Acımasızsın Sevgilim [Tamamlandı✔]

50.Bölüm: Benimle Kal

Hikayenin okuyucuları gün geçtikçe artıyor. Bize katıldığınız için teşekkür ederim. :)

Bende sizleri daha fazla bekletmemek için yeni bölümle birlikte geldim. 

Hadi başlayalım. Bakalım beğenecek misiniz?

50.Bölüm: Benimle Kal

1 Ay Sonra

Hayat bana sanki yeni bir şans vermişti.

Her şey o kadar güzel ve o kadar büyüleyiciydi ki. Etkisine kapılmamak elimde değildi.

Kerem ile aramızda hiçbir engel kalmamıştı artık. Anne ve babalarımızın iznini aldıktan sonra, hayalimizdeki evlilik günlerine böylece başlamıştık.

Tabi medyada çıkan haberlerden sonra iki ailenin de akrabaları sorunlar çıkarmış; arada küskünlükler ve dargınlık yaşanmıştı. Özellikle babamın konuşmadığı kardeşleri ona tamamen düşman olmuştu ama yapacak bir şey yoktu. Ki babam da bu konuda o kadar üzülmemişti. Bu yüzden benim için sorun değildi. Diğer akrabalarla sorunlar ise büyükler yanımızda olduğu için bir şekil de halledilmişti. Böylece son sınavımızı da başarıyla tamamlamıştık.

**

Kerem'in tuttuğu evde kalıyorduk.

Kerem biz ülkeye dönmeden önce evi temizletmiş ve bizim için hazırlatmıştı. Şimdi bu küçük tatlı ev, bizim yuvamızdı.

Evimize geldiğimiz ilk gün, daha fazla beklemeden Kerem'e söyleyemediğim içimde kalan son şeyi de o akşam anlatmıştım. Mezarlıkta Didem ile nasıl buluştuğumu, bana anlattıklarını, belki onun da benim de hayatlarımızın tehlikede olduğunu, hepsini.

Bana bunları ondan sakladığım için kızmıştı. Ama daha sonra anlamış ve hak vermişti. Çünkü ondan bilerek saklamak istememiştim olanları. Sadece mutluluğumu doya doya yaşamak istemiştim, hepsi buydu.

Anlattıklarım üzerine Kerem amcamın görüştüğü şirketle güvenlik işlemlerini hızlandırmıştı. Artık ailecek yedi yirmi dört korunur olmuştuk.

Tabi ki bu konuyu ailelere anlatmama kararı almıştık. Zaten evliliğimiz konusunda bizi onaylamaları büyük bir mucizeyken, bir de bu riski alamazdık.

Geçen zamanda Ziyad amcanın Türkiye'de açtığı şubenin açılışı yapılmış, Kerem resmen çalışmaya başlamıştı. Yeni işi yüzünden fazlasıyla yoğundu ama elinden geldiğince beni ihmal etmemeye çalışıyordu.

Onun yanımda olmadığı zamanlarda ben de kafede Ece ile çalışıyordum. Kerem de her akşam, ne kadar yoğun olursa olsun beni almaya geliyordu. O gelene kadar da böylece yalnız kalmamış oluyordum.

Mihrimah ise artık hayatımızın değişmez bir parçası olmuştu. Beni Kerem'e gönderdiği için ondan açık çek kazanmıştı. Abisinin 'benden ne dilersen dile.' şansını da burada kalmak ve onun yanında çalışmaktan yana kullanmıştı.

Maydanozlar lisedeki son yıllarını burada okumak istemiş ve inatla bunu herkese kabul ettirmişlerdi. Böylece Behramyan ailesinin çocukları bir şekilde Türkiye'de kalmıştı. Üç kardeş bir ev tutmuş birlikte yaşıyorlardı.

**

Saat öğleye geldiğinde kafedeki yoğunluk da artmıştı. Ece siparişleri alıyor, ben de tabakları hazırlıyordum. Ne yazık ki bize yardımcı olan üniversite öğrencileri bu dönem mezun olmuşlar ve biz de baş başa kalmıştık.