Heart 1: Teared Heart

CHAPTER 44

-*-

ZARIA VIS' POV

Limang taon na ang nakalipas pero bakit ganito pa rin? I thought I already moved on. Bakit nasasaktan pa rin ako?

Parausan? Nakalimutan ko na yata ang ibig-sabihin ng salitang 'yon, e.  Nakalimutan ko na but its still painful. Those stupidity that I did before na nakakatawa pero masakit ay hindi ko na hahayaang maulit muli. No. I won't.

Sa dinami-dami ng may Lamborghini bakit ba kasi 'yong kaniya lang ang nakita ko do'n sa parking lot? Gosh, baka hinahanap na ako no'ng tauhan ni Dad.

Asus, gusto mo rin naman!

Oyy, hindi ah! Kahit kailan kang konsensya ka! 'Wag kang sisingit-singit d'yan, ha!

Pakialam mo? Ha? Nakatungtong ka lang ulit dito sa Pilipinas nagtaray ka na kaagad?

Ewan ko sa'yo! Balahura ka! Magtigil ka sa kalandian mo at 'wag mo akong idadamay d'yan!

Excuse me, self, hindi ako magiging malandi kung hindi dahil sa'yo, 'no!

WOW! AKO PA BINALIGTAD MO, AH?

Talandot ka!

Mas malandi ka!

Heh!

Wuhoooo! Natalo ko konsensya ko! Sana lagi na lang ganito! Wahahaha! Blehh!

Pasalamat ka at nand'yan si Fafa Zidious, kung hindi... hindi talaga kita matitiis! Grrr!

NYAHAHAHA!

"Magkano, ate?" Tanong ko sa counter nang matapos niyang isa-isahin ang pinamili ko.

Mabilis ko ring binayaran ang ibinigay niyang presyo saka ko inintay ang bagger na matapos sa pagbabalot ng pinamili ko.

"Tapos ka na?" Halos mapaigtad ako sa baritonong boses na narinig ko mula sa aking likuran.

"Hindi pa. Kaya nga iniintay ko na lang 'yong bagger 'di ba?" I said with sarcasm and rolled my eyes kahit na hindi ko man lang s'ya tinapunan ng tingin.

"Zaria, babe?"

Nagsitayuan ang balahibo ko sa batok when he whispered at my nape at hawakan niya ang balikat ko na kaagad ko namang tinabig.

Naulanigan ko na lang na malakas nang dumampi ang palad ko sa pisngi niya na ikinagulat ko rin.

Anong ginawa mo, self? Pisti ka!

"S-Sorry," he whispered while looking down on the floor.

Nakaramdam ako ng kaunting awa para sa kaniya pero nanatili kong suot ang mataray kong pagmumukha. I'll be smarter than before, Zidious. I don't want to be fooled again by you.

"Dal'hin mo 'yong mga pinamili ko sa kotse at ihatid mo agad ako sa condo ko. Bilis!" Mataray kong utos na parang isang madrastang inutusan ang aking step-daughter.

Kaagad naman siyag sumunod sa inutos ko at kinuha niya ang pinamili ko at nagdiretso na ako sa parking lot habang nasa likod ko s'ya at hirap na hirap sa pagdala ng marami kong pinamili kong groceries.

Kulang pa 'yang paghihirap mo bilang ganti sa sakit mong dinulot sa'kin.

By the way, ano naman kayang trip ng lalaki na 'to at pinapalitan ng kulay blue ang kulay ng kotse niya? Ayos na naman 'yong kulay red, ah?

Napatigil ako sa paglalakad nang mag-ring ang cellphone ko at kaagad ko namang sinagot.

"Hello?" I picked up the phone and started to walk again towards his car.