LEYLA İLE MECNUN

41.BÖLÜM

Herkese merhaba; 41. Bölüme geldik sonunda, derin bir nefes alıp 41 kere maşallah mı desek ne? Daha hikayemizin bitmesine yirmi altı bölüm var o yüzden canınızı sıkmayın..Daha uzun bir süre Leyla ile Mecnunlarımız sizlerle olacak..Okuyan yıldıza tıklayan ve yprum yapan herkese kucak dolusu sevgiler..Keyifli okumalar diliyorum herkese...

LEYLA İLE MECNUN 41. BÖLÜM

Gece o akşam Alp'le buluştuktan sonra kendi evine gelmişti. Nedense Batu'nun evine gitmeyi istemedi. Hala kendisine haber vermeden Rusya'ya gitmesini affetmemişti. Üstelik gideli saatler olmasına rağmen bir kere bile aramamıştı. Evine gelip ılık bir duş aldıktan sonra kendisine şekersiz bir kahve yapıp gün içinde yaşadıklarını düşünmeye başladı.

Alp'le görüşmesinin etkisinden hala çıkamamıştı. Alp'i ilk kez bu kadar duygulu ve hassas görmüştü. Gece'den yaptıkları için özür dilemiş mailde yazdıklarına benzer cümleler kurarak pişmanlığını dile getirmişti. Gece, Alp konuştukça onu kendince aklamaya çalışmıştı. Sonuçta Alp'le birlikteyken o da Batu'dan etkilenmiş sonrasında onunla öpüşmüş ve hatta ona karşılık vermişti. Alp'in yaptığı gibi olmasa bile ona göre bu da aldatmaya girerdi. Bu yüzden Alp'e sonsuza kadar kızmaya hakkı olmadığını düşünüyordu. Üstelik Alp'le ayrılır ayrılmaz Batu ile yeni bir ilişkiye başlamıştı. Alp'in bu konudaki sitemleri haksız değildi. Yine de onun mutlu olması için her şeyi yapacağını söyleyip her zaman yanında olacağını eklemesi Gece için akşamın bitiş cümlesi olmuştu. Zaten buluştukları için gergindi. Batu'nun kulağına gitme düşüncesi bile onu tedirgin ediyordu. Her ne kadar ona kızgın olsa da Alp'le buluşup konuşmasından hoşlanacağını sanmıyordu.

O anda telefonuna gelen mesajı açtı;

''Sevgilim çok acil gitmek zorunda kaldım. Uçaktan inerken telefonumu düşürdüm. Rusya'da inşaat yerine gidip gelinceye ve yeni bir telefon buluncaya kadar akşam oldu. Dönüşte ayrıntılı olarak konuşuruz. Şimdi ortaklarla yemekteyiz. Masanın altından çekiyorum mesajı. Yarın sabah görüşürüz bebeğim. Seni seviyorum. Batu...''

Birden dudakları keyifle kıvrıldı. Gözünün önüne Batu'nun iri yarı Rus adamların arasında masanın altından mesaj çektiği görüntüleri gelince keyiflenmişti. Ama asıl keyfi, ondan bir haber aldığı için yaşadığının farkındaydı. Ona yinede kızgındı gitmeden önce bir şekilde arayabilirdi. Yine de bu hesap sorma işini döndükten sonra yapmaya bıraktı. Şu an sadece ona olan özlemi vardı aklında. Nasıl, ne zaman olmuştu da bu dev gibi adam küçücük kalbinin üzerinde bu kadar hüküm sürmeyi becerebilmişti? Ne zaman kalbi kimsesiz bir çocuk misali onu sevmesine bu kadar muhtaç olmuştu...

Telefonunu tam masaya koyacakken bir mesaj geldiğini daha gördü. Yine Batu'dan sanarak gülümseyerek açtı. Fakat okudukça yüzündeki gülümsemenin donduğunu hissetti;

''Gece'm beni dinlediğin ve anladığın için tekrar teşekkürler. Hala arkadaş olabildiğimiz için çok mutluyum. Dostluğumuza son bir şans verdiğin içi minnettarım. Kendine çok iyi bak.

İyi geceler. ALP...''

Gece mesajı okur okumaz hemen sildi. Ya Batu şu an yanında olup mesajı görseydi. Hali ne olurdu? Kesin kavga çıkardı. Bu yüzden Alp'le mümkün olduğu ölçüde görüşmemeye kadar verdi. Sonra aklına Meltem geldi, istediği gibi bir saat önce Poyraz'ı aramış oteldeki sorunlardan bahsederek onu yarım saate yakın oyalamıştı. Poyraz sürekli geçiştirmeye çalışıp bir an önce telefonu kapatmak istese de aklına gelen her şeyi bir sorun gibi anlatıp onu durdurabilmişti. Avukat olduğu için konuşup bahaneler üretmekte hiç zorlanmamış ve ilk kez yalan söylediği için bu mesleği sevmişti. Şu an arkadaşının yaşadığı özel anları hissedercesine gülümsedi. Ve sevdiği adamın yanında olmasını dileyerek derin bir ''Ahh...'' çekip tekrar yatak odasına çıktı.