Heart 1: Teared Heart

CHAPTER 13

-*-

ZARIA VIS' POV

They say world is full of judgemental people. And it's up to you if you'll get affected. But sometimes, is it your fault if you're affected from their judgements even it's true?

In my situation, I think it's not my fault. Wala naman akong ginawang masama but why does it gets hurt?

Because I am a human too. A freaking perfectly imperfect human. I have feelings kaya may karapatan akong masaktan. Kailanman hindi mali ang masaktan 'cause it's not your fault. No one wants to be in pain but pain is everywhere. You wanna know why?

Because love is everywhere too.

Pero sa sitwasyon namin ni Topaz, bakit ako nasaktan? Is it love too? No! I didn't love him! I maybe hurt 'cause I'm attached to him.

Yeah, being attached is my reason. My fucking reason!

Madami akong naging naging flings before pero hindi pa ako nasaktan ng ganito.

Why the heck am I comparing him to my flings before?! Damn it!

I insisted to myself that the reason of my fucking tears is not him! He is not the reason! The freaking reason of my pain is their judgements! That judgements only!

Pero bakit sa tuwing pumapasok sa isip ko na pinagtitiisan lang nya ako ay nasasaktan ako? Does he staying here in my side just because he didn't have a choice?

Normal lang naman siguro 'yon. 'Yong masaktan ako because a side of my mind thinking that he didn't want me. But what's behind with his freaking gestures?! He's being sweet with me, at hindi ako manhid para hindi iyon maramdaman!

When he's calling me using his endearment 'babe'. When he's holding my hands. When he brought me to a date. And that kiss.

"Tama na 'yan, Zaria. Dalawang bote na nainom mo, oh!" Pilit na pinipigilan ako ni Theressa but I didn't mind it. Hindi ko na lang sya pinansin dahil mas gusto kong malunod sa alak ang sakit no'ng nga salitang naipanghusga sa akin. "Zaria, saulo kita. May problema ka, e," mahigit isang oras na kaming narito sa bar ni Theressa pero hindi ko pa rin sinasabi sa kanya ang problema ko. "Spill it out, Vis."

Kaagad kong tinunghayan si Theressa at batid kong mapungay na ang mga mata ko nang dahil sa alak.

"Do the world is being unfair to me again?" A small amount of tear escaped from my eyes. "Una sina Dad tapos ngayon ang mapanghusgang mga nakapaligid naman sa'kin!" Nararamdaman kong parang umiikot na ang paningin ko but I resisted the too much dizziness using my pain.

"What happened, Zaria?" Minsan lang maging ganitong kaseryoso ang usapan naming dalawa. Madalas kaming bangayan at asaran kaya alam ko na dinadamayan ako ng kaibigan ko.

I need someone to lean on. And here Theressa is.

"Binisita ako nina Dad kahapon."

"And?" Theressa asked for my continuation.

"He gave me a condo." I answered.

"Then you should be thankful, Vis!" Panghihikayat ni Theressa sa'kin.

"'Yon na nga 'yon, e, Theress. I should be thankful pero magagawa ko bang magpasalamat kung 'yong condo na 'yon ang ipapakain n'ya sa'kin? Theress, no'ng nasa puder nila ako, busog na busog na ako sa mga sustento at luho nilang ibinigay nila sa'kin! Pero nagawa ko pa ring umalis at maglayas kasi naghahanap ako ng iba, Theress! Hindi ko kailangan ng sustento!" Ramdam kong bumigat ang dibdib ko and my fucking tears fell down. "I don't need that luxuries, Theress! I n-need.." mas bumigat pa ang dibdib ko and my heart is being melted by pain. "I n-need them!" Bigla akong niyakap ni Theressa at hinagod nya ang likod ko. Parang bahagyang gumaan ang loob ko when I let myself to cry and sob to my bestfriend's shoulder. I can feel that I'm not alone. I have someone to smile with and especially to cry on that's why I love my bestfriend.

Throughout the pains I had been, this is the worst. My family is not a broken one pero bakit ang lungkot-lungkot ko?

Ano bang kahalagahan ng pera kung wala naman 'yong bagay na hindi kayang bilihin nito sa kahit sino?

