Percy Jackson - Miecz Damoklesa : Ambasador (Przed korektą)

Prolog

PERCY

Długo musiało mu zająć, zaakceptowanie faktu, że Annabeth nie żyje. Dużo czasu, jego myśli zajmował fakt, że to wszystko było jedną ogromną pomyłką. Przekonanie, które go nie opuściło o tym, że został zdradzony, trwało od momentu, gdy został uśpiony przez Clovisa - syna Hypnosa. Teraz po dziewięciu miesiącach świadomego snu, pełnego wizji, wydarzeń, które już się stały, Syn Posejdona otwierał oczy. Clovis stał w bezpiecznej odległości, bojąc się ponownego wybuchu furii ze strony Percy'ego, ale odetchnął z ulgą, gdy nic takiego nie nastąpiło. Usłyszał tylko suche:

- Wyjść.

- Mh... - syn Hypnosa chciał coś dodać, ale Jackson nie dał mu dojść do słowa.

- Wynocha z tego pomieszczenia! - wycedził.

Chłopak wpadł na framugę i szybko się ulotnił, a Percy usiadł na łóżku i potarł twarz. Tu nastąpiło jego pierwsze odkrycie. Miał dość sporą, równo przyciętą brodę, z tego co wyczuł dotykiem. Zmarszczył brwi. Nigdy nie myślał poważnie o brodzie. Kto go strzygł przez ten cały czas? Clovis? Aż dziw, że nie miał brody ustrzyżonej w baranki... Ale w sumie jeśli już jest, to niech zostanie. Na karku poczuł łaskoczące włosy, gdy pokręcił głową, aby się rozejrzeć. Czyżby nikt go nie obcinał? Wstał gwałtownie z łóżka i zaraz tego pożałował - zachwiał się, z trudem utrzymując się na nogach. Skaranie bogów! Czy był aż taki słaby? Gdzie jego mięśnie i kondycja?

Ostrożnie podążył ku toalecie i stanął przed lustrem.  Już teraz, nawet bez światła spojrzała na niego, jego własna, blada twarz z podkrążonymi oczami. Zapalił światło. Potwierdziło się to, co poczuł wcześniej. Przeczesał palcami długie i splątane włosy. "Potrzebuję tylko fryzjera" - pomyślał. (I psychiatry)

Czasami wraz z dramatycznymi wydarzeniami dla psychiki, nadchodzą również zmiany osobowości i upodobań. Syn Posejdona, stojąc przed szafą, stwierdził, że chce ubrać białą koszulkę i marynarkę oraz czarne jeansy. Na szczęście i tutaj meble były magiczne, bo przynosiły właścicielowi to, czego chciał. Po chwili więc ubrany był w to, co sobie wymyślił. Nie przejmował się rozczochranymi, długimi włosami. Jego broda przynajmniej wyglądała dobrze. Po raz pierwszy, od miesięcy, wyszedł na zewnątrz.

Percy Jackson, syn Posejdona - obudził się. I od razu nabrał przekonania, że chce jak najszybciej opuścić Obóz Herosów i nie mieć nic wspólnego z półbogami.

Oto prolog II części serii Posłańcy Śmierci :) Witajcie, drodzy czytelnicy. Gotowi?

Nie miałam jakoś odgórnie ustalonej daty premiery... więc wrzucam dziś. Od teraz, co poniedziałek będą pojawiać się nowe rozdziały.

UWAGA! Wszystkie są przed korektą, więc proszę o wyrozumiałość. Książka ma już kilkadziesiąt rozdziałów, ale nie jest skończona, więc nie zabieram się za wstępną korektę.

Moim zamiarem było oddanie jej Wam w stanie perfekcyjnym - w całości i po korektach, ale uznałam, że drobna zajawka w postaci kilku rozdziałów nie zaszkodzi.

Może w między czasie zdążę ją dopisać do końca i zaostrzę Wam apetyt :)

Przyjemnej lektury,

Autorka :)