60.Bölüm-Acılara dayanmak mı?

835 51 7
                                    

"İnsan, yα αcılαrını unutmαsını yα ԁα mezαrını kαzmαsını bilmeliԁir."- Balzac
------------------------------------
**2 yıl sonra**

Azradan;

"Yürü yürü yürüü.. Çabuk olun" En önde hızlı adımlarla arkamda kalan kızlara el işaretlerimle sesleniyordum. Sonunda depoya geldiğimizde Derya arkamızdan kapıyı hızlıca kapatmış,Hasret'te ders vereceğimiz kızı ileriye itekleyip yere düşmesine sebep olmuştu.
"Yalvarırım bir şey yapmayın bana. Bbe-n bil-"
Heves,kızın kafasına bir tane şaplak atması ile susturmuştu.
"Kes len tantanayı. Azra konuş dedi mi sana?"
Yanımda duran sanldayeyi yerde sürukleyip o gıcik sesi çıkartarak tam kızın karşısında bıraktım. Sandalyeye ters oturup önümde kafasıni eğmiş,ağlayan korkak kıza bakıyordum.
"Cık cık" derken kafami iki yana sallamıştım.
"Bu insanlar eğer sorumluluğunu alamayacaklarsa neden boyundan büyük işlere kalkışırlar ki?"
Derin bir nefes aldıktan sonra ayağa kalkıp,bizimkilere kızı sandalyeye oturtmalari söyledim. Hemen dediğimi yapmışlardı.
"Geldik zurnanın zart dediği yere.."
Kıza dogru eğilmiş,sesimi biraz kısarak konuşmaya başlamiştım.
"Ne oldu? Yaptıklarının bedelini ödemeyeceğini filan mi düşünuyordun he,noldu? "
Yüzüme bakamıyor,ağlamaklı sesini bastırmaya calışıyordu.
"Bayaa zamanımı almış olsan da,şu an bedelini ödetecek olmam her şeye değiyor. " lafımın bitmesiyle gülmüştüm.
Hasret"Ne yapacağız kanka?"
"Siz değil ben yapacağım. Emaneti ver bana"
Avucumu Hasret'e doğru uzatmış,emaneti çıkartıp bana vermesini bekliyordum. Çekinerek çıkartıp avucuma koyduktan sonra kizlara çıkmalarını söyledim. Hepsi kapiya yönelirken Yonca bana iki adım atarak yaklaşıp durmuştu.
Yonca" Ne yapacaksın ona? "
Gülerek " Kabil'in Habil'e yaptığını. Hadi şimdi çık" diye cevap vermiştim. Çikmak yerine bana daha fazla yaklaşmış karşımda durmuştu.
Yonca" Buna izin veremem Azra. Bunu yapacağın kişi,bu kız değil. Zerrin'in ta kendisi.  Yıllarca onlara etmediğimiz kalmadı. Hepsini bi yerlere sürdük ya da üzerlerine işlemedikleri suçları attık Ama asla  bir can almadık Azra. Ve bunun böyle kalmasi için her şeyi yaparım"
Kafami çevirmeden kisa bir süreliğine gözlerimi kapının eşiğinde duran kızlara yöneltmiştim. Sonra benden sevdiğimi alan sandalyede ki kıza baktım. Sinirlendiğimi hissedebiliyordum.
"Çık dışarıya Yonca!" Sakin kalmaya calişarak söylediğim cümleyi yerine getirmesini umut ediyordum.
"Emaneti ver,çıkayım Azra."
"Çık dışarıya" dişlerimi sıkmıştım.
"Çıkmıyorum."
Bir anda iki yakasından tutarak onu duvara kadar sürukleyip sert bir şekilde sırtını çarpmasını sağlamıştım. Elimi yakasından ayırmak yerine daha da fazla sıkıyordum. Kızların bir an bize doğru hareketlenip sonra durduklarını fark etmiştim.
"Ne zamandan beri emirlerime karşı çıkıyorsun sen? "
"Eski kötü Azra olduğundan beri. Bak,sen sevgilini kaybettiysen biz de en yakın dostumuzu kaybettik. Senin gibi olmasa da acı çektik yıllarca.  Zerrin'in Deniz'i öldurmesi için emir verdiği herkese cezalar kestik. Onaylamadığımiz sayısızca işler yaptık,sırf sen daha iyi hisset diye. Ama dön bak bi noldu,Zerrin'e ne yapabildik Azra?"
Gözlerimi kapatıp kendimi sakin tutmaya çalışıyordum.
"Ben söyleyeyim koca bir hiç.. 2 yıl önce çıkarttığımiz isyanın bedelini hepimiz ödedik. Hepimiz cezalar aldık. Kim bunun suçlusu?"
Söyledigi her kelime kalbime saplanıyordu adeta,yalvarırım devam etme ..
"Bak Heves'e çıkmasına 2 ay kala bulaştığı isyan yüzünden 4 sene fazladan ceza aldı.
Bak Hasret'e.. 1 ay boyunca tek başına hücrede kaldı. Ya Dudu? Ya ben? Ya Öyku? Bizim düşmanımızın başı bu kız değil. Ölmesi gereken bu kız değil. Ölmesi gereken kişi Zerrin Şahin."
Elimi yavaş yavaş gevşetip yakasını bırakmıştım. Sakin konuşmaya özen gösteriyordum.
