Hayat Tanrı’nın romanıdır: Bırak Tanrı yazsın..-Isaac Bashevis Singer
--------------------
Denizden;
Heves"Sizce de soğuk değil mi? Bir tek ben mi görebiliyorum bunu?"
Hasret"Yok kanka,tek sen değilsin. Bende görebiliyorum"
Azra'nın beni sözde affetmesinden 4 saat geçmişti. O süre zarfında bize karşı bir kelime etmiyor ya da bir sohbet kurmuyordu. Yine benimle iki kelâm ediyordu ama kızlarla konuşmamıştı hiç. Şimdi de tek başına avlu'ya çıkmıştı.
Yonca"E sizde inanmadıniz ki ona,böyle davranmakta biraz haklı değil mi?"
Dudu"Yonca toğru söyleyoru"
Hepimiz masalarda oturuyorduk.
Heves"Deniz,seninle ne konuştu bu?"
Hepsi bana dönmüştü
"Anlattım ya.. onun dışında bir şey konuşmadık. Olay hakkında konuşalım dedim,sonra dedi."
Heves elini masaya vurmuştu.
Heves"Var abi bunda bir şey. Tamam haksız sayılırız-"
Derya"Sayılmayız,öyleyiz"
Heves"Tamam öyleyiz. Ama özür diledik ondan ve o bi kelime dâhi etmedi"
Hasret"Azo'yu biraz tanıyorsam;bizi her ne kadar çok sevse de ona inanmayarak çok kırdık onu,bu durumun üzüntüsunu yaşıyor."
Elimi başıma yaslamış,düşünuyordum olanları.
Kızlar doğru söyluyordu. Hâla içinde bir yerlerde onun üzüntüsünu yaşıyordu Azra.
Ah Dönenceli kızılım benim. Nasıl unutturabilirdim ki olanları ona?
Büyuk eşşeklik yapmıştım,yapmıştık.
------------------------
Azradan;
"Heey heeyy durun hanımlar"
İki kadın avlu'da yine birbirine girmiş ve ben kendimi yine onları ayırırken buluyordum.
Kısa saçlı kız beni ittirerek,
"Bırak beni Azra" diye hafif sesini yükseltmişti.
"Ulan mal,bıraksam karşında duran,senin iki katın olan kadın seni bir lokmada yutacak. Hâla bırak diyorsun. Bi uslu dur,kışkırtma kimseyi"
Diye ona söylenirken beni takmayıp elimden kurtularak, yine saldırmıştı.
Ellerimi dua yapar gibi kaldırıp,
"Allahım neden tüm gerzekler benim etrafımda" diye söylenip yine aralarina girmeye çalışıyordum.
"Dursana be kızım"
Beni dinlemeyip ikisi de birbirini çekiştirmeye devam ediyorlardı.
"Ulan bu memurlarda hep biz kavga ederken gelirler,şimdi nerdeler?" Diye söylenmiştim.
O sıra kavga eden her iki tarafın yakınları da girmişti kavgaya. Bir anda bir curcunanın içinde kalmıştım . Anladığım kadarıyla kimse boş gelmemişti. Yeni gördüğüm tiplerle doluydu ortalık ve hepsi karışık birbirine girmişlerdi. Tam arkami dönmüştim ki bana doğru gelecek olan yumruğu arkamdan biri durdurarak ona kafa atmıştı. Önüme geçmesiyle o kişinin arkasıni görmuştüm. Şaşkın şaşkın bakarken,bir anda bana doğru dönmüştü. Ah o gözler!!!
Kolumdan tutarak vücuduma bakıyordu,bir şey var mı diye.
"İyi misin bücür?"
Ben şaşkın şaşkın bakarken bu sefer Lara'ya doğru savrulan sopadan tutmuş,o kişiye kafa atarak yere sermiştim..
Nefes nefese iki-üç kişiyi daha yere sererken,Lara ile sırt sırta dövustugumuzu fark edince bi tebessüm etmiştim istemsizce..
O an avlu'ya tüm memurların koşarak girdiğini görünce,kendi duyacağim ses tonuyla
"Sizin zamanlamanıza.. " demiştim
Meltem, bizim tarafa gelip bir kolu ile Lara'yı bir kolu ile beni tutarak içeri götüruyordu.
"Ya Meltem tamam bırak!!"
Meltem"Sus Azra!! Yine başladınız vukâatlarınıza. Bir gün de rahat durun"
"Bizim bi suçumuz yok ki,biz sadece ayı-"
Lara sözümü keserek atlamıştı konuşmaya,
"Valla Meltem,bir güzel dövdük ki iyi geldi ha.. Arada yapmak lazim böyle işler. Değil mi Büc-Azra?" Kafasıni eğmiş bana doğru gülerek bakıyordu.
Bücür diyecekken Meltem'in yanında hemen Azra diye düzeltmesi de gözumden kaçmamıştı.
Ben garip garip ona bakarken,o önüne dönmüş konuşmaya devam etmişti. Ve bu hâlleri niyeyse bana tatli gelmeye başlamiştı.
Lara"Valla Meltem az once ki kavganın suçluları biziz. Sen kesin bizi hücreye atmak icin geldin dimi? İyi yaptin hadi at bizi hücreye Meltemciğim" diye en önden yürümeye koyulmuştu.
Benimle yalnız kalmaya calışıyordu sanırsam. Ben de bir şey dememiştim. Hem biraz bloktan uzak durursam belki daha iyi duşunebilirim diye düşünmüştüm.
