THAT COLD CAMPUS KING IS MY EX-BOYFRIEND | Season 1 | ✓ [COMPLETED]

Season 1: Chapter 32

[K I S S]

Continuation of Dave's Pov

Am I sick? May sakit ba ako o sadiyang abnormal lang talaga 'tong puso ko?

"Sh*t, " mahinang mura ko at saka siya itinayo matapos matauhan.

"S-sorry." she said while facing the ground

Did i offend her? Narinig niya ba akong nag-mura? Ayaw niyaa ba sa ganun?

"Why are you saying sorry, to me?" kunot noong anas ko pero nanatili parin siyang nakayuko

"S-sorry. Sorry, if I called you in the name you hate, a while ago!" nakayukong anas niya gamit ang mababang tono

Napabuntong hininga ako bago naisipang i-angat ang babae niya gamit ang daliri ko.

I don't know but, my body moves by itself to make her chin up.

"It's okay. You can call me by that name if you like. "mababang tonong anas ko na ikinatingin nya ng diretsyo sa 'kin habang gulat na gulat ang kaniyang muka

"A-are you sure?"nanlalaki matang anas nya na nagpatawa sa akin ng malakas.

"HAHAHAHA"

Malakas na tawa ko dahil sa hitsura niya, she looks like a penguin with a big cute eyes. Natatawa ako sa ka-cutan niya.

Ma's lalong nanlaki ang mata niya at natulala siya habang nakatingin sa 'kin.

What happen to her?

"D-did you?" nakatulalang anas niya habang nakaturo sa' kin "D-did you just laughed?"hindi makapaniwalang anas nya at doon ko lang napagtanto ang ginawa ko.

Seriously, She make me laugh?

Napabalik ako sa pagkakapoker face ng mapagtanto ang ginawa ko

"I did? " patay malisyang anas ko

"Yeah, You laughed. " nakangiting ani nya kaya wala sa sailing napangiti din ako.

Hindi ko alam pero ang mga ngiti niya ay parang isang sakit dahil kapag ngumingiti siya ay mapapangiti ka narin na para bang nahawa ