Sarı Komutan #Watty2019

10-Nefes ve Nefret

*Umudun bittiği yerde aşkın ne anlamı kalırdı ki?*

Prens, atıyla son hız koşarken prenses ise neredeyse son nefesini vermek üzereydi.

''Ölemezsin!" dedi prens. Gücü tükenmek üzereydi ama o şuan bunu umursamadı. Sevdiği kadını -prensesi- son nefesini verirken ona nefes olması gerekiyordu.

Çünkü o, prensesinin kahramanıydı. O, prensesin umuduydu! Umudun bittiği yerde aşkın ne anlamı kalırdı ki?

"Prens... " dedi son gülümsemesiyle. Güçsüz bedenini canlandırarak elini havaya kaldırdı, gökyüzünde onun yüzünü ve muhteşem gülümsemesini görüyordu.

"En azından huzur içinde öleceğim" dedi prenses. İhtiyacı olan huzuru gördüğü halüsinasyondan bulmuştu.

Prensesin gözleri yavaş yavaş kapanırken prens sanki hissetmiş gibi kalbine bir sancı girdi.

Acı içinde inliyordu ama durmadı. Atını son hız sürdü. Prensesi ölmek üzereydi, hissediyordu.

At durdu, prens baktı, baktığı an öldü!

"Prenses... Prensesim!" acı içinde bağırırken prenses yerde yatıyordu. Prens, prensesi kolları arasına aldı.

"Yalvarıyorum, uyan...!" ses tonu boğuk çıkmıştı. Peki bu kadar mıydı, gerçekten? Mutsuz son mu, yoksa mutsuz sonsuz mu?

Prens, dudaklarını prensesin soğuk dudaklarına bastırdı ve o an bir şey oldu... Prensesin soğuk dudakları bir anda ısınmaya  başlamıştı. Hatta o kadar ısınmıştı ki neredeyse yanacaktı.

Prensin canı yanıyordu ama yinede çekmedi dudaklarını.

Prensin gözünden bir damla yaş usul usul süzüldü yanaklarından.

O an bir mucize gerçekleşti ve prenses gözlerini açtı...

Prens acıyla yanan dudaklarını dudaklarından ayırdı ve kolları arasında yatan mucizeye baktı.

"Yaşıyorsun?" dedi. Prenses gülümsedi ve "Senin sayende" dedi. Prens bir kez daha prensesinin kahramanı olmuştu.

"Benimle evlenir misin?" dediğinde prensesin kalbi küt küt atıyordu.

"Ben seninle sonsuz olurum..." dedi prenses.

"Sen..." dedi prens.

"Sen bir mucizesin"

"Senin mucizen..."

"Evet, benim mucizem!"

İşte şimdi gerçekten mutlu bir sondu. Hatta mutlu sonsuz...

Umudun ve aşkın sonsuz süre boyunca devam ettiği bu diyarda prens ve prenses her türlü zorluğa karşı ellerini birleştirmiş ve hiç bırakmamışlar birbirlerini.

Her ne olursa olsun yılmamışlar, pes etmek mi? Akıllarının ucundan bile geçmemiş.

...

Hayatta mutlu olduğumuz anlar da vardır. Ama unutmayın ki! Mutlu olduğumuz anların acısını çıkarır hayat. Biraz mutluluk verir daha sonra büyük acılar,  hayal kırıklığı yaşatır.

Aşık olmak güzeldir ama onun bile acısı vardır. Aşık olanlar çok acı çeker. Sevdiğin seni sevmez ağlarsın, seni istemez senden nefret eder ağlarsın, başka biriyle görürsün onu ağlarsın, seni sever ama kavga edersiniz ağlarsın. Her şartta ve koşulda üzülen sen olursun.