"Bunları görmediğimi mi sanıyorsun Yonca? Bunları bilmediğimi mi sanıyorsun? Ben,artık eski Azra değilim. Olamam da. Bunu benden beklemeyin. Gereken kişiyi öldürür gereken kişiye de sona saklarım. Merak etme diye söylüyorum Zerrin'i unutmadım,ona daha büyük planım var. Şimdi çık ha-"
"PLANI VAR AZRA. ONUN PLANI.. Lara ile yakınlaştığından beri vicdanın yok olmuş sanki. Biliyorum,bunların hepsini o söyluyor sa-"
"NE ALAKASI VAR?" Bağırmıştım.
"2 senedir yanından bir dakika olsun ayrılmayan Lara Parlak nerde Azra? Ben sana bunu da söyleyeyim istersen. Biz kendimizi onaylamadığımız intikam hırsları için,senin uğruna tehlikeye atarken o belki de Zer-" sağ yanağına bir tane tokat atmamla lafını bölmüştüm. Kafası yana doğru eğilmiş,yanağını eliyle tutuyordu. Ben ne yaptiğıma anlam veremeyip  iki adım geri çekilmiştim.
Kafasıni doğrultup bana bakmıştı. Gözlerinin dolduğunu göruyordum.
"Lara her zaman yanımda oldu. Deniz'i kaybettikten sonra tutunacak bir dalım oldu. Siz yanıma korkudan yaklaşamazken ,ben onu kovsamda o yanımdan ayrılmadı anlıyor musun?"
"Anlamıyorum. Göremediğin noktalar var Azra. Lara sana karşı iyi evet!!! Ama bize kötü. Seni bizden yavas yavaş uzaklaştırdı.  Ve şu an karşımda gördüğüm kişi Lara'nın eseri. Başarmış kadın. Seni duşünmek hataymış. Bu tokatla bu dostluğu da bitirdin haberin olsun." Omzuma çarpıp hızlıca çekip gitmişti.
"Yanlış yapıyoru Azra. Yonca haklı" bana acınaklı bakan Dudu da Yonca'nın peşinde çıkıp gitmişti.
Teker teker hepsi çıktıktan sonra bağırmiştım.
"ALLAH KAHRETSİN!!!"
Derin nefes alip verirken arkami dönmemle sandalyede oturan korkmuş kıza bakıyordum.
"Yüzüme bak" dememle çekinerekte olsa bakabilmişti.
"Aramızda kalsın,bu işe seninle kalkışan 3 kişiyi  başka hapishaneye gönderildi diye biliyorsunuz ya yanıliyorsunuz. Üçü de başka hapishaneye değil ,ben tarafından öbür tarafa gönderildiler" gülmüştüm. Karşımda duran kızın çok korktugunu büyüttuğu göz bebeklerinden anlamıştım.
"Siz eğer Zerrin pisliğinin kölesi olmayıp Deniz'i öldürmeseydiniz bunlari yaşamayacaktık. Anliyor musun beni?"
Hizlica kafasıni sallamıştı. Artık geri dönemezdim bu saatten sonra.
"Azra. Yalvarırım yalvarırım bırak beni. Istersen naklimi başka yere aldıra-"
Sözünü kesen karnına saplamış olduğum bıçaktı. Kulağına eğilip duyabileceği son sözleri söylemiştim.
"Ben yaşamak için acılarıma dayanırken buna sebep olanlara nefes aldırmam."
Geriye doğru çekilip karşımda ki görüntuye bakıyordum. Rahatlamış mıydım? Zerrin'in emir verdiği herkesi öldürmuştüm. Şimdi sadece Zerrin kalmıştı geride.
"İntikamını alıyorum Boncuk. Sen rahat uyu diye. Tekrar rüyalarımda buluşabilelim diye. " sessizce söylediğim cümleler gözlerimi doldurmuştu.
Rahatladım desene kendine Azra. De hadi.. ne oldu şimdi,içimde ki bu his ne? Neden şimdi aglayacakmişım gibi hissediyorum?
"Bücür"
Sesin geldiği yöne baktığımda endişeli olan Lara'yi görmuştüm. Bir bana bir de sandalyedeki kıza bakmıştı. Istemsizce elimde ki bıçağı yere düşürmuş,ona doğru gidip sarılmıştım.
Kollarıyla gecikmeden belimi sarmasıyla daha da sıkı sarılıyordum ona. Gözlerimden yaş akmasına ve hıçkırıklarıma engel olamamıştım.

"Boncuk şimdi rahat uyuyor mudur Lara?""Uyuyor tabi güzelim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Boncuk şimdi rahat uyuyor mudur Lara?"
"Uyuyor tabi güzelim. Sen yapman gerekeni yaptın. Tek bir kişi kaldı artık. Onu da beraber indireceğiz"
Sessizce,başımı okşayarak söylediği cümlelere tebessüm etmiştim.
Geriye doğru çekildiğimizde iki eliyle de yuzümu kavramıştı.
"Beraber yapacağız"
"Beraber yapacağız"
Yanağıma küçük bir öpucük bıraktıktan sonra yerde ki bıçağı alıp hemen olduğumuz yerden uzaklaşmıştık.

Dönence:Azden (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin