Cassandra Alison Gilbert
Dziewczyna o wybuchowym charakterze.
Człowiek? Czarownica? Wampir?
A może wszystko naraz?
Życie ją nie rozpieszczało.
I wiecie co?
Wystarczył jeden list, który dostała po śmierci rodziców by to się zmieniło.
Teraz dzi...
- Zostawiasz mnie? - zrobiłam smutną minkę, a on się zaśmiał.
- Muszę- powiedział całując mnie.
- Niech ci będzie- westchnęłam, gdy się już od siebie oderwaliśmy.
Popatrzył jeszcze na mnie, po czym wyszedł.
Leżałam jeszcze chwile, ale też wstałam, i poszłam do siebie, żeby się umyć i przebrać.
( Ubranie tym razem, w mediach)
Jak już to zrobiłam, postanowiłam zejść na dół do reszty, no i oczywiście po to by wypić kawę.
- Witaj Elijah- przywitałam się, bo jego jeszcze dzisiaj nie widziałam.
- Witaj Cassidy- powiedział posyłając mi uśmiech.
- Masz na dziś jakieś plany? - zapytała Bekah, kiedy szłam do kuchni.
- Raczej nie, no chyba, że leżenie na łóżku, przez cały dzień- powiedziałam zatrzymując się i patrząc na nią.
- A wy nie powinnyście być w szkole? -zapytał rozbawiony Kol.
- Może i tak, ale raczej ani ja, ani ruda, nie mamy zamiaru do niej iść dzisiaj. - powiedziała Bekah.
- Dokładnie- potwierdziłam słowa blondynki, i poszłam do kuchni zrobić sobie kawę.
Po wejściu poszłam po mój ulubiony kubek.
Tak mam swój ulubiony kubek, wygląda on tak:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Tak, bardzo ten napis do mnie pasuje.
Następnie podeszłam do ekspresu i zrobiłam wszystko co było trzeba.
A po chwili, moja kawa była już zrobiona, więc wróciłam do salonu, i usiadłam na sofie obok Bekah.
- Skoro nie mamy nic do roboty, to zrobimy sobie babski dzień -powiedziała podekscytowana.
- Najpierw Pójdziemy do kosmetyczki, potem na zakupy, a wieczorem zrobimy sobie seans filmowy. - stwierdziła z szerokim uśmiechem.
- Zgoda- powiedziałam odwzajemniając uśmiech.
Była tak zadowolona, że nie miałam serca jej odmówić, i musiałam się zgodzić.
- To ja idę po torebkę, i możemy iść- powiedziała i poszła.
- Aś się wkopała - parsknął Kol.
- Aj, zamknij się.
Będzie fajnie, a po za tym nie mogłam jej odmówić- powiedziałam.
- Jestem, idziemy? - zapytała patrząc na mnie Bex, a ja pokiwałam głową i wstałam.
- Dobrej zabawy- powiedział Elijah.
- Dzięki- powiedziałam, bo Bekah już wyszła i nie słyszała.
Wsiadłyśmy do auta, i odjechałyśmy w stronę galerii.
Kiedy zaparkowałam, wyszłyśmy z samochodu i udałyśmy się do środka, a następnie do kosmetyczki.
- Które wybierasz? - zapytała podczas przeglądania katalogu.
-Chyba te- wskazałam na czarne paznokcie w kwiatowe wzorki.
- Ładne, ja zrobię sobie po prostu szare- powiedziała.
Po jakiś dwóch godzinach siedzenia na fotelu nasze paznokcie były gotowe, więc zapłaciłyśmy i poszłyśmy do pierwszego ze sklepów, który był na naszej trasie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
( Paznokcie Bekah)
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
( Moje, tylko zamiast pół okrągłych zrobiłam migdałki)
Po obejściu wszystkich sklepów z naszej trasy, poszłyśmy do kawiarni.
- To jak? - zapytała.
- Kiedy planujecie ślub? - popatrzyła na mnie, a ja prawie wyplułam na stolik moje Cappuccino.
- Co...Co proszę? - zapytałam zdziwiona.
- No ślub- parsknęła śmiechem.
- Kobieto, jestem z nim niecały jeden dzień a ty chcesz, żebym już się żeniła! - popatrzyłam na nią jak na wariatkę, kiedy to ona się po prostu śmiała.
- Ooj no, przecież żartuje... - zaczęła.
- Bratowo- znowu zaczęła się śmiać.
-Zaraz nie wiem co ci zrobię! - zagroziłam.
-Dobra, dobra już nic nie mówię- stwierdziła.
-I dobrze- mruknęłam, za co dostałam po ramieniu.
Jak już skończyłyśmy pić, pochodziłyśmy jeszcze trochę po sklepach i około godziny osiemnastej, postanowiłyśmy wracać.
Po wejściu od razu zaatakował mnie Kol.
- I co żyjesz? - zapytał rozbawiony na widok sama nie wiem ilu toreb z ubraniami.
- Tak, jak widać żyje- stwierdziłam rozbawiona.
- Ale chyba trzeba będzie wam garderoby powiększyć- parsknął za co dostał po głowie od Bex.
- Ty to jesteś przy niej biedny, niby jesteś starszy, a i tak to ona cię do pionu ustawia- stwierdziłam złośliwie, a on wywrócił oburzony oczami.
- Dobra, chodź idziemy- pociągnęła mnie, na górę, i po kilku sekundach już byłyśmy u mnie.
- Serio?
Nazwałaś miśka Timothy? -popatrzyła na mnie rozbawiona.
- A ty co, drugi Klaus? - zapytałam z oburzeniem.
- Nie- parsknęła.
Gdy rozpakowałam już wszystko, a chwile mi to zajęło, zaczęłyśmy oglądać jakieś tandetne horrory, które komentowałyśmy ze śmiechem.
- Co wy się tak chichracie? - zapytał Kol patrząc na to co oglądamy.
- Z tego - parsknęła Bex.
- Ale co w tym takiego śmiesznego? - zapytał.
- Chodź by to, że wszyscy się tego boją, a to nie jest straszne- powiedziałam rozbawiona, a Kol ze zrezygnowaniem wyszedł.
Oglądałyśmy tak, nie wiem do której, ale do późna, bo dopiero nad ranem poszłyśmy spać.
Mamy koniec rozdziału dwudziestego drugiego, mam nadzieje, że wyszedł w miarę okej, bo trochę przynudzałam, ale wiecie chciałam zrobić trochę taki spokojniejszy.
