Acımasızsın Sevgilim [Tamamlandı✔]

63.Bölüm: Yanına Geliyorum

63.Bölüm: Yanına Geliyorum

Belki de gerçeklikten, o an hayattan kopmuştum ama çok güçlü bir metalin çarpma sesiyle gözlerimi hızla açmıştım.

Sesin geldiği yöne baktığımda, daha ne olduğunu anlamadan silahlar patlamaya başlamıştı.

Karanlığın içinde çıkan turuncu kıvılcımlar gözlerimi kamaştırıyordu. Olanları izlerken, nefesimi tutmuştum.

İçeri iki tane adam girmişti. Ahu hızla belindeki silaha sarılmıştı. Tabi, ne olduğunu fark edene kadar korumalardan biri çoktan etkisiz hale getirilmişti.

Gelen adamlardan biri; uzun boylu, beyaz tenli ve siyah saçlıydı. Elinde tuttuğu silahı ustalıkla kullandığı belliydi. Silahı her ateşlendiğinde doğru yeri buluyordu. Simsiyah giyinmişti.

Diğer adamda ona benziyordu ama bu sarışındı. Daha çok önden giren adamın arkasını kolluyormuş gibi görünüyordu.

"Kahretsin!" Ahu'nun sinirle bağırdığını duyduğumda gerilmiştim. O da ateş etmeye başlamıştı ama isabet ettirmekte pek de başarılı olamıyordu.

Daha ne olduğunu anlamadan doktor da vurulmuştu. Açıyla bağırıp, sedyeye çarparak yere düşmüştü.

Ahu daha birkaç saat önce, içeri girdiği anda Süleyman'ı vurmuştu ama şimdi hazırlıksız yakalanmıştı. Bocalıyordu. Bu arada diğer koruma da etkisiz hale getirilmişti.

"Ahu?" demişti, içeri ilk giren uzun boylu adam. Elindeki silahı direk Ahu'nun üzerine tutuyordu ama ateş etmemişti. Ahu'da kaskatı olmuş bir yüzle, sinirle ona bakıyordu.

Hızla yanıma gelen sarışın adam, bileklerimi çözmeye başlamıştı. Ahu şu an beni unutmuştu. Arkası bana dönüktü. Bizi görmüyordu.

"Senin ne işin var burada?" Ahu'nun sesi o kadar keskin ve sinirli çıkmıştı ki, benle konuşurken ki ses tonundan eser yoktu. Sanki karşısındaki kişiyi gördüğüne şaşırmıştı.

"İyi misiniz?" beni çözmeye çalışan adam konuşunca birden dikkatim dağılmıştı. Kurtulmuş muydum şimdi yani?

"Sanırım." demiştim, yattığım yerden doğrulurken.

Titriyordum, korkudan mıydı, sevinçten miydi? Bilmiyordum ama çok güçlü bir titreme bedenimi sarmıştı. Adam yataktan inmeme yardım etmişti. Tam yere bastığım anda dengemi kaybetmiştim ama beni tutmuştu.

"Yürüyemeyecek gibiyseniz, sizi taşıyabilirim." demişti. Kibar biri olduğunu düşünmüştüm ki Ahu bizi fark etmişti.

"Sefer, hemen Şirin'in yanından uzaklaş!" diye bağırmıştı. Silahı bana doğru tutmuştu. Hemen beni çözen adam önüme geçmişti. Beni arkasına almıştı.

Demek adı Sefer'di. Beni tanımamasına rağmen kendini bana siper etmişti.

"İndir o silahı Ahu! Artık bitti. Buradan kaçışın yok." demişti. O da silahını Ahu'ya doğrultmuştu.

"Hayır! Hiçbir şey bitmedi. Ben istediğimi almadan kimse bir yere gitmeyecek." Ahu sinirden titriyordu. Elindeki silahla doğru düzgün hedef alamıyordu bile.

Bu iki adam her kimse Ahu ile birbirlerini tanıyorlardı ve onun üzerinde belirli bir etkileri vardı.

"Lütfen beni buna zorlama. Seni vurmak istemiyordum. Canını yakmak istemiyorum." diğer adam gittikçe Ahu'ya yaklaşıyordu. Ahu bizi bırakıp ona döndü.

"Sen bana kıyamasın değil mi, Uraz? Zaten, hiçbir zaman kıyamadın." Ahu böyle söyleyince adamın gerildiğini hissetmiştim. Duruşu değişmişti.