Listens to Memories | Voiceless Duology 2 | COMPLETED

Prologo

Prologo

"Zick, come on. Mommy's having a hard time na." Paki-usap kong muli sa kanya habang inililibot ang paningin ko sa buong bahay upang hanapin siya.

Oras na naman kasi ng paliligo niya at ganito siya lagi kapag alam na niya ang oras. I can say he's a smart kid dahil mula nang malaman niya ang oras ng ligo niya ay talagang inaabangan niya ito at tinataguan ako.

I walked towards the kitchen but I couldn't see him. I went to the living room but he is not here as well kaya napaupo na lamang muli ako.

"What do you want? We can go to Mamita or Uncle Roy." Pang-uuto ko pa sa kanya pero wala pa rin akong natatanggap na sagot.

Hinilot ko ang ulo ko dahil sa pasensyang unti-unting nauubos sa 'kin. I bit my lower lip and think of some tricks again nang sa gano'n ay lumabas na siya.

"Fine. I guess, mommy can't love a naughty boy anymore."

"No!"

Mabilis ang naging lingon ko sa likod ng hagdan nang bigla na lamang siyang lumabas mula roon. Napahalakhak ako nang makita kong nakanguso ito habang lakad-takbong tumungo sa 'kin.

"No! Mommy loves me, mommy loves me," paulit-ulit niyang sinabi sa 'kin habang paulit-ulit ding hinahalikan ako sa pisngi at sa labi ko.

"Then let's take a bath?" I said to him while looking at him. A wide smile flashes to his lips. "Tito Calix will come?" Balik niyang tanong sa akin at hinayaan na akong kargahin siya patungo sa taas para maligo na.

"He will. That's why you have to take a bath, okay?"

Matapos ko siyang uto-utuin ay pumayag na rin siyang maligo mag-isa. He's only five years old and I still want him to learn at least some simple things from me. I want him to learn as early as he can dahil sa nakikita ko, lumalaki siyang matalinong bata.

Pagkatapos niyang maligo ay saglit lang siyang naglaro bago nakatulog agad. Sakto namang pagdating ni Calix na may dala-dalang malaking box habang nangingiti na naman.

"What?" Natatawa niyang tanong sa akin nang ibaba niya ang box na iyon sa lamesa. "It's for Zick, come on," nangingiti niyang sinabi sa akin saka ako nilapitan at hinalikan sa noo.

Agad ko siyang sinapak sa braso saka binalingan ang malaking box na iyon. "Stop doing this, Calix. I already told you, I don't want him to be a spoiled kid," pairap na sinabi ko sa kaniya and started opening the big box.

Napailing na lang ako nang makita ko kung anong laman nito. It's the same lego that Zick wants noong pumunta kami sa Tom's World. Oh, no.

"This is too much." Nakasimangot kong sinabi sa kaniya saka binalingan siya.

Nagkakamot na siya ng ulo niya saka pabagsak na umupo sa sofa and tapped his side para maupo ako sa tabi niya. Nang makaupo ako ay niyakap niya ako kaagad at mariing hinalikan sa tuktok ng ulo ko.

"I love seeing him happy and I also want you to be happy. You know that, right?" Kalmado niyang sinabi sa 'kin.

I heaved a sigh. Hinayaan ko na lang na magpahinga ako mismo sa dibdib niya habang yakap pa rin siya.

It's been five years since I accepted him as my half and I can still see it in his eyes how much he is happy by my decision. Halos limang taon na ring siya ang nakikita ni Zick na kasama ko. He's been and he's still being a father to my son, ano pa ba ang hihilingin ko sa kaniya? Calix is so good to be true and I'm starting to be scared dahil baka masaktan ako nang sobra sa oras na iwan niya kami. He even flew from the Philippines to here, where we live. Hindi siya kuntento sa facetime lang. He really wants to see me and Zick in person. Oh, this guy.