Tres Maria's #1: The Time I've Loved You (COMPLETED) #Wattys2019

Chapter 66 : We're Done! End of Story!

If i only i make the scene detailed, this part is going to be long. However, i didn't expect that my thoughts in this chapter reached nearly 3,000. I'm so proud of myself. Hope you enjoy it. Thank you! :)

_..._..._

Clarisse's POV

Linibot ko ang akong nga mata sa mall. Damn it! Where are you Lucas Knight Alvarez?

Wala sa sariling napatingin ako sa dalawang tao na nagyayakapan.

Matiim akong tumingin. Hindi ko malaman kung sino 'yan. Sana mali. Sana
hindi si Lucas 'yon.

Pero nang kumalas ang binata. Natigilan ako. Parang tinusok-tusok ng bilyon-bilyon katayin ang puso ko ng makita ko si Lucas.

He even smiled at her. A genuine smile.

When i saw the two of them with a smile plastered on their faces, my sight became blurry.

I didn't notice that my cheeks are wet. Because of my tears. Because of the pain.

Pinunasan ko ito gamit ng mga kamay ko. Nang magtama ang paningin namin, umawang ang labi niya. At ang katawan nasalita lang niya ay ang pangalan ko.

Gusto kong magsalita pero walang lumalabas sa bibig ko. Hindi na 'ko nagsayang ng oras.

Tumakbo ako. Tumakbo ako papalayo sa kanya. Hindi ko na kailangan marinig ang explanation niya. Kita naman sa mukha niya na masaya siya kay Claire.

Kung alam ko lang na masaya siya sa piling ni Claire. Nagparaya na 'ko.

Sana...Sana sinabi niya sa'kin para 'di na ako masaktan.

Sana sinabi ni Lucas sa'kin na sawa na siya.

Sana...

Sana hindi na lang ako nahulog sa best friend ko...

Kung meron lang sanang time machine, babalik ako sa oras na wala pa kong nararamdaman sa kanya.

Na hindi pa sumisikdo ang puso ko.

Parang may sariling isip ang aking mga paa at tumigil ito ng marinig ang boses ni Lucas. "Clarisse."

Lumingon ako. Hinawakan niya ng mahigpit ang braso ko. "Clarisse, let me exp---"

"I don't need your explanation." I coldly said.

Tumikhim ako para maitago ang basag na boses ko. "Kitang kita naman sa mukha mo na masaya ka."

"No. No. You've misunderst--"

Wala itong patutunguhan. Sinabi ko na sa kanya ang limang salita na ikadudurog ng puso niya.

"I'm breaking up with you."

Hindi siya umimik. I saw him with a questioning look saying 'Seriously?'

'Di nagtagal, tumawa siya. "You're joking. Right?"

"Sa tingin mo ba Lucas, nagbibiro ako?"

Agad nawala ang ngiti sa labi niya. "No. Clarisse. You don't understa--"

"Naiintindihan ko. Siguro hindi ngayon ang tamang oras para mahalin kita."

Marahan akong natawa. "I forced myself to love you in the wrong timing. I'm such a jerk."

"No, you're not a jerk Clarisse." He retorted.

I want this moment to end. Parang tutulo na naman ang luha ko. "Hanggang dito na lang tayo Lucas."