Bölümü kesinlikle şarkıyı açarak dinleyin. Pişman olmayacaksınız.
3 Ay Sonra/ Morgana 3. Sınıfta
Adımlarımı hızlandırdığımda ayaklarıma takılan uzun, zümrüt yeşili pelerinimle çığlık atmamak için kendimi zor tuttum. Beğenerek aldığım pahalı kadife pelerini sökercesine çıkararak fırlatıp attım. Şu an umurumda olan tek şey ağlarken beni kimsenin göremeyeceği bir yer bulmaktı.
10 Dakika Önce
Andromeda evden kaçtığında Black- Rosier kaynaştırma operasyonunun başarısız olduğu resmen kabul edilmişti. Evan Rosier'in de böylece peşimden ayrılacağını düşünmüştüm. Tanrı aşkına sadece onüç yaşında olmamıza rağmen çocuk takıntılı bir aşık gibi davranıyordu!
İksir dersinde üzgün görünen Narcissa ile birlikte oturmak için tüm ayarlamaları yapmıştım. Son zamanlarda gerçekten üzgün görünüyordu. Andromeda'nın gidişiyle de ilgiliydi ama daha büyük bir şeyler olduğunu düşünüyordum. Olay dallanıp budaklanmadan öğrenmeliydim.
Tam Cissy de bana doğru gelirken Evan şak diye yanıma oturuvermişti. Planımı bozmakla kalmayıp birde ders boyunca bana sırnaştığında sabrım tamamen taşmıştı ve dikkatimi dağıttığı için hatalı yaptığımız biçim değiştirme iksirini üstüne dökmüştüm. Sonuç olarak kadehe dönüşmesi gereken Evan inanılmaz derecede çirkin bir kara kurbağasına dönüşmüştü. O kadar sinirliydim ki bütün sınıfın onunla dalga geçmesini ve kara kurbağası Evan'ın sinirle ciyaklamasını zerre vicdan azabı duymadan izlemiştim.
Ne yazık ki olaylar bu kadarla kalmamıştı. Evan insan formuna döndüğünde Büyük Salon'da herkesin içinde bana bağırmıştı. Kara kurbağasının salgıladığı sıvı hala saçlarında parıldıyordu fakat sonrasında söyledikleriyle o kadar şok olmuştum ki bununla dalga geçememiştim.
"Bir Pendragon olduğun için ve Blacklerle yaşadığın için kendini bir şey sanıyorsun fakat sen hiçbir şeye değmeyecek aptal bir yetimsin!"
Bütün salon şok olmuş bir bir şekilde vereceğim tepkiyi bekliyordu. Bu lafların farklı versiyonlarını daha önce de duymuştum ama hiçbirinde kelimeler bu kadar acımasızca seçilmemişti.
"Çok güvendiğin kuzenlerin de seni terk ettiğinde seni tekrar sevmem için bana yalvara-" daha fazla dinleyemezdim.
Arkamı dönüp koşmaya başlamıştım ve işte buradaydım. Sonunda gölün kenarında gövdesinin arkasına saklanabileceğim kadar kalın bir çınar ağacı bulmuştum. Evan'ın söylediklerinin bu kadar dokunmasının sebebi gerçekliğiydi. Hayır, yetim olmam yeni bir şey değildi ama Sirius ve Regulus'un beni bırakacak olmasıyla ilgili kısımların gerçek olmasından korkuyordum. Sirius arkadaşlarıyla çok fazla vakit geçiriyordu. Regulus ise teyzemin ve amcamın artan "Lord'a Destek" propogandaları yüzünden gittikçe daha fazla içine kapanıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pendragon Kehaneti [A Tom Riddle Story]
FanfictionA Tom Marvolo Riddle Story *** Büyücülük Dünyasının en soylu hanesi Pendragonların tek kızı Morgana, ailesinin birden ortadan kaybolmasıyla teyzesi Walburga Black'in yanına taşınır. Karanlık aile sırlarıyla bilinen bu iki ailenin genç cadıdan sakl...