Pendragon Kehaneti [A Tom Riddle Story]

Bölüm 4: Şeytanın Gölgesi

Bölümü medyadaki şarkıyla yazdım. Siz de onunla okursanız hoşunuza gidebilir.

2 Ay Sonra/ Morgana 11 yaşında

Yaz bitmek üzereydi. Bu yaz Sirius senenin geri kalanını okulda geçirmiş olmasına rağmen her zamankinden daha çok kenetlenmiştik.

Andromeda, Bella, Sirius bizden üst sınıftaydılar fakat ben, Regulus ve Narcissa bu yıl Hogwarts'a ilk kez ayak basacaktık. Aile "Sirius Faciası" ndan sonra endişeliydi. Narcissa sessiz ve yumuşak kalpli bir kızdı. Druella bunu törpülemeye çalışsada sadece Narcissa'nın onun yanında daha sert görünmesini sağlayabilmişti. Slytherin'in tek seçenek olduğunu söylüyordu fakat Narcissa'nın Hufflepuff olabileceğini düşünüyorduk.

Regulus zekiydi ve hayran kaldığım bir hayal gücü vardı. Ravenclaw düşünülebilirdi ancak Slytherin olacağını düşünüyordum. Zekası bir yılan kadar kıvraktı ve onda Slytherinlere özgü o karanlık havayı hissedebiliyordum. Benim kadar ayrıntılı bilmediği için Walburga teyze gayet rahattı. Sirius'a karşı düşündüğümden daha yumuşak davranıyordu. Buna rağmen onu bir hayal kırıklığı olarak görüyordu.

Sirius Gryffindor'a seçildiğinden beri Regulus ve ben teyzemin küçük projeleri haline gelmiştik. Evde her zamankinden daha itibarlıydık. Daha 11 yaşındaydık ama prens ve prenses muamelesi görüyorduk. Başta Sirius'un da kızlar gibi bizi kıskanacağından korkmuştum. Tam tersine Sirius durumdan gayet memnundu. Canının istediği tatlıları biz istemişiz gibi evcinlerine iletiyor, bizim hükümranlığımızın keyfini sürüyordu.

Teyzemin benim Slytherin olacağıma inancı Regulus'a olan inancından bile daha büyüktü. Kuzgun karası saçlarım, beyaz tenim, sinirlenince parlayan gri gözlerimle asil Pendragon ve Black ailelerinin mükemmel karışımıydım onun için.

***

Malikanede Nott ailesinin yapacağı aile ziyareti için hummalı bir hazırlık vardı. Druella ve Walburga teyzem oradan oraya koşuşturuyor, her şeyin mükemmel olduğuna emin olmaya çalışırken evcinlerine emirler yağdırıyordu.
Orion amcama göre iki soylu ailenin kaynaşması için mükemmel bir fırsattı.

Beklenen misafirler sonunda geldiğinde geniş salonda hep beraber oturuyorduk. O sırada Evelyn Nott olayın tüm ayrıntılarını biliyor olmasına rağmen yüzüne üzgün bir ifade yerleştirerek sordu.

"Morgana tatlım, ailenin başına ne gelmişti? Senin gibi tatlı bir kızın yalnız kalması çok üzücü."

Sorunun sorulmasına alışmıştım ancak kadının sesindeki alay sinirimi bozmuştu. Gri gözlerimin yine korkutucu derecede canlı bir yeşile dönüştüğünü Evelyn Nott'un yüzünden geçen korkmuş ifadeden anlamıştım.