LEYLA İLE MECNUN

48. BÖLÜM

LEYLA İLE MECNUN 48. BÖLÜM

Batu, Gece'yi eve bıraktıktan sonra hemen soluğu otelde almış yanına sekreteri Aylin'i çağırmıştı. Ondan otelde çalışan tüm bayan elemanların otel sahipleri hakkında dedikodu yapmaları yerine işlerine bakmalarını aksi halde işlerine son verileceğini ciddi bir şekilde anlatmasını istemişti. Gece'nin anlattıklarından sonra arkasından konuşan birileri olmasına tahammülü yoktu. Özelliklede ekmek yedikleri yerde otel sahipleri ve sevgilisi hakkında yapılan asılsız çirkin imalara.

O kadar sert bir şekilde söylemişti ki bu isteğini Aylin bile Batu'yu ilk kez bu denli sinirli gördüğü için korkmuştu. Bir süre hiçbir şey yapmadan öylece koltuğunda oturmuş tüm gün yaşadıklarını düşünmüştü.

Gece'ye tam da evlenme teklifi yapacakken Alp'in ortaya çıkması ve sevdiği kadının onunla değil de eski nişanlısı ile sorunlarını paylaşması ve ona güvenmemesi onu oldukça üzmüştü. Yine de aklı Gece'de kalmıştı. Onu isteği üzerine eve bırakmıştı. Gece arabada hiç konuşmamış olmasına rağmen ruh hali hiçte iyi değildi.

Hava kararmaya başlamış olmasına rağmen hala eve gitmek istemiyordu. Orada tek başına ne yapacağını, nasıl yaşayacağını hiç bilmiyordu. Evli olmamalarına rağmen bir süredir Gece ile paylaşıyordu o evi. Şimdi gittiğinde her köşesinde sevdiğini hatırlatan şeyler bulmaktan her baktığı yerde onu görmekten korkuyordu. Bir karar vermişti. Gece ile aralarında eksik olan bir şeyler vardı. Ta en başından eksik olan fakat ikisi arasındaki tutkunun ve aşkın arkasına saklanıp yüzünü göstermeyen bir şey. Bu eksikliğin güven olduğunu ancak bugün anlayabilmiş fakat bunu öğrenmek onu bir hayli üzmüş ve yormuştu.

Otelden çıkıp eve doğru yol aldığında arabası her zamanki gibi yine onu sevdiğinin evinin olduğu yola sokmuş elinde olmadan ona doğru yol almıştı. Evin önüne geldiğinde hem alt katın hem de üst katın ışıklarının yandığını gördü. 'Acaba yalnız kalmaktan korkup ta mı ışıkların hepsini açmış' diye düşündü önce, sonra dayanmayarak arabadan indi evin önüne kadar gelerek pencerelerden içeriyi görmeye çalıştı. Perdeler çekili olmadığından evin içini rahatlıkla görebiliyordu. Gece ortalarda yoktu. Açık olan salonun penceresinden başını uzattığında yukarıdan gelen çığlık sesini duyup birden pencereden girmesi aynı anda olmuş koşarak merdivenleri çıkmıştı.

Gece'nin çığlıkları daha da yükseldiğinde yatak odasına kadar gelmişti. Kapıyı kırarcasına açıp içeri girdiği anki manzarayı sanırım ömrü boyunca unutamayacaktı.

Alp tamamen çıplaktı. Gece ise üstü başı yırtılmış bir halde Alp'in kollarında çırpınıyordu... Alp'i hızla yer fırlatıp sinirle birkaç yumruk savurdu. Alp sendeleyip yere düştüğünde ise yatakta hala bağırıp ağlayan sevdiğine sarıldı. Alp, Batu'nun ona sarılmasını fırsat bilip kıyafetlerini yerden alarak hızla oradan uzaklaşmıştı. Batu onun kaçtığını fark edince koşup yakalamak istedi fakat sevdiği kadın hiç iyi durumda değildi. Üzerinde kan bulaşmıştı. Yırtılmış kıyafetleri ile ortaya çıkan çıplak bedenini elleriyle kapatmaya çalışıyor bir yandan bağırarak ağlıyordu. Yanına gidip ona sarıldı;

''Gece benim aşkım ben geldim güvendesin. Geçti canım. Lütfen ağlama. Bak ben buradayım.''

Dediğinde Gece bir an durmuş Batu'nun gözlerine bakıp;

''Geldin. Beni bırakmadın geldin.''dedikten sonra bayılmıştı.

Batu yerdeki çarşafı Gece'nin üzerine atarak onu kucağına alıp odadan çıkarmış arabasına bindirerek en yakındaki hastaneye getirmişti. Sedyeye yatırdığı minik bedenin ardından müşahede odasına kadar koşturmuş onu içeri almadıkları için dışarıda kalmıştı. Ellerini yumruk haline getirmiş sevdiği kadından bir haber alamamanın acısını yaşıyordu. Telefonu eline alarak hızla bir numarayı tuşladı;