[✔️]Teaching Ms. Troublemaker A Lesson

Chapter 14: Thinking about you

Sunhee's POV

"Samantha~ Gising na. Kainin na tayo~"

Dinilat naman ni Samantha yung mga mata niya at bumangon. Wow! I love this kid. Hindi siya mahirap gisingin. Amazing!

"Ate, ano pong ulam?" Tanong niya habang kinukusut yung isang mata niya.
"Fried chicken. Yun nalang linuto ko kase di ko alam yung paborito mong pagkain."

Nanlaki ng mga mata niya at tumakbo papunta sa kusina. Sumunod naman ako sa kanya.

Nakita kong nakaupo na siya at sinasandok niya na yung kanin. Agad naman ako lumapit sa kanya at kinuha ko sa kanya yung pangsandok. Sinandokan ko naman siya ng kanin at isang chicken.
Yun na rin yung ginawa ko sa plato ko. Nagsandok ako ng kanin at kumuha ng isang piece of chicken.

Lima yung nagawa kong chicken eh. Sobra masyado. Baka hindi namin maubos.

"Ate! Paborito ko toh! At tsaka ang sarap pa ng luto mo! Salamat!" Sabi ni Samantha sabay kagat sa chicken niya. Napangiti naman ako sa sinabi niya.

Pinatuloy nalang namin yung pagkain namin. Oo nga! Ang sarap ko ngang magluto! Best chef! Uhuh yeah!

Confidence level is over 9999999999999999999999. Yup.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Ate, Tapos na po ako." Sabi ni Samantha at ininom yung tubig sa tabi ng plato niya. Tapos na rin ako kumain kaya linigpit ko na yung mga nakalagay sa mesa. May natitira pang chicken pero di na namin kayang kainin.
Lalagay ko sana sa refrigerator-Wow! Refrigerator talaga tawag- kaso lang may natandaan ako.

Natandaan ko si Zen. Gutom na yata yun. Nag-aalala ako sa kanya.

Urgh! Stop thinking about him!

Nawala ako sa pag-iisip ko nung narinig kong tinawag ako ni Samantha.

"ATE! SAAN AKO HIHIGA!?" Aray! Ang sakit sa tenga. Ang lakas pala ng boses ng batang ito.
"DUN KA NALANG SA KWARTO KO MATULOG!" Sabi ko sa kanya pabalik. Narinig ko na yung mga paa niya na pumapadyak paakyat ng hagdan, papunta sa kwarto ko. Maya-maya, narinig ko yung pintuan na sumarado.

Hinuhugasan ko hetong mga plato. Pagkatapos, linagay ko toh sa kitchen cabinet at kinuha ko yung ulam na nakalagay sa mesa. Gusto ko na sana ilagay sa ref pero bakit mas gusto ko pang ibigay ito kay Zen. Nangungulila na yun sa pagkain. Kawawa naman.

Urgh! I can't do anything about it. Diba sabi nila follow your heart? Edi gawin ko! Sana naman yung puso ko ay hindi mapunta kay Zen.

Yikes! Ano ba tong mga nasa isip ko!?! Ay grabe, it's so very corny and cheezy. I know right.

Fine! Maghahatid nalang ako ng pagkain.

Ilinapag ko yung ulam sa mesa at umakyat papuntang kwarto ko. Pagkabukas ko ng pinto. Patulog na si Samantha kaso nung nakita ako, nagising siya.

"Samantha. Dito ka muna ha? Matulog ka na. Lolock ko yung pinto para walang makapasok. May pupuntahan lang ako saglit. Okay?"

Tumango siya at huminga ako ng malalim at pumasok sa kwarto. Ewan ko lang sa sarili ko kung bakit nag-aayos pa ako ng itsura ko. Eh dun lang naman ako pupunta kay Zen. Whatever.

Linugay ko buhok ko at sinuklay ito hanggang sa mawala na yung mga buhol-buhol. Yung jacket kong kanina na sinuot ko ay hindi ko na hinubad.

"Ate, may date ka?" Napatigil ako sa tanong ni Samantha at tumingin ako sa kanya. Nakahiga parin siya pero nakatingin sa akin. Date?

"Matulog ka na." Sabi ko sa kanya at pinatuloy ko yung pag-ayos sa sarilj ko. Nung tumingin ako sa salamin, nakita ko siya na nakangisi.

"Ayieee~ Ate, sabihin mo lang kung may boyfriend ka na. Hindi ako taga-interrupt ng moment." Pagkatapos niyang sabihin yun, binalot niya sarili niya sa kumot at narinig ko na ang paghikbi niya. Well that went from 1-10,000 real quick.

I dimmed the lights at hininaan yung aircon.

Yes, naka-aircon kami. Di ako mahirap.

Lumabas ako ng kwarto at bumaba. Kinuha ko yung ulam at linagay ko sa isang plastik. Pagkatapos nyun, linock ko yung bahay at nagtawag ulit ng taxi.

Gabing-gabi na ngayon so wala ng masyadong tao sa paligid.