Money and love are both important but their difference is that love can heal internal wounds, it can make your pain disappear and love can last for a lifetime or even forever while money can't.

"Zaria?" Patuloy pa rin sya sa paghagod ng likod ko habang umiiyak. Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya at naramdaman kong kumirot ang ulo ko.

"My head aches, Theress," I murmured.

"Ihahatid na kita sa condo mo, 'wag nang makulit. Kukurutin ko 'yang puday mong luka ka." I smiled bitterly at her at walang sabing pumayag na lang sa sinabi nya.

Umiikot ang paningin ko habang naka-akbay ang isang kamay ko sa balikat nya at ang isang kamay naman ay sa lalaking kasama nya na hindi ko kilala.

"Theress, may dadaanan lang ako sa table namin. Dumaan muna tayo do'n," bulong ng lalaki kay Theressa.

"Okay, sasama na kami hindi ko kaya si Zaria mag-isa. Mabilis lang naman tayo, Mark, 'no?"

"Oo," tugon ng lalaki kay Theressa at hindi ko na magawang makakilos sa sobrang liyo ko.

Bahagyang kumikirot ang sentido ko. Darn, bakit ba kasi ang dami kong ininom?! Hindi ko na namalayan an nangyayari sa paligid ko pero may isang boses na pumailanlang sa pandinig ko.

"Z-Zaria?!" Dinig kong sambit ng isang pamilyar na boses. It shouldn't be his voice. Hindi 'yon boses ni Topaz! I'm just hallucinating!

--

ZIDIOUS TOPAZ'S POV

"Get out of my sight, girl!" Singhal ko sa babaeng nasa harapan kong malanding nakatitig sa'kin and that stare is perfectly irritating my whole system!

"Hmm, I think I can't leave you alone here. You're so handsome and kinda hot! Hindi magandang tingnan na mag-isa ka." Malandi pa niyang hinimas ang braso ko na inis ko lamang na tinabig.

"If you can't leave me alone, then I'll do!" My system was eaten by irritation. Damn, this girl.

Inis akong nagpunta sa table namin nina Jomar pero nag-iisa ang tanga.

"Hey, man!" I greeted him kahit na halata sa boses ko ang boredom. "Bakit ka mag-isa?"

"Alam mo, p're, dapat ikaw ang tinatanong ko n'yan, e." Jomar answered me with so much sarcasm. "Wala ka bang babae? Wala ka bang ka-one night one stand?" Umiling lang ako sa tanga ay umupo sa harap nya.

"Oh, where's Mark?" Bored kong tanong sa kanya habang tumutungga ng alak.

"Nando'n sa nilalandi--este nililigawan pala n'ya," napangiti na lang ako at bahagyang napailing.

"How 'bout your girlfriend?"

"Nag-rereview. Masyadong grade conscious ang baby ko."

Si Zaria kaya? Nag-rereview kaya sya ngayon? Nanlulumo akong napayuko. I can't help myself but to think about her. I tried to forget her but I can't. And I don't want to fool myself.

Hindi ko kayang lokohin ang sarili ko na hindi ko s'ya kayang isipin. Pilit ko 'mang sabihin sa sarili kong iwasan sya pero hindi kaya ng sistema ko. Nasanay na akong close na close kami.

And I hate this feeling that she's mad at me. Iniisip ko pa lang na iniiwasan namin ang isa't isa, parang nasasaktan na ako.

"Dre, 'yong cellphone ko?" Si Mark na hindi ko 'man lang tinapunan ng tingin.

"Nandito. Bakit saan ka pupunta?" Si Jomar.

"Yung bestfriend ni Theressa lasing ihahatid lang namin."

"Nasaan sya?" Pang-uusisa ni Jomar.

Hindi ko alam pero napatunghay ko.

"Z-Zaria?!" Wala sa sariling sambit ko. Halos sumayad sa sahig ang panga ko sa itsura n'ya. Parang nilakumos ang puso ko sa nakita kong kalagayan nya.

Nakita ko kung gaano kamiserable ang walang lakas nyang katawan. Ang walang sigla nyang mukha na humaplos sa puso ko.

Tang-ina!

  
 

 

___________________________________
A vote is will always be appreciated...