Acımasızsın Sevgilim [Tamamlandı✔]

Özel Bölüm 2: Fatih ve Mihrimah Nerede?

Acımasızsın Sevgilim 'in son özel bölümüne hepiniz hoş geldiniz. 

Umarım keyifle okursunuz.

Özel Bölüm 2: Fatih ve Mihrimah Nerede?

Bu sabah güneşin doğuşundan itibaren uyku tutmamıştı bir türlü bana. Gözlerimi kapatsam, sağ sola dönsem, hayaller kurmaya da çalışsam olmuyordu, uykuya dalamıyordum. 

Belki yatağımı yadırgamıştım, ya da havasından suyundan falan etkilenmiştim bilmiyorum ama içimde bir huzursuzluk vardı.

Belki de sebebi eksik hissetmemdi. En yakın arkadaşımın yanımda olmamasıydı. Gözlerim bütün gün onu aramıştı. Uzun zamandır her şeyi birlikte yaptığımız için yokluğu böyle hissetmeme neden olmuştu.

Gelmesini çok istemiştim Ece'nin, bizimle birlikte bu yolculuğa çıkmasını. Ama nedense pek gönüllü olmamıştı. Bende ikna etmek için fazla uğraşmamıştım. Şimdi ise pişman olmuştum.

"Erkencisin bu gün?" diye Kerem koluma dokunmuştu. Hemen ona dönmüştüm.

"Özür dilerim. Seni de uyandırdım değil mi?" kendimi düşünürken onu unutmuştum.

"Önemli değil. Zaten sabah olmuş." derken belimden tutup beni kendine çekmişti. Hiç itiraz etmeden sıcak göğsüne başı koymuş, sarılmıştım ona.

"Ece'yi düşünüyordum. Öyle aklıma takıldı da." deyip derin bir nefes almıştım.

"Farkındayım. Her gün her dakika o kadar birlikteydiniz ki buraya gelmemesine şaşırdım açıkçası." bu sözlerinde biraz sitem mi vardı, yoksa bana mı öyle gelmişti?

"Aşk olsun Kerem! Böyle söylediğini duysa çok üzülürdü kız. O olmasa biz evlenemezdik bile, sana hatırlatırım." biraz kırılmıştım. Böyle düşünceleri olması hiç hoşuma gitmemişti. Bu yüzden biraz geri çekilmiştim ama Kerem buna izin vermemiş, sıkıca tutmuştu beni.

"Şaka yapıyorum. Takıldım sadece. Sen de hemen ciddiye alıyorsun." demişti. Bir yandan da saçımı okşamaya başlamıştı.

"Sanki sen Uğur'un da burada olmasını istemezdin. Dün zor ayrıldın arkadaşından, görmedim sanma!" doğum gününün büyük çoğunluğunu yan yana geçirmişlerdi. Bütün gece konuşacak ne çok şey bulmuşlardı. Aralarından su sızmıyordu maşallah.

"Bizim durumumuz farklı ama. Neyse, bu konuyu konuşmasak artık. Biraz yatak keyfi yapsak olmaz mı?" bu konuyu uzatırsa çıkamayacağımızı biliyordu. Benim haklı olduğumu kanıtlamam için elimden geleni yapacağımı da. Bu yüzden konuyu anında değiştirmek istemesine şaşırmıyordum.

"Bilmem. Olur mu?" demiştim bende ona uyarak tatlı bir sesle. Şuan için yoktan yere kavga çıkarmama hiç gerek yoktu. Arkadaşımın burada olmaması onun suçu değildi ya. Sonuçta kendi istememişti.

"Bal gibi olur. Hem bu gün size Fas'ı gezdireceğim. Görmenizi istediğim o kadar çok yer var ki." sahi, bu gün o gündü. Sonunda Kerem'in çocukluğunun geçtiği sokakları göreceğim gün.

Ne kadar zamandır bunun hayalini kuruyordum. İnternetten az araştırma yapmamıştım. Coğrafyası ve insanları ile uzaktan bakarak bile büyülemişti bu ülke beni. Kim bilir içinde bulunmak nasıldı.

Farklı bir şehir, öğrenmek istediğim bir kültür ve tatmak istediğim bir sürü yeni tat beni bekliyordu. Bu gün harika olacaktı. Şimdiden sabırsızlanmaya başlamıştım.