KADER ~ AZDEN

13. Bölüm

AZRA

Deniz çıktığından beri aynı şekilde odamın ortasında duruyordum. Geri gelmişti ama eski Deniz olarak değil. Ben hayal ya da rüya görmemiştim. Gerçekten buradaydı. Sanırım benden gerçekten nefret ediyordu. Ama yinede geri dönmüştü işte.

Onu görmediğim 23 günün ardından beni görebileceği en kötü pozisyonda görmüştü. Naciye'yi öldürmek istediğimi düşünüyordu. Artık söylediğim ve yaptığım hiçbir şey onun umurunda değildi. Bana inanmıyordu ve elimden bunu değiştirecek hiçbir şey gelmiyordu.

En kötüsüde kendimi onun yerine dahi koyamıyordum. Naciye'nin bana ihanet etmesiyle ona olan nefretim katbekat artmıştı. Etrafıma bakınıp tutunabileceğim bir yer aradım. Bulamayınca yatağımın ucuna oturdum.

Ya beni, benim Naciye'yi gördüğüm gibi görüyorsa ya benden gerçekten nefret ediyorsa? Ondan gelecek her şeye razıyım ama nefret. Bana nefretle baktığı anda boğazıma oturan o yumru. Onunla nasıl yaşardım?

Sırtımı yatağa doğru yaslayarak düşünmeye başladım. Nefrette etse bu da bir duygu sonuçta belki beklediğim türden bir bağ değil aramızdaki ama benden nefret etmesi şu an beni mutlu etmişti. En azından bir şey hissediyor ya beni yok saysaydı? O zaman o duvarları nasıl aşabilirdim ki? Böyle düşününce gülmeye başlamıştım.

Ama aklıma Deniz'in sorularıma cevap vermemesi geldiğinde gülüşüm silinmişti. Yoksa nefret etmiyor muydu benden? Belki beni görmezden gelmeye çalışıyordu ama Naciye'ye bir şey yapmamdan korktuğu için mi benimle konuşmuştu?

Eğer öyleyse bu nefret etmesinden bile kötüydü.

"Benden nefret bile etmiyor." dedim. Yataktan kalkıp odamın içinde yürümeye başladım.

Artık onun için hiçbir şey ifade etmesemde o benim her şeyimdi. Buraya tekrardan girdiği için ona kızmıştım ama en azından iyiydi. Başına kötü bir şey gelmemişti. Yani bildiğim kadarıyla.

"Sen ne biliyorsun ki?" deyip kafama vurmaya başladım. Neler yaşadığı hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu.

Burada kalarak hiçbir soruma cevap alamayacağımı anlayıp odamdan çıkıp yemekhaneye doğru gittim.

•••

Yemekhaneye girer girmez gözlerim Deniz'i aradı ama burada yoktu. Koşarak kızların yanına gittim.

"Azra, ne bu heyecan bir şey mi oldu Naciye'ye?" diye sordu Rüzgar.

"Boş ver şimdi onu. Deniz geldi mi buraya?" dedim. Korkarak Hasretle göz göze geldiklerinde bir şey söylemediler. Bende o sırada etrafıma bakmıştım. Jale, Dudu ve Yonca masanın diğer ucundaydılar ama duymuşlardı beni. Yanlarına gidip "Sizde mi bir şey bilmiyorsunuz?" dedim.

Hasretle Rüzgar yanıma geldi. "Azra sen iyi değilsin. Uykunu alamıyorsun zaten yanılmış olmayasın?" diye sordu Hasret.

"Ben deli değilim Hasret. Gördüm burada." dedim bağırarak.

"İyi de Azra, Deniz'in ne işi olur burada?" dedi Yonca o grubun sessizliğini bozarak.

"İyi tamam! İnanmıyorsunuz bana, öyle olsun." deyip yemekhaneden çıkıp tuvaletlere bakmaya başladım.

•••

DENİZ

Azra'nın odasından çıktıktan sonra Naciyeleri kontrol etmek için onların bloğuna gitmiştim. Özge yaşadıklarımızdan sonra büyük bir şok yaşıyordu. Onun kendine gelmesi için yanında olurken hemşireden sakinleştirici yapmasını istemiştim. Özge uyuduktan sonra bloktan çıkıp yemekhaneye gittim.