Sarı Komutan #Watty2019

63-İlkbahar Kokusu

*Sen benim ilk ve son Baharımsın... O ise benim ilk ve son Nefesim*

Günler çok sıradan geçiyordu. Tam da hayalimdeki gibi. Tek yaşadığımız aksiyon benim kusmam ve Yavuz'un bu durumu panik haline getirmesi.

"Karnım!" diye sitem ettiğimde Yavuz mutfaktan buraya adeta uçtu.

"Kalk hadi, doktora gidiyoruz!" ağzım açıkta kaldı. Alt tarafı bir karnım ağrımıştı.

"Yavuz geçti" dedim bıkkın bir sesle.

"Belki şimdi doğmak istiyor. Sen benim kızımın keyfinin kahyası mısın?" dedi ciddi mi söyledi yoksa şaka mı yaptı anlamadım.

"Şuna bak ya daha doğmadan tüm ilgi ve alakayı üzerine çekti." diye sahte bir sitem ettim.

"Güzelim, ilk ve son Bahar'ım. Senin yerin bende hep ayrı, biliyorsun."

"Peki sana soruyorum, şuan kimi seviyorsun?"

"Seni" dediğinde gülümsedim.

"Peki, 8 ay sonra?" vereceği cevabı heyecanla beklemeye başladım.

"Kızımızı." yüzüm düştüğünde Yavuz büyük bir kahkaha attı. Yanımda duran minderi yüzüne fırlatırken "Hödük!" diye haykırdım.

"Şaka yapıyorum. " beni kendine çekip saçlarıma öpücük bıraktı.

"Sen benim ilk ve son Baharımsın... O ise benim ilk ve son Nefesim" ses tonu ciddileşmişti.

"Ben eğer senden vazgeçersem hayatımda bir daha Bahar yüzü göremem. Hep kışı yaşarım. Eğer ondan vazgeçersem bir daha hiç nefes alamam." dedi ve derin bir soluk çekti içine.

"Rabbim, ikiniz arasında seçim yaptırmak zorunda bırakmasın beni" gözlerim karnıma kaydı.

"Eğer bir gün bir seçim yapman gerekirse kimi seçeceğini biliyorsun. "

"Lütfen, Bahar! Şimdi bunları konuşmayalım." ses tonu o kadar çaresiz çıkmıştı ki! Bu benim içimi parçaladı.

Tam uykunun kollarına kendimi bırakacakken kapının çalmasıyla irkildim.

Panik dolu gözlerle gözlerine baktım. Onun da benden aşağı kalır bir yanı yoktu.

"Birini bekliyor muydun?" başımı iki yana sallayarak onaylamadım.

Yavuz kapıya doğru giderken ardından yürüdüm.

"Bahar, geri dur." dediğinde kapı görüş alanımda olduğu için durdum.

"Yavuz Karasu kargo!" adamın biri Yavuz'a bir paket uzattığında Yavuz paketi aldı.

"Dur!" diye uyardı adamı. Paketi hafif sallayarak içindekini tahmin etmeye çalıştı. Sonuçta o bir askerdi ve bu kargodan her şey çıkabilirdi.

Kutuyu sallamayı bıraktı. "Nereyi imzalıyorum?" adamın gösterdiği yeri imzaladıktan sonra kapıyı kapattı.

Ağır adımlarla üzerime geldiğinde kaşlarım kuşkuyla çatıldı. "Kimden?" diye sorduğumda cevap vermedi.

Kutuya bakmayı sürdürürken sorumu tekrarladım. "Yavuz kimden?" dedim az öncekine nazaran yüksek sesle.

"Şey..." derken hala kutuya bakıyordu. "İşle ilgili, özel yani." dediğinde içime bir kuşku oturdu.

"Peki" dedim sadece.

"Tamam o zmaan." dedi ve kutuyu kolunun altına aldıktan sonra devam etti. "Ben odadayım." başımı sallayarak onayladım.