Pendragon Kehaneti [A Tom Riddle Story]

Özel Bölüm: The Touch

"İnsanoğlunun kendini çaresiz sanması ne kadar da sıradanlaştı öyle değil mi?" diye sorarak bozdu sessizliği. Arkadaşı ise hala sesini çıkarmadan aşağıyı izliyordu.

"Terk edilmiş ve yalnız hissediyorlar." diye cevap verdi sonunda.

Kendini onların yerine koyduğu belliydi. Oldukça üzgün görünüyordu.

"Bu kadar az şey bilmek, bu kadar yalnız hissetmek çok zor olmalı."

Doğruydu onlar bu mesafeden bakarken aslında her şeyin ne kadar küçük ve önemsiz olduğunun farkındalardı. İnsanlara dev gibi gelen sorunları aslında tozdan daha küçüktü. Ve bu sorunların içinden çıkmalarını sağlayacak kapı da çoğu zaman burunlarının dibinde oluyordu. Fakat insanlar gözlerine dayanmış bozuk bir dürbünle loş bir odaya kapatılmış gibiydiler. Dürbün sadece gözlerinin önünü görmelerine izin veriyordu ve zavallıcıkların hayatları panik halinde karanlık ve küçük odada dönüp durmakla geçiyordu. Pek azı durumun farkına varabiliyordu. Dürbünü indirip hemen dibinde duran ışığı yakmayı akıl edebilenlerin sayısı ise neredeyse yok denecek kadar azdı.

"Sadece hissederek neleri değiştirebileceklerini bilseler nasıl bir şölene şahit olurduk düşünsene."

Haklıydı. Bahsi geçen görüntü milyonlarca yıl hayatta kalan bir canlı için bile sıradışı sayılabilecek bir olaydı. Zaman geçtikçe de daha mucizevi bir olay haline geliyordu. Hoş, son zamanlarda oldukça sık olmaya başlamıştı.

"Haklısın ama kendi sınırlı gerçekliklerine öyle hapsolmuşlar ki göremiyorlar. O dokunuş var. Birden belirip hayatlarına yön veren o mucizevi teması nasıl görmüyorlar anlamıyorum."

"Kendi kaderlerini yazamıyorlar belki ama iplerin ellerine verildiğinden de bihaberler."

Milyonlarca yıldır izledikleri sürekli değişen ve yeniden kendini tekrarlayan döngüyü izlemeye devam ettiler. Dünya denilen yer içinde milyonlarca çarkın döndüğü bir saat gibiydi. Düzenliydi ama bir süre sonra sıkıcı gelmeye başlıyordu. İkisinin uzun hayatlarında izledikleri en ilgi çekici şeyler ise şüphesiz çarkların arasına sıkışıp döngüye az da olsa renk katan çeşitli olaylardı ancak bu sefer dikkat kesilmelerinin sebebi başkaydı.

"Düşündüğüm şeyi mi yapıyor?"

"Evet. Hissediyor ve inanıyor."

İkisi de aynı yere milyarlarca ışık yılı uzaktaki yeryüzünde tüm gücüyle kaderden değişmesini talep eden kıza baktılar.

Morgana Cassiopia Pendragon.

Kelebek Etkisi Teoreminin öznesi.

Bir silah deposuna bırakılmış kibrit.

Kaderin kurduğu satranç tahtasındaki vezir.

Kızın dileği ve enerjisi bir oldu. Genç kız koluna tutunduğu oğlanla yoluna devam etti. Fakat onlar her şeyden habersizken döngü kendini destekledi ve devinimine devam etti. Enerji dalgası doğudan esen sıcak bir rüzgar, 50 derecelik güneş ışını birkaç kuşun kanat çırpışı, bir bebeğin ağlaması ve yüzlerce küçük etkiye verdiği tepki ile uzay boşluğuna kadar ulaştı. Enerji hareket ederken çıkardığı göz alıcı rengarenk ışıklarla olayı izleyenlerin gözlerini kamaştırdı.