Music led us to be together

Chapter 32

Alexandra Claire's POV

"She might've let you hold her hand in school
But I'm a show you how to graduate
No, I don't need to hear you talk the talk
Just come and show me what your momma gave" kanta ni Margareth.

"Lalakad ka dito, malantod na lakad ah" sabi ko habang pinapakita sa kanya kung paano gagawin.

"Expert na expert ah" tawa ni Calix.

"Che!" sabi ko.

"Oh pakita mo samin, ate girl" sabi ko pa.

Pinatugtog na namin yung kanta, pero narinig kong bumukas yung pinto ng studio.

Si Calix lang pala, dala na nila yung handa ni Alexis.

"Parating na daw si Alexis!" Sigaw ni Margareth.

Ako naman na ang tumakbo palabas ng studio.

Papasok na sana si Alexis ng hilahin ko yung kamay niya.

Halatang nagulat siya sa ginawa ko.

"Alexa saan tayo pupunta?! May practice pa hoy" sabi niya habang hinihila ko siya.

"May pupuntahan tayo" sabi ko.

"Oy ano yan ah, please I'm innocent" maarte niyang sabi.

Tumigil ako tsaka humalukipkip.

"Kala ko ba gusto mo mag-usap tayo minsan, yung tayo lang?" sabi ko.

"Eto na nga oh" sabi niya tsaka hinila ako sa waiting area.

"Ok lang naman siguro sila dun noh?" sabi niya.

"Oo kaya naman na nila yon, so what is it?"

Napatingin naman siya sa malayo, hindi siya bigla mapakali.

"Hey, ano po yon?" kalabit ko sa kanya.

"I just want you to know that I still love you the way I loved you before" sincere niyang sabi.

Napatingin nalang ako sa kanya sa pagkabigla ko sa sinabi niya.

"Ganon din naman ako, hindi naman nawawala yun diba?"

Napatango naman siya at napangiti.

Niyakap ko naman siya. Niyakap din naman niya ko pabalik.

Tahimik lang kami pareho, umalis din naman siya sa yakap.

"Just to be clear, I have nothing against you and Qiel. I'm really genuinely happy for the both of you" sabi niya.

"I know" ngiti ko.

Tiningnan ko naman yung relo ko.

11:55 na hala!

"Halika na, practice na tayo." sabi ko tsaka hinila ko siya.

Habang naglalakad kami, tinext ko na sila cassie na papunta na kami.

"Sorry nga pala, naging awkward tuloy tayo" sabi niya.

"Wala kang dapat ikasorry" sabi ko.

Bubuksan na sana niya yung pinto, hinila ko naman yung kamay niya.

"Walang magbabago saatin ha?" sabi ko.

"Walang magbabago" ngiti niya.

"Happy birthday Alexis" ngiti ko at binuksan ang pinto.