LEYLA İLE MECNUN

3.BÖLÜM

Herkese merhaba;

Azıcık daha alışabildik sanırım hikayeye..Hadi bakalım ben ümitliyim iyi ve kötüyü ayıran zevkli okurlardan beklediğim tek şey bu zaten..Yorum ve voteleri bekliyorum..Çok çok öptüm...Keyifli okumalar...

******

Sabah yorgun şekilde açtı gözlerini genç kadın, saatine baktı, hızla ayağa kalkıp banyoya ilerledi. Ilık bir duş aldıktan sonra bornozunu giyip dolabının önüne geldi. Uzun zamandır yapmadığı şeyi yaptı, dolabın kapağını açıp bir süre 'ne giysem' diye düşünüp kıyafetlerine baktı. Eskiden bunu çok sık yapardı, saatlerce dolabın karşısında ne giyeceğini düşünürdü ama uzun zamandır ortamlara uygun giyinmek dışında fazla bir çabası yoktu. Sonunda dar paça siyah kahverengi bir pantolon ve üzerine krem tonlarda bir gömlek giydi. Tüm gün bahçede olacağı için spor tarzı ayakkabıları tercih etti, saçlarını tepeden at kuyruğu yaparak uçlarını sprey ile dalgalandırdı. Hafif bir makyaj yaptı çantasını alıp evden çıktı, arabasına binip otele doğru sürdü. Onu göreceği için nedense heyecanlanmıştı...

Genç adam ise dün geceden beri doğru dürüst uyuyamamıştı. Aklı sürekli ona oyun oynuyordu, bir yanı 'o senden gitti' dese de diğer yanı 'yeniden sana gönderildi ama farklı bir bedende' diyordu. Yine de fiziksel olarak hiç benzemiyorlardı. Onun Leyla'sının simsiyah kömür rengi gözleri vardı, düz siyah saçları ve yanık teni. Mimikleri gülümsemesi her şeyi farklıydı, bir kere uysaldı Poyraz ne derse tamam derdi Leyla, halbuki bu kız tam bir baş belasıydı. Yeşil gözleri ve dalgalı kumral saçları ile harika görünüyordu bazen çok masum bazen de fazla dişi oluyordu. Yüzünde bazen küçük dağları ben yarattım havası vardı. Ama Leyla'sı çok alçakgönüllüydü ailesi o küçükken öldüğü için Poyraz'a 'sen benim tek ailemsin' derdi. Peki ya şimdi? Meltem'e hissettiklerini bilse onu affeder miydi? Hayır...

Daha fazla düşünmek istemiyordu. Leyla'yı unutmak istemiyordu. Evet, kararını vermişti bu kız Leyla değildi ve aklını karıştırmasına izin vermeyecekti. Soğuk bir duş alıp üzerini giyinerek arabasına binip otele geldi. Direkt yönetim katına çıktı, tadilatlar neredeyse tamamlanmak üzereydi. Odasının tam karşısında Batu'nun odası vardı fakat daha gelmemişti. Anlaşılan geceye yine aynı şekilde devam etmişti, gülümsedi. Sonra ayakları onu tekrar pencere kenarına götürdü evet ordaydı yine çok güzel görünüyordu hem spor hem de şık olmayı nasıl beceriyordu. Ona bakarken birden Meltem'in başını yukarı kaldırdığını gördü ona el mi sallamıştı? Hayır, onu görmek istemiyordu. Görmezlikten gelip yeniden odaya döndü. Masasına oturdu ve eksik evrakları incelemeye başladı.

Meltem'se bahçede adamlarıyla düzenlemelere devam ediyordu 'Acaba Poyraz Bey geldiler mi?' diye de düşünmeden yapamıyordu. Hatta Bey demeyi bırakması lazımdı kendisi demişti bunu nasıl olsa. O sırada yukarıdan onu izlediğini görünce gülümseyerek el salladı, fakat Poyraz onu görmezlikten gelmişti, şaşırdı 'Beni görmedi mi?' diye düşündü fakat yüksekte olmasına rağmen onu görmemesi imkansızdı. 'Tuhaf' dedi içinden 'neyse sonra görüşürüz nasıl olsa' diyerek işine devam etti.

Ta ki öğle paydosuna kadar Poyraz'dan bir haber bekledi. Ama kendisi gelmediği gibi ona söylemesi gereken birkaç şeyi de yardımcı bir elemanla iletmişti. Çok kızmıştı Meltem 'ne yapmaya çalışıyor bu adam?'dedi kendi kendine.

Poyraz'sa Batu'nun başının ağrıyıp öğleden sonra geleceğini öğrendikten sonra tüm işleri kendisi halletmişti. Ara sıra Meltem'i düşünüyordu, dün geceden sonra birden böyle uzaklaşması normal miydi belki de hiç yaklaşmamalıydı o kıza. 'En iyisi böyle uzak durmak zaten on beş gün sonra gidecek bir daha belki de hiç karşılaşmayacağız 'diyordu.

Akşam paydos olunca Meltem sinirle arabasına bindi ve uzaklaştı. Tüm gün Poyraz'ın ondan kaçmasına anlam verememişti 'ne yaptım ki?' diye düşündü. Ama madem kendisi istemiyor oda bundan sonra öyle davranacaktı kimsenin kendisiyle alay etmesine izin vermeyecekti.