LEYLA İLE MECNUN

52.BÖLÜM

LEYLA İLE MECNUN 52. BÖLÜM

Meltem ve Poyraz restoranın önüne geldiklerinde kapının girişindeki insanlardan içerisinin bir hayli kalabalık olduğunu anlamışlardı. Son açılan restoran çok büyük ve moderndi. Üstelik diğerlerinden farklı ve çok daha büyük bir yapıda olacağının bilinmesi insanlar tarafından ilgi görmesini sağlamıştı. Poyraz kapıdaki kargaşayı görünce karısına dönüp;

''Meltem çok kalabalık hadi gel eve dönelim ya da başka bir yere gidelim. Şimdi bu kalabalığın içine sokmayalım kendimizi. Hem sen de sevmezsin, bunalırsın hayatım. Ne dersin gidelim mi? ''

Meltem kocasının gözünde gördüğü ifadeyi çok iyi tanıyordu. Bu klasik kıskanç ve maço bir adamın ifadesiydi çünkü. Karısını kimsenin görmesini istemeyen geri kafalı bir adam haline dönmeye başlamıştı yeniden.

''Kesinlikle olmaz. Hem buraya kadar geldik şimdi inmezsek ayıp olur. Biraz duralım bunalırsak döneriz .'diyerek arabanın kapısını açıp inmeye başlamıştı.

Poyraz zaten karısını ikna edemeyeceğini biliyordu ama yinede şansını denemişti. Onun ardından inerek Meltem'in yanına geldi kolunu uzatarak girmesi için beklerken Meltem onun koluna girmek yerine elini tutmuştu. Her ne kadar liseli sevgililer gibi el ele tutuşmaktan hoşlanmasa da karısını sahiplenmek adını elini sıkıca tutarak ileriye doğru yürümeye başladı. Kapıdan girdiklerinde ilk Melikşah'la karşılaştılar. Melikşah her ikisine de sırayla elini uzatarak gülümsemişti.

''Hoş geldiniz Meltem Hanım. Sizde hoş geldiniz Poyraz Bey. Dayı bak bu sana çok bahsettiğim mimarımız. Bahçemizin bu halini ona borçluyuz. Dayım Sait .''

''Çok memnun oldum Meltem Hanım. Yaptığınız işe hayran kaldım. Çok profesyonelce. Buralarda size rastlamak bizim için büyük şans olmuş. Sizinle tanıştığımıza da memnun oldum Poyraz Bey. Dedeniz Reşat Bey; çok sevdiğim bir ağabeyimdir. Geçirdiği rahatsızlığı duyduk çok geçmiş olsun. Umarım iyidir.''

''Teşekkürler Sait Bey, evet dedem şu an iyi ama artık işlerle pek ilgilenemiyor evde dinleniyor.''

''Demek işlerin başına sen geçtin ne güzel ben Melikşah'a da diyorum hep 'Bırak İzmir'i gel buraya bir restoranın başında dur' diye ama bir kaç aya o da dönecek.''

Poyraz ne diyeceğini şaşırmıştı. Sait beyin dediklerini onaylarsa karısına ne diyecekti? Bu yüzden geri adım atmayı tercih etti,

''Bizde dedem kendini toparlayana kadar buralardayız. Bakalım zaman gösterecek. Bu arada tebrik ederim bu üçüncü restoranınızmış. Diğerlerine gelmiştik yemek için. Artık buna da eşimle geliriz.''

''Evet, ama bu sonuncusu çok güzel oldu. Diğerlerinden farklı bir konseptte yapıldı. İş adamları için toplantı ve yemek salonumuz, aileler için ayrı bölümlerimiz ve birbirinden farklı dünya mutfağından yemeklerimiz var. Ayrıca eşinizin yaptığı bahçemizde gezip görenler tarafından en çok beğenilen yer oldu. Sizi de ayrıca tebrik ederim. Açıkçası buralarda bayan bir peyzaj mimarı bulmak çok zor biliyorsunuz ama yapılan işçilik harika kadın eli değdiği belli oluyor.''

Poyraz karısına yapılan iltifatlara gülümseyerek cevap verse de içten içe kıskanmıştı yeniden. O böyleydi değişemiyordu ki! Meltem'e kendisinden başka iltifat edip beğenen birilerinin varlığı hep canını sıkacaktı.

''Hayatım istersen bahçeye bir bakalım son halini bende merak ediyorum.''diyen karısını duyunca yanındakilerden izin isteyerek tekrar onun elini tutmuş bahçeye doğru yürümeye başlamıştı.

İnsanlar kokteyl şeklindeki açılışta ayaktaydılar. Küçük taşlarla döşenmiş yoldan ilerledikçe bahçeden yayılan güzel kokular dikkatini çekmişti. Kokusundan 'leylak' olduğunu tahmin ettiği çiçeklerle sarılmıştı her yer. Masalar ve sandalyeler de onlara uygun mor ve beyaz kurdelelerle süslüydü. Yapay göl içerisinde yüzen kuğuları görünce şaşırmıştı. Meltem hangi ara bu hayvanları bulup buraya koymuştu ki! Çocuklar için yapılan bölümde oynayan neşeli sesleri duyunca yüzünde bir tebessüm oluşmuştu. Üstü kapalı çardaklar ve açık alanlar sade ve şıklığın göstergesiydi. Oldukça büyük bir bahçeyi burası ve Meltem bu büyüklüğü en iyi şekilde değerlendirmişti. Duvarların kenarlarında duran ve bahçeyi şirin gösteren küçük palmiyeler ise şehrin geleneksel havasını bahçeye taşımıştı.