Chapter 55: True Happiness (Ending)

2.1K 47 1
                                    

3 months later.....

Sunhee's POV

Nandito ako ngayon, nakatayo sa loob ng cafe. Hinanap ko si Adrian pero nakita kong wala siya dito.

Nasaan na ba yun? Sabi ko kase magmeet dito eh!

Lumabas akong cafe at tinignan ang paligid. Wala parin siya!

Naiinis na ako pero I still kept my patience. So ayun! Patuloy-tuloy lang ako naghihintay.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ANO BA YAAAANNNN! ILANG ORAS NA AKO NANDITO PERO WALA PARIN SIYAAA!

Gabi na oh! Nu ba yan!

Paalis na sana ako ng cafe dahil sarado na ito pero habang naglalakad ako papalayo, may nakita akong lalaking nakatayo diyan sa playground. Siya lang mag-isa.

Nung sinubukan ko lumapit para makita ang mukha niya, nanlaki naman mga mata ko nung nakita kong si Zen ang nakatambay dun at nagkakamot ng ulo.

Lumapit ako sa likod niya, buti nalang hindi niya ako napansin.

Kinalabit ko siya at-
"HAPPY ANNIVERSARY MM!" Nagulat si Zen sa bigla kong pagyakap sa likod niya.

"Huh? MM?" Nalito naman ito kaya naman ako napatawa. Ang cute ng mukha niya pagconfuse siya! Omg!

"It's stands for Mr. Masama. Bakit ayaw mo?" Supladang tanong ko sa kanya.
"Ah okay. Pero anong mayroon ngayon?"

"Di mo naman ba naalala? Anniversary natin ngayon." Sabi ko at kumawala sa yakap. Humarap siya sa akin at tinignan lang mukha ko. I smiled at him and saw him blushed.

Aww cute~

"Anniversary? Kailan pa naging tayo?" Nung sinabi niya yun, nawala ngiti ko at binato ko sa mukha niya yung chocolate hearts na binili ko sa kanya. Aba talaga! Binabad trip talaga ako neto!

I walked away from him. Naririnig ko ang pagtawag niya sa pangalan ko pero di ko yun pinansin.

Nakaramdam ako ng yakap sa likod at dun naman ako napatigil. Naramdaman kong ipinatong niya ang ulo niya sa balikat ko at inamoy ang buhok ko. Pinipigilan ko ang aking pagkilig.

"Mahal ko, sorry na. Joke lang naman yun eh. Alam mo naman na meron ng 'tayo' since from the start diba? Huwag ka na magtampo please. Huwag ka na rin lumayo sa akin."

Nung sinabi niya yun, hinarap niya ako sa kanya at pagkatapos nun ay hinawakan niya ang pisngi ko. We are staring at each others' eyes.

I can't help but feel an urge to kiss him. Dang! He's making me crazy!

Nakita kong palapit ng palapit ang mukha niya kaya pinalapit ko na rin mukha ko. Hanggang sa..... magdikit ang labi namin.

Totoo ngang tinadhana kame. Totoo nga na kaming dalawa ay para sa isa't-isa. Totoo nga!

Tumigil na kami sa paghahalik and tried to catch our breaths. Ibinalot ko ang mga braso ko sa kanyang mga balikat.

"Sunhee, sorry dahil di ko naalala anniversary natin. Late na rin ako nakarating. Sorry kung masyado akong nagfofocus sa trabaho ko. I'll make it up to you. Sabihin mo sa akin ang mga bagay na nagpapasaya sayo at yun ang ibigay ko."

Nung sinabi niya yun, napangiti ako. Magkadikit parin ang mga noo namin at nagkatitigan.

"You. You make me happy. All I need is you. All I need is you to stay by my side forever, promise?"
Nakita ko ang matamis niyang ngiti sa kanyang mga labi at dun ako lalong natuwa.

"I can't promise anything right now, but I'll do anything just to be with you always. Because you are my true happiness and my true love. You are mine and I am yours."

Once again, kinilig ako sa mga sinabi niya at nagdikit ulit labi namin.

We let go while breathing heavily.

"You are such a troublemaker. You made my heart, beat fast."

Once, I was just a normal troublemaker at school.
Then I met this jerk. We became enemies.
We hated each other. Pero nagbago ang lahat na yun.

I'm thankful to have this jerk by my side.
He makes me happy.
He is the first man who made me feel loved.
He is my prince charming.
And I'm his princess.

"I love you Ms. Troublemaker."
"I love you, Mr. Masama."

++*~The End~*++

 [✔️]Teaching Ms. Troublemaker A Lesson Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon