[✔️]Teaching Ms. Troublemaker A Lesson

Chapter 50: Causing Trouble

Zen's POV

I don't care even if my wrists are swollen because of the chains. Basta ang gusto ko lang ang makita na maayos ang kalagayan ni Sunhee.

Nandito kami ngayon ni Adrian sa isang kwarto. Nag-iisip na rin kami ng paraan para makatakas. There's a window at the side. Hindi kami makakaalis kase may bars siya.

"Zen, stop. Tignan mo yung kamay mo, sugat sugat na." Awat sa akin ni Adrian. Hindi ko nalang pinansin ang mga sinabi niya. I still continued to pull the chains for me to be released.

I heard him sighed. Alam naman niya kase na hindi ako susunod sa kanya.

Then something hit me. Ano na nangyari kay Grace?

Siya ba yung may mga kapakanan nito?

Kase kung titignan natin, kapatid niya si Rose. May galit rin si Grace kay Sunhee. Pareho silang magkapatid may galit kay Sunhee.

Pero kung ganun, nasaan na si Grace?

Why do I even care about that b*tch??!?

I stopped thinking about her then thought of escaping here.

Kahit alam kong wala ng pag-asa, I still think there's hope.

Narinig kong bumukas ang pintuan ng kwarto kaya napatingin kami ni Adrian sa direksyon na yon.

One of Rose's guards started unlocking the chains. After the chains are unlocked, I punched him in the face with full of rage while Adrian is holding me back.

"Chill, bro. Chill."

I couldn't, I just couldn't control my temper.

"The boss needs you." sabi niya at tumayo. Sinundan lang namin siya palabas ng kwarto.

Gusto ko lang naman makita yung mahal ko.

Maya-maya, nandito na kami. Nakatayo sa harap ni Rose.

Samantha and a woman.... I guess, her aunt? ay nakatali sa gilid. I looked at them with full of guilt.

"I overheard the conversation earlier. Totoo bang bestfriend mo si Sunhee?" Tanong ko.

She stayed quiet but kept her smirk.

"Well. Yes you are correct. Gusto ko lang naman makaganti sa kanya."
"Diba dapat pagbestfriend mo, kailangan mo siya maintindihan?"

"No. Siya nalang kase palagi. She's always number 1 and I'm always number 2. Kaya siya dapat ang umintindi sa akin. She deserves to suffer."

I sighed. This girl needs to fix her brain.

Lalapit na sana ako para tamaan siya ng bigla akong pinigilan ng guards niya.

"Di mo ba alam na palagi siya ina-abuso ng mga magulang niya? Hindi mo ba alam kung ano mga pinagdadaanan niya? Lahat ng sakit na nararamdaman niya noon? She has gone through enough!"

"Siya? Ina-abuso siya ng kanyang mga magulang?"
"Oo, that's why she ran away from them."

She stopped talking. She just kept quiet. Thinking.

Bigla siyang may sinabi na hindi ko ine-expect.

"What if I say that.... those aren't her real parents? What if those people who pretended to be her parents are working for me? What if I assigned them to make Sunhee's life in hell? What would you do? Nothing right?"

Sinubukan kong alisin yung mga kamay na nakahawak sa akin but it's no use. They are all holding me back except for Adrian.

Kitang-kita ko ang paggalit ni Adrian sa kanyang mga mata. Kita ko ang pagpigil niya sa sarili niya na saktan si Rose.