True Martial World (Book9-12)

C-172

သူရဲဲေကာင္းတစ္ေယာက္၏ ဒ႑ာရီ
အခန္း၁၇၂

ရီယြမ္ႏွင့္ အၿခားသင္တန္းသားမ်ား ညေနေစာင္းထိတိုင္ေအာင္ ဆက္လက္ေလ့က်င့္ခဲ့လိုက္ၾကသည္ ။ ရီယြမ္အပါအဝင္ သင္တန္းသားမ်ားအကုန္လံုး ေၿခကုန္လက္ပမ္းက်ေနၾကၿပီ ၿဖစ္၏ ။

ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ ကနဦးၿမွားတံၾကီးကို မတင္ႏိုင္သည့္လူမွာ ဆယ္ေယာက္ခန္႕သာ က်န္ရိွၾကေတာ့သည္ ။ ထိုဆယ္ေယာက္အတြင္း ရီယြမ္ႏွင့္က်ိဳးခိုင္မွလြဲၿပီး က်န္ရိွေသာလူမ်ားက အခ်ိန္အၾကာၾကီး အနားယူခဲ့ၾကေသာ ရႊမ္းဝူစစ္တပ္မွလူမ်ားပင္ ၿဖစ္ၾကသည္ ။ သူတို႕အားလံုး ကနဦးၿမွားတံၾကီးကို အေၿခအေနတစ္ခုထိေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီ ၿဖစ္၏ ။

သို႕ေသာ္ ကနဦးၿမွားတံၾကီးကို အသံုးၿပဳၿပီး သတၱဳနံရံၾကီးေပၚတြင္ မည္သူမွ် တစ္ေပခန္႕နက္ေအာင္ မထိုးစိုက္ႏိုင္ခဲ့ၾကေခ်..

ဒီေန႕ကစၿပီး မင္းတုိ႕ေတြ ဒီေလ့က်င့္ေရးကြင္းကို ၾကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ လာေရာက္ေလ့က်င့္ႏိုင္တယ္.. အဲဒီ ခရမ္းေရာင္အၿဖိဳက္နက္ သတၱဳနံရံၾကီးက မင္းတုိ႕အတြက္ပဲ..! ငါမင္းတုိ႕ကို ရက္သံုးဆယ္ အခ်ိန္ေပးမယ္.. အဲဒီနံရံၾကီးေပၚ ၿမွားစိုက္ႏိုင္တဲ့ ဘယ္သူ႕ကိုမဆို အနႏ ၱနတ္ဘုရားခန္းမမွာ ေလ့က်င့္ခ်ိန္ ႏွစ္နာရီ ငါဆုခ်မယ္.

ထိပ္ေၿပာင္လူၾကီး၏ စကားလံုးမ်ားက လူငယ္မ်ားအားလံုးကို ေတြေဝသြားေစသည္ ။

''အနႏ ၱနတ္ဘုရားခန္းမကို ဝင္ေရာက္ခြင့္ ႏွစ္နာရီ …! ဟုတ္လား?''

ရီယြမ္သာမက အၿခားလူမ်ားလည္း အနႏ ၱနတ္ဘုရားခန္းမထဲတြင္ ဝင္ေရာက္ေလ့က်င့္လိုၾကသည္ ။ ထိုခန္းမထဲရိွ ေရွးဦးမူလသားရဲရုပ္ထုၾကီးမ်ားက သူတုိ႕အတြက္ အလြန္အက်ိဳးရိွေစသည္ မဟုတ္ပါလား ? သူတုိ႕မၾကာခဏဝင္ေရာက္ေလ့က်င့္ႏိုင္ပါက သူတုိ႕၏ စြမ္းအင္အဆင့္က ခုန္ပ်ံတိုးတက္သြားႏိုင္ေပလိမ့္မည္ ။

သို႕ေသာ္.. ရက္သံုးဆယ္အတြင္း.. ခရမ္းေရာင္အၿဖိဳက္နက္ သတၱဳနံရံၾကီးထဲသို႕ ကနဦးၿမွားကို ခိုင္ၿမဲစြာ နစ္ဝင္သြားေအာင္ ထိုးစိုက္ဖို႕ဆိုၿခင္းက လံုးဝမလြယ္ကူေခ်.. ထို႕ၿပင္ ထိပ္ေၿပာင္လူၾကီးက ဆုအၿဖစ္ အခ်ိန္ႏွစ္နာရီသာ ေပးထားခဲ့သည္ ။