Leżeliśmy na dachu jednego z budynków, wpatrując się w gwiazdy migoczące na ciemnym niebie. Delikatny, ciepły powiew muskał nasze twarze. To byłaby piękna, beztroska noc, gdyby z ust przyjaciółki nie wydostało się jedno pytanie.
- Gdybyś miała możli...
Ona nie rozumiała. A ja nie potrafiłem wyjaśnić. - Jest - potwierdziłem. Tak, jest wyjątkowa, a ja jestem tak beznadziejnie w niej, w Tobie, zakochany, i jestem tak zajebiście wściekły, że nigdy się o tym nie przekonasz, że nigdy nie obudzę się przy tobie, podziwiając błąkający się uśmiech po twojej zaspanej twarzy, i jestem też cholernie zmęczony tym, że twój głos rozgrzewa moje serce, że każdy skrawek twojego perfekcyjnego ciała przypomina mi, że nigdy na niego nie zasłużę. Bo jeszcze nic, nigdy tak bardzo mnie nie uszczęśliwiało i nic, nigdy tak bardzo mnie nie łamało jak Ty.
Dwa miasta. Dwie historie. Wielu bohaterów. Na moim profilu możecie znaleźć nowe opowiadanie pt. "Open Wounds" na które serdecznie Was zapraszam :) Mam nadzieję, że wpadniecie! xx
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
