KARŞI KIYI - Tamamlandı

3.Rast Gele 🦈

Halikarnas Balıkçısı'nın;
"... o cennet ellerin, dağ otlarının, kıyıların, vahşi kayaların, yıkıntıların ve açık denizlerin öyküleri..." dediği öykülerinden birinde merakla bahsettiği üzere;
"... Neden Yedi Harika'nın dördü, beşi hep Ege kıyılarında gün gördüler de, başka yerde yükselmediler?.."

Ne haklı bir meraktı?.. Ve usta yazarlar ilham denen periyi çekip çıkartsın da insanlığın fikriyatına destan olsun diye vardı bazı yerler...

Adını eskiden tepelerde bulunan gümüş madenlerinden aldığı söylense de, buralarda yaşayanlara göre Gümüşlük adını, gün batımında denizin gümüşî renginden almıştı.

Çalıştıkları işlerden bir hafta, on gün, bilemedin onbeş gün arttırıpta, Bodrum'a tatile gelenler buraların yerlisi olmanın nasıl bir şans olabileceğini mutlaka düşünürdü. Nasıl düşünmez?.. Denizi bir göl kadar durgun ve berrak sularıyla, Tavşan adasına denizin içinden yürüyerek varma imkanıyla, güneşi denize daldıran şiir gibi günbatımıyla Gümüşlük, Bodrumda nispeten bakir kalmış nadide bir cennet köşesiydi. 2009 senesinde hala Bodrum'a bağlı bir balıkçı kasabası olan Gümüşlük'ün sakinliğini koruyabilmesinin başlıca sebebi buraların sit alanı olması, merkeze uzak olması ve yollarının bozuk olmasıydı ki bu, Gümüşlük'ün kendi namusunu korumasını dileyenler için bir avantaj sayılıyordu.

Mustafa Reis, Mıstık derlerdi. Gümüşlük bugünkü Gümüşlük olmayalı beri bu yeryüzü cennetinin garip bir sakiniydi. Baba, hatta dede mesleğiydi balıkçılık. İlkokulu bitirmemişti, 40 yıldır gümüşten, çivite, çivitten yeşile, yeşilden turkuaza, turkuazdan maviye, maviden laciverte dönen Ege sularında  balıkçılık yapıyordu. Sahilden epeyce içerilerde, köyün kuzey tepeliğindeki altı nüfus ailesiyle, üç göz odada geçinip gittikleri bahçeli evinin asma altında, akşam çayını yudumluyordu keyifle. Karısı Gülşen komşuya bir mutfak eksiğini borç almaya kadar gitmişti de şimdi yanında küçük oğlu Keremle birlikte bahçe avlusundan içeri gülüşe konuşa geliyorlardı.

Mıstık gözlerinde derin bir sevgiyle ikiliye bakıp 'en sevgililerim' diye iç geçirdi. Gülşen kendisine doğru çenesini uzatarak seslendi
"Hayde Mıstığım çayını iç te sofraya gelive, küçük paşası da yetişti gari."

Mıstık elini salladı başından savar gibi. Kerem gelip yanına oturdu.
"İyi akşamlar baba. Buyur."
deyip otelden aldığı maaşın tamamını babasına teslim etti.

"Ah? Alıvedin mi maaşını aslan parçası?"
"Aldım baba."
Mıstık parayı saydı, bir daha saydı.
"E fazla va burda?"
"Alekos Kaptan asgari ücretten fazla maaş veriyomuş herkese. Gerçi ben stajyerim vemese hiç vemez ama sigortayı bile tam yatırıvedi. Çok kral adam!"
"Hakketen öylemiş Rum gevuruna bak hele... Bizimkile anca kessin kırpsın, kızanların hakkıylan gitsinle, şarap içsinle! Ama Kaptan çok zengin, gözü de tok demekki, Allah razı olsun. Konakta olduğu bir akşam haber edive de bi kasa taze balık yüklenip gelem, teşekkürümüz olsun adama?"

"Olur baba." Dedi Kerem babasının niyetine sevinerek. Mıstık oğlanın saçını okşadı, aldığı paradan fazla dediği kadarını da ekleyip fazla fazla harçlık verdi Kereme. Kerem teşekkür edip babasının elini öptü. Sonra gidip harçlığının 50 lirasını kızkardeşine, 50 lirasını da annesine verdi.

Abisi alay etti
"Eeeyy Kerem Efe?! Para saçıpdurun?! Çok fazlaca ise bene de ve?!"
"Lazımsa al" deyip son 200 lirasını da uzattı Kerem saf saf. Korhan bir kahkaha attı ve kolunu omzuna sardı kardeşinin.
"Sok len onu cebine senin parana mı galıvedim?! Azcık daha ayırıveseydin seni ne güzel bi yere götürüvecektim kas kafalı!"

Kerem cevap vermedi abisinin güzel yerlerden kastını iyi bildiği için. Aralarında 5yaş vardı ve Korhan askerden yeni dönmüştü, hatta birkaç gün olmuştu jandarma olarak askerlik yaptığı Van'dan döneli. Zaten deli dolu, asi bir delikanlıydı, askerden geleli iyice dediğim dedik olmuştu. Kendisini ne kadar artık yetişkin olarak görse de pek hakkını veriyor sayılmazdı. Kerem'i sıkıştırıp utandırmayı bırakmadı.
"Bi dahaki aya bi yüzlüğü ayır gendine de seni Kınalı'nın evine götürüvecem! Erkek ol artık?"