Sarı Komutan #Watty2019

20-Geçmişe İlk Adım

*Hamit Karasu'nun Günlüğü*

Çocuk gözü ile bakmak hayata ne güzel bir şeydir, oyuncaklarla oynadığımız zamanlar, unutulmayan tatlı tebessümlerimiz büyük bacaklı insanlara bakarak, kötülük yok paylaşım var, senin oyuncağınla oynayabilir miyim? Sende benim oyuncağımla oynarsın, peki olur... Çocuklar birbirine "Arkadaşım Ayşe, arkadaşım Mustafa haydi gel bilye oynayalım!" derken biz büyük beyinler!... Barışı, kardeşliği, sevgiyi kime sormalıyız? İnsan olduğumuzu bize kim hatırlatır? Her zaman çocuklar kadar masum olabilir miyiz? Onların saf dünyalarında yaşayabilir miyiz, yeniden?

Duyduğum ses beni kendime getirirken yerden zoraki bir şekilde kalktım.

"Eylem!" dedim yorgun sesimle.

"Ne zamandan beri yerde yatıyorsun?"

"Bilmiyorum." deyip gözlerimi avuşturdum. Sahiden ben ne ara uyudum? En son Yavuzla kavga ettiğimizi daha sonrada Yavuz'un kapıyı çarpıp çıktığını hatırlıyorum.

"Yavuzla mı tartıştınız?" e tabi tahmin etmesi zor değildi sonuçta.

"Evet en son hatırladığım şey buydu. Bu aralar üzerimde halsizlik çok var. Sürekli yatma isteği."

"Acaba sende vitaminsizlik mi var? Bir doktora görün diyeceğim ama sen zaten doktorsun" Eylem'e göz devirdim.

"Ben doktor değilim Eylem! Bunu sende gayet iyi biliyorsun"

"Evet ama yine de tıpla ilgili bilgin var değil mi?" bu konuda haklıydı.

"Evet." deyip kestirip attım.

"Ama sağlık bu, ihmale gelmez."

"Daha önemli meselelerim var, mesela Yavuz'dan boşanmam gibi!"

"Ne?! Sen ciddi misin? Bahar bak geri döndün. Yavuz da hala sana sırılsıklam aşık. Aranız iyiyken neden şimdi boşanmak istiyorsun?" derin bir of çektim, içime.

"Aramız iyi felan değil, Eylem. Kimse beni anlamıyor! Herkes her şeyi sineye çekmemi bekliyor benden ama ben hiçbir şeyi sineye çekecek değilim! Ya bir empati kursana Allah aşkına! Fethi sana bunu yapsa, seni öldü sanıp başka bir kadınla beraber olsa sen ne yaparsın?" Eylem bakışlarını yere sabitledi. Haklı olduğumu o da anlamıştı bence.

"Haklısın aslında kızardım! Çok kızardım. Belki o anlık sinirle onu boşardım ama daha sonra bu yaptığıma büyük pişman olurdum. Tabii eğer biz Fethi'yle evli olsaydık!"

Bir süre sessiz kaldık. Eylem o söylediği son cümleden sonra hiç konuşmayarak derin düşüncelere daldı. Sanırım onunda benim gibi ilişki konusunda sıkıntıları vardı.

"Eylem, Fethiyle bir şeyler mi oldu? Yani özel değilse eğer?" Eylem başını iki yana salladı hızla.

"Yok, sadece Fethi evlenmek istiyor"

"E ne güzel işte ikinizde birbirinizi seviyorsunuz" dediğimde sözümü kesti.

"Orası öyle de işte ne biliyim, ben istihbaratta çalışıyorum Bahar! Evlenmem doğru değil"

"Eylem ne alakası var? Bak bana bende evliyim"

"Ama senin durumun farklıydı. Benimkisi öyle değil"

"İstiyor musun sen evlenmeyi?"

"Hemde çok! Her gece onun yüzüyle uyumak, sabah onun yüzüyle uyanmak. Hastalıkta, sağlıkta hep onunla olmak! Hayatta hiçbir şeyi bu kadar çok istediğimi hatırlamıyorum." elimle kolunu ovuşturdum. Anlayışlı bir şekilde gülümsedim. Uzun süre sohbet ettikten sonra Eylem gitti.