LEYLA İLE MECNUN

36.BÖLÜM

LEYLA İLE MECNUN 36. BÖLÜM

Poyraz sabahtan bu yana telefonla bir sürü kişiyle konuşmuş, yaptığı organizasyonun bir sekteye uğramaması için her şeyi tek tek denetlemişti. Her şeyin hazır olduğundan emin olunca Gece'yi aradı. Onun Meltem'in evine gelmek üzere olduğunu öğrenince tekrar yapacaklarını tembihlemiş ama elli kere anlattığı şeyler yüzünden ufak bir azar işitmekten kurtulamamıştı.

Gece Poyraz'ın bu kadar titizlikle yaptığı çalışmaları görünce arkadaşının gerçekten çok şanslı olduğunu düşünerek onun için çok mutlu oluyordu. Derin bir nefes alarak kapıyı çaldı. Meltem eşofmanlarıyla salaş bir şekilde açtı kapıyı.

''Gece hoş geldin hayırdır? Hani bugün senin işin vardı.''

''İşlerimi erken bitirdim şöyle baş başa kız kıza oturup birer kahve içeriz diye düşünmüştüm ama işin varsa?''

Meltem şöyle bir düşündü. Sabahtan beri Poyraz hariç herkes doğum gününü arayarak kutlamıştı. Poyraz ise sadece dün gece aradığında Ankara'dan gece çok geç saatlerde geleceğini söylemişti. Bunun dışında ona ulaşamamıştı. Biraz canı sıkılsa da işleri önemli olduğu için bir şey diyememişti. Zaten son iki aydır işlerini yeterince boşlamıştı. Dedesinden azar işitmesini ya da Meltemle tanıştıktan sonra sorumsuz davrandığını söylemelerini istemezdi. Yinede bu özel günde yanında olmasını çok istiyordu.

''Gel hadi daha iyi yapacak bir şeyim yok ne de olsa.'' Diyerek Gece'ye içeri girmesi için yol verdi.Gece içeri girerken Meltem'in moralinin bozuk olduğunu anlamıştı. Bunun Poyraz'ın aramaması ile ilgili olduğunu bal gibi biliyordu ama yine de sordu;

''Doğum günü kızımızın canı neden sıkkınmış bakalım anlat arkadaşına?''

''Aman neden sıkılsın her zamanki şeyler işte bugün hafta içi olduğundan dolayı herkesin işleri var Poyraz da Ankara'da ...''

''Sanki bana herkesten daha çok Poyraz'ın Ankara'da olması senin canını sımış gibi geldi.''

Meltem bir yandan kahveleri yaparken diğer yandan ayakta dikilmekte olan Gece'ye laf yetiştiriyordu.

''Yok canım onunda işi tabi, zaten benim yüzümden yeterince boşladı.''

''Hımm ''diyerek hazır olan kahvesini eline alıp salona geçti Gece... Bir yandan da çaktırmadan gülüyordu. Bu gece Meltem'in hiç unutmayacağı bir doğum günü olacaktı çünkü...

Meltem'de elinde kahvesi gelip yanına oturunca yüzünü ciddileştirmeye çalışarak arkadaşına döndü;

''O zaman bak ne diyorum ikimiz baş başa olalım. Bir film seçelim sonra abur cubur bir şeyler alalım ve tüm gece tıkınalım ne dersin? Hem Batu'da ailesiyle bu gece.Kız kıza oluruz.''

Meltem her zaman Gece ile vakit geçirmeyi severdi fakat bugün sadece Poyraz'ı yanında istiyordu. Ama Poyraz olmadığı için kendi başına depresyona giren kadınlar gibi olmak istemiyordu.

''Tamam'' dedi çaresizce.

''Peki, o zaman ben film seçeyim. Hadi sende mısır falan patlat...''

Meltem yavaşça yerinden kalkarak mutfağa giderken Gece çantasından çıkarttığı filmi Dvd'ye takmış, Poyraz'a da Meltem görmeden ''Her şey yolunda.''mesajını atmıştı.

Poyraz Gece'nin attığı mesajla gülümserken artık gitme vaktinin geldiğini düşünmüştü. Yapacağı işler burada bitmişti fakat gideceği yerde çok daha fazlası onu bekliyordu. Kalp atışlarının hızlandığını hissediyordu. Otuz dört yıllık hayatında yaşadığı en heyecanlı gündü bu gün ve her şey yolunda giderse hayatının aşkına tamamen kavuşacaktı.