LEYLA İLE MECNUN

29.BÖLÜM

LEYLA İLE MECNUN 29. BÖLÜM

Gün ışığının keskin görüntüsü odayı aydınlatırken gözlerini açmamak için zorluyordu genç kadın. Sabah olduğunun farkındaydı ama vücudu o kadar yorgundu ki hep yatmak istiyordu. Gözleri kapalı olarak bir süre daha kaldı yatakta. Sonra kulağına gelen şarkı sesiyle dudakları ister istemez kıvrılmaya başladı.

Kimseyi görmedim ben, Senden daha güzel

Kimseyi tanımadım ben, Senden daha özel

Bu ses? Evet, yanlış duymuyordu bu Batu'nun sesiydi. Ve odadaki duştan geliyordu. Hızla gözlerini açtı. Birden yataktan kalkmak istedi fakat çıplak olduğunu anlayınca eliyle çarşafı üzerine çekerek vücudunu sakladı. Sonra parmak ucuna basarak banyonun kapısına yaklaştı kapı tam kapanmamıştı yavaşça önce başını sonra tüm gövdesini içeri soktu. Batu keyifle duş alıyor, bir yandan da şarkısını söylüyordu.

Kimselere de bakmadım, Aklımdan geçen

Kimseyi tanımadım ben, Senden daha güzel

Sesi hiçte güzel sayılmazdı.Yine de daha önce banyoda çıplak ve şarkı söyleyen bir sevgilisi olmadığı için çok hoşuna gitmişti. Şampuandan gözleri yanmasın diye gözlerini açmıyor ellerini ileri geri hızla oynatarak saçlarını yıkıyordu. Bir süre onu izledi.Her ne kadar buhar yüzünden içerisi net görünmese de Batu'nun kaslı vücudunu seçebiliyordu. Ona bakarken bir an kendisini sapık gibi hissetti. Sonra 'Sanki dün gece adamın her yerini göremedin' diyerek kendi kendine güldü. Tam o sırada Batu gözlerini açtı ve Gece'nin ayakta kendisini izlediğini görünce birden duşun kapısını açıp başını uzattı.

'Günaydın sevgilim, ne o beni özledin galiba?'

Gece yakalanmıştı işte, tamda çıkmak üzereyken hem de. Biraz kızarmış olduğuna emindi.

'Yok, yok canım 'dedi kekeleyerek.

''İçeriden ses gelince merak ettim, hem acele et bende duş alacağım, otele uğramam lazım.''

''Pazar, pazar otele gideceksin. Saçmalama sevgilim. Ben seni bugün hiçbir yere göndermem.''

''İşlerim var Batu, yarım kaldı halletmem lazım.'

''Kızım ben patron değil miyim? İstemiyorum gitmeni işte o kadar.''

Gece tam ağzını açıp bir şey diyecekken;

''Hem sen duş almayacak mıydın, gel bakalım buraya.'diyerek Gece'nin kolundan tutup tek hamlede duşun içine çekti. Gece hala elindeki çarşafı sıkı sıkı tutuyordu.

'' Batu ne yapıyorsun. Bırak beni... ''

Batu ise Gecenin vücuduna dolanmış çarşafı tutarak çekti.

'' Asıl sen şunu bırak ta rahat rahat duşumuzu alalım.''

Zaten ne zaman Gece'ye son söz söylemek düşmüştü ki. İki aşık, sevgili olmalarının ilk gününe yine birlikte tutku içinde başlamışlardı.

*****

Meltem, Poyraz onu eve bıraktıktan sonra, önce duşa girmiş sonrada bir süre yatakta yatarak tavanı izlemişti. Aklına o son bakış gelince gözleri dolmuştu. Arabadan inerken Poyraz Meltem'e öyle bir bakmıştı ki, gözleri sanki gitmemesi için yalvarır gibiydi. Meltem'in bu bakış karşısında kalbi sızlamış içi acımıştı. Hemen arabadan hızla inmiş eve girmişti. Eğer dönüp vedalaşsa ya da bir şey söylese dayanamaz ona sarılırdı.

Bir süre uyumayı denedi. Uyuyamayacağını biliyordu ama yinede kendisini çok yorgun hissediyordu. Sanki dün gece duydukları bünyesine çok ağır gelmişte o yükün altında ezilmiş gibiydi. Sonra tekrar konuşmalarını düşündü, Poyraz'a zaman istediğini söylemişti. Fakat bu zamanı aynı şehirde geçiremezdi onunla. Karşılaşacaklarına emindi. Poyraz onu kolay kolay bırakmayacaktı. Her fırsatta karşısına çıkacak kendini hatırlatmak için türlü yollar deneyecekti. Uzaklaşmalıydı bir süre, ama çok uzağa gitmeliydi. Onu tesadüfte olsa görmeyeceği bir yere.