Clarisse's POV
"Clarisse!" Tawag ng isang pamilyar na boses.
Tumalikod ako at nakita ko ang papalapit na bulto ni Nathan.
"Hi!" Bati niya sa akin.
"Hi!" Tugon ko na nakangiti.
"Hi Nathan!" Singit naman ni Irish.
"Hello Irish!" Bati niya kay Irish. "So..." Hinawakan niya ang kanyang batok. "Ok ka na?" Naiilang niyang tanong sa akin.
"Mmm. Medyo." Sabi ko. Tinapik niya ang aking balikat. "Hindi madali maka-move on. Tandaan mo, dumadaan iyan sa isang proseso." Aniya.
Hinawakan niya ang kamay ko at marahang pinisil iyon. "Tara, sabay na tayo." Aniya na nakangiti.
"Irish ta--" Naputol ang sasabihin ko. "Best, may kukunin lang ako sa room. Ipapaubaya na lang kita kay Nathan, ayokong siraan ang moment niyo." Dugtong ni Irish.
Inirapan ko siya. "Makakatikim ka ng suntok mamaya,"
"Nathan, kayo na lang ang mag-lunch. Ngayon ko lang napagtanto na hindi pa la ako gutom. Marami kasi ako nakain kanina. hehe." Hindi ko na lang namalayan na wala na pa la si Irish. Tss...
3rd Person POV
TINULAK ni Clarisse ang pinto. Nang makapasok sila sa canteen, mistulang nakaramdam ang dalaga ng mabigat ang kapaligiran dito na hindi niya maipaliwanag.
Nagkibit-balikat lang siya at tumungo silang dalawa sa Eat All You Can but Pay Buffet. Akmang ibibgay na ni Clarisse ang bayad sa kanyang kinuhang pagkain nang marinig niyang gumawa ng tunog ang speakers sa canteen, hudyat na may anunsyo.
"To the girl i rejected last week, this message is for you..." Anang isang baritonong boses sa speaker na pamilyar sa mga tainga ni Clarisse.
"Clarisse..." Shit! It is really him! Ani Clarisse sa sarili. "If you are listening to my last message...well, i'm grateful." Aniya.
"I'm sorry. Sorry kung nagbulag-bulagan ang damdamin ko. Sorry kung naging manhid ako. Sorry dahil hindi ko naintindihan ang nararamdaman mo." Anang Lucas sa speaker at bakas sa boses niya ang lungkot at pagsisisi.
"Ngayon ko lang na-realize. Ngayon ko lang naintindihan ang ibig mong sabihin."
"Ngayon ko lang na-realize nung oras na tinanggihan kita, posibleng magbago ang ihip ng hangin. At pinagsisihan ko iyon, ilang araw akong hindi nakatulog ng maayos kakaisip sa'yo, halos maubos ko na ang beer sa convenience store sa village para lang mawala itong feelings na nagbibigay ng sakit sa buong sistema ko. Pero napagtanto kong wala itong saysay dahil wala naman magbabago kapag pinatuloy ko pa rin ang mga bagay na hindi ko dapat gawin."
"Hindi ko na papatagalin pa, i just want you to know that...i love you!" Sigaw niya.
Awtomatikong nagtilian ang mga kababaihan nang marining nila ang tatlong letra na nagpapabilis ng tibok ng puso ng mga napana ni Kupido. And Clarisse is a victim of Cupid's mighty arrow.
Shit! Totoo ba'to?! Tanong ni Clarisse sa sarili. Parang sasabog na ang kanyang puso dahil sa sinabi ng binata.
"Hindi ko alam kung kailan ito nagsimula basta nagsing na alng ako sa katotohanan na mahal na pa 'la kita." He stated.
"I'm not staying that i taken you for granted. My feelings are accurate. My heart is beating for you and i can't help it!" He emotionally stated.
BINABASA MO ANG
Tres Maria's #1: The Time I've Loved You (COMPLETED) #Wattys2019
Teen FictionWARNING: THIS IS THE WRITER'S FIRST STORY. I WROTE THIS WHEN I WAS 13, SO EXPECT MANY GRAMMATICAL ERRORS AND WHATSOEVER ERRORS! (Tres Maria's Series #1) Clarisse Jean De Guzman Started: September, 06. 2018 Finished: May, 2. 2019 Language : Tagalog...