[✔️]Teaching Ms. Troublemaker A Lesson

Chapter 47: Birthday Date

Sunhee's POV

I can't believe it! This is all too beautiful!

Hindi ako mapaniwala dahil sa nangyayari ngayon, naglalakad kami ni Zen sa tabi ng isang park. Kami lang dalawa nandito. May mga street lights and it makes the moment kind of romantic.

"Nagustuhan mo ba tong araw na toh?" Tanong niya habang naglalakad kami ng sabay.

"Syempre naman, oo. Aba! Sino ba yung taong hindi matutuwa na hindi makita ang taong mahal nila?" Sabi ko habang natatawa.

"Yung mga taong nag-move on."

Aba! Humuhugot na rin toh ah! Nakooo!

"Tigil-tigilan mo nga ako diyan Zen."
"Bakit? Totoo naman ah? Yung mga nag-move on, hindi na nila mahal yung taong dating mahal nila."

Inirapan ko lang siya.

Naglakad kami habang nag-uusap. Wala nang ginawa si Zen kundi maghugot. Oo, natatamaan ako pero may pagka-cringe rin minsan.

Habang naglalakad kami, dikit ng dikit yung kamay namin. Para sa akin, awkward ng onti at nakakakilig rin.

Hindi ko namalayan na bigla ko nalang naramdaman ang pagkahawak ni Zen sa kamay ko kaya nahiya naman ako rito. Naramdaman kong nakatingin siya sa akin habang nakangiti.

Kinilig naman ako dun pero di ko nalang pinakita.

Act natural.

"Sorry." Aniya.
"Ba't ka nagsosorry??" Tanong ko.

"Nakalimutan kase kita eh. Ayan tuloy, too late na ako. May iba ka na." Sabi niya. Nabigla naman ako.

"Ako? May iba? Kailan pa? Tsaka parang ikaw nga yun eh. May wife ka na nga eh."
"Kaya nga ako nagso-sorry. Pero atleast, pinili ko paren ikaw kesa sa ex-wife ko."

Umirap ako.

"Tsk. Mas gusto mo nga siya halikan eh." Sabi ko.
"Ikaw naman, mas gusto mo pa kasama si Adrian."

"Ikaw naman, mas gusto mo pa ipagyabang na may asawa ka na at hindi ako yun." Napatigil kami sa daan nung sinabi ko yun. Kaya naman ako nakaramdam ng kaunting kaba.

"Heto nalang gawin ko. Palagi kita kasama, ipapagyabang ko na ikaw ay girlfriend ko at....... hmmm........... Hahalikan kita." Nanlaki naman ang mga mata ko.

Bago pa ako makapagsalita, pinagdikit niya na yung dalawang labi namin. He kissed me.

Pinikit ko rin ang mga mata ko at hindi ko rin namang mapigilang halikan siya ng pabalik. I miss this feeling.

We stayed like that for minutes that it even felt like hours.

After a while, we pulled away. Looking at each other's eyes and not daying anything, qwhile the full moon shines bright that makes the moment more romantic.

"I belong to you, you belong to me. And I, Zen Gueveras, will promise to love you for eternity.''

P*tang-ina! Kinikilig ako ngayon! Hindi ko mapigilang mapamura sa isip.

While looking at each other with loving eyes, I immediately hugged him tight. Nararamdaman kong yinakap niya ako pabalik.

I want to be in his arms, forever.

I pulled away and smiled at him. I showed him my most sweetest smile that no one haven't seen yet.

Kita ko namang namula siya at nahiya. Yumuko siya pero I lifted his chin up. I want to see his face.

"Cute." I said while smiling. Lalo naman siyang namula at nahiya. Kaya natawa naman ako sa ekspresyon niya.

Pinisil ko ang pisngi niya.

"Aray!" Patuloy-tuloy kong pinipisil yung pisngi niya dahil nakyukyutan talaga ako! Yiee!

"Cute mo talaga!" Sabi ko sa kanya.

"Say that again."

"Nevermind."

Naglakad ako papalayo sa kanya at nakasunod naman siya sa akin. Ginawa ko lang yun para asarin siya.

"Mahal ko, Pansinin mo naman ako." Napatigil naman ako sa tawag niya sa akin. OMG! KELEG NA SI AQUOEEEEE
Hindi ako rumingin sa mga mata niya habang pinagpatuloy ang paglalakad. Nahihiya ako tumingin sa kanya. Pero nagagawa niya paren akong asarin.

"Yieeee.... Kinilig siya~. Gusto mo pakiligin kita lalo hanggang sa mag mukha ka nang kamatis diyan.
"Tigilan mo nga ako, Zen." Sabi ko habang natatawa. Natawa rin naman siya.

Ang saya ng birthday ko grabe! Best Birthday Date Evah!

Pero may pampagulo.

"Sunhee!" Heto nanaman. Hindi ako lumingon sa boses na yun kase alam kong si Adrian na yun. Third wheel. Pampasira ng moment-De charot!

"Bro! How's your date with my bestfriend?" Nagbro-fist muna sila Zen at Adrian bago tanungin ni Adrian yun.

"......" Natawa naman ako kase no reply si Zen. Instead, He just stared at me intensively. So, Adrian couldn't help but look at both of us in confusion. Para mawala naman yung katahimikan, ako nalang sumagot.

"Basta." Sabi ko. Hinila ko yung kamay ni Zen paalis sa harap ni Adrian. Pero patuloy lang ako tinatawag ng kumag nato.

"Hoy Sunhee! Be thankful ka sa akin, kase ako nagplano ng mga yan!" Narinig kong sigaw sa akin ni Adrian.

"Edi Thank you!" Sigaw ko pabalik sa kanya habang hawak-hawak parin ni Zen kamay ko.

Ayokong bumitaw....