Dudağında Ölüm Var

/Y i r m i d ö r t /

Bölüm sınırı 200 vote 300 yorum ❤

-belirli bir okunma sayısına ulaştığında yeni bölümleri atıyorum bilginize-

Bölüm şarkısı;
Can Türe- Sensiz de Yürüyorum🎶
Sezen Aksu- Değer mi 🎶

"Ölüyor gibiyim kadın, öpersen geçer sanki."

Sen ayak bastıkça güzelleşti bu şehir. Sen yürüdükçe renklendi dünya.
Sen kadın.
Sen sıradan olamayacak kadar özeldin...

FEYYAZ.

Kaldıramayacağım bir şeydi bu, kabul edilemez bir durumdu.
Nasıl olurdu?
Hayat her şeyi bir şekilde mümkün kılıyordu işte.
Güçlükle yutkunup gözlerimi komisere çevirdim.
"Kaç paraya sattınız kendinizi bu piç kurusuna?"

İşaret parmağını dudaklarının ortasına bastırıp "Şş!"dediğinde acıyan canıma rağmen gülümsedim.
Yağız masaya yaklaşıp ellerini sertçe vurdu.

"Kısa keseceğim Feyyaz ve oldukça açık konuşacağım! Buradan sağ çıkman için Yazgı'yı bana vermen gerek."

Başımı olumsuz yönde salladım.
"Böyle bir şey olmayacak."

"Yazgı'yı ver hayatını al!"

"Sen, nasıl, yaşıyorsun lan..."
Aniden yüzüne tükürdüm.
"...gebermiş olman gerekirdi!"

Doğrulup sinirle karışık gülümseyerek eliyle yüzünü sildi.
"Peki, nasıl istiyorsan Feyyaz."

Masanın etrafında dolaşıp yanıma geldi. Ensemden tutarak ayağa kalkmamı sağladı, ona doğru döndüğüm an karnıma yumruğu geçirdi, iki büklüm oldum.
Sinek ısırığıydı vuruşu ama öncesinden yedim ben yiyeceğimi ziyadesiyle!
Ben bu çaresiz kalışların anasını avradını sikeyim! Kimlerden dayak yiyoruz lan!

Doğrulup dik durmaya çalıştım. Bir yumruk daha savuracağı zaman kelepçeli ellerimi kaldırarak arada oluşan boşluktan kafasını geçirip yüz yüze gelmemizi sağladım.

"Şansın varken öldür beni! Sağ kalırsam ananı sikerim."

Kasığımda hissettiğim acıyla gözlerim büyüdü, dudaklarımı birbirine bastırdım, acı bir inleme firar ettiğinde elindeki bıçağı geriye çekip tekrar sapladı.

"Benim seninle bir işim yoktu! Bana sadece Yazgı lazımdı!"
Gözlerimden yanağıma doğru yaşlar süzülürken onunla birlikte dizlerimin üzerine düştüm.
Bıçağı geriye çekip bu kez farklı noktaya saplayarak zevkle gülümsedi, gözlerimin şirazesi inceden kayarken ölecek olmama değil Yazgı'yı kurtaramadığım için, onu koruyamayacağım için üzülüyordum.
Elbet bir gün ölecektim lakin hiç böyle hayal etmemiştim, çok şerefsizce bir darbeydi bu! Gözlerimin önünde Yazgı'nın siması belirince güç bela dudaklarım iki yana kıvrıldı.

"Onu bulamayacaksın!"

"Sen geber, Yazgı'yı bulmak kolay orospu çocuğu!"

Bıçağı bir kez daha sapladığında her şey karanlığa gömüldü. Artık acı hissetmiyordum.
Keşke, keşke öpseydim kadın seni kana kana...

YAZGI.

Kapının ziline basmış açılmasını beklerken heyecana kapılıp vazgeçmiştim. Feyyaz'ın haberi yoktu, bu ona ihanet sayılırdı bir bakıma.
Gerçek ailemin adresini bulduğumu gidip ona söylemem gerekiyordu.
Yoksa rahat bir şekilde ailemle yüzleşemezdim, içimde bir sıkıntı olarak yer edinecekti.
Bu yola Feyyaz ile çıkmıştım, nasıl olurda onsuz devam etmeye çalışırdım, kendime kızarak kapı açılmadan uzaklaştım.