အခန္း ၁၃၅
“သားရိုင္းေကာင္ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ၿခင္း”
အဆံုးမဲ့ကႏၱာရထဲတြင္ လူသားမ်ားႏွင့္ သားရဲမ်ား ယေန႕အထိ တသီးတၿခားစီ ကြဲၿပားေနထိုင္လ်က္ရိွသည္ ။ ထို႕ၿပင္ ရီယြမ္သည္လည္း တကယ့္သားရဲအစစ္မ်ားနွင့္ ယခင္ကတခါမွ မတိုက္ခိုက္ခဲ့ဖူးေခ်…
အဆံုးမဲ့ မိုးတိမ္ကႏာၱရထဲတြင္ သားရဲၾကီးမ်ား ေပါမ်ားလ်က္ရိွရာ..ရီယြမ္သာ ၿပင္းထန္ အားေကာင္းေသာ တိုက္ပြဲမ်ားႏွင့္ လြဲေခ်ာ္သြားခဲ့ရမည္ ဆိုပါက လံုးဝ ေနာင္တရစရာတစ္ခု ၿဖစ္သြားေပလိမ့္မည္ ။
“နင္သတ္လိုက္တဲ့..သားရဲရဲ႕အၿမဴေတကိုရေအာင္ ငါသန္႕စင္ေပးလို႕ရတယ္….သားရဲအၿမဴေတကို စားတာက ေက်ာက္စိမ္းဝိညာဥ္ ေဆးလံုးကို စားတာနဲ႕ အႏွစ္သာရခ်င္း အတူတူဘဲ…..အဲဒါက..နင့္ကို ခရမ္းေရာင္ေသြးနယ္ပယ္ထိ အဆင့္တက္ေအာင္ ကူညီေပးလိမ့္မယ္…”
လင္စန္းတုန္က…ရီယြမ္ကို အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ကူညီေနသည္ ။အရင္တုန္းက ရီယြမ္ကို ေက်ာက္စိမ္းဝိညာဥ္ ေဆးလံုးလည္း ေပးခဲ့ေသးသည္ ။ သူမ၏ ၾကင္နာရက္ေရာမွဳက ရီယြမ္ကို တစ္မ်ိဳး ခံစားရေစသည္ ။ “လင္မိန္းကေလး..! နင္ဘာၿဖစ္လို႕ ငါ့ကို ကူညီေနရတာလဲ..?”
လင္စန္းတုန္က အတန္ငယ္ တုံ႕ဆိုင္းသြားၿပီးမွ.. “နင္သိခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့… ေၿပာၿပလို႕ရပါတယ္…ငါေမြးလာကတည္းက ယင္မရီဒါန္နဲ႕ ေမြးလာတယ္လို႕ ငါ့မိသားစုက ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တယ္…ယင္မရီဒါန္ေၾကာင့္ ငါ့ရဲ႕စြမ္းအင္အဆင့္မွာ…အဆင့္ထပ္မတက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး…အၿမဲတမ္း ပိတ္ဆို႕ၿခင္းကို ခံရတယ္….”
“အိုး…!” ရီယြမ္ တုန္လွဳပ္အံ့ၾသသြားမိသည္ ။ ယင္မရီဒါန္ဆိုသည္မွာ သူအရင္က တခါမွ မၾကားခဲ့ဖူးေခ်..
“ယင္မရီဒါန္း ဆိုတာ…ဖယ္က်ဥ္ထားတဲ့ ေသြးေၾကာတစ္ခုဘဲ….အဲဒီေသြးေၾကာကို ၿပန္ဆက္ဖို႕ ဘာနည္းလမ္းမွ မရိွဘူး…ဒါေပမယ့္.. ထူးဆန္းဖို႕ေကာင္းတာတစ္ခုက.. နင့္ရဲ႕ အသားနဲ႕ ထိလိုက္တဲ့အခါတိုင္း…ငါ့ရဲ႕ၿပတ္ေနေသာ ေသြးေၾကာက ၿပန္ၿပီး အသက္ဝင္လာတယ္…နည္းနည္းေလး အသက္ဝင္လာတယ္ဆိုေပမယ့္….နဂိုထက္စာရင္ေတာ့ အမ်ားၾကီးေကာင္းတာေပါ့…ၿဖစ္ႏိုင္တာတစ္ခုက… နင္အရြယ္ေရာက္လာၿပီးေတာ့. ပိုၿပီးေတ့ာအစြမ္းထက္လာမယ္ဆိုရင္… ငါ့အတြက္ ပိုၿပီးေမွ်ာ္လင့္လို႕ ရလာႏိုင္မယ္လို႕..ထင္တာဘဲ….”

YOU ARE READING
True Martial World (Book9-12)
Fantasyစာအုပ္အမည္ - သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္၏ဒ႑ာရီ ဘာသာျပန္ - မင္းနႏၵာ Chapter - (121 -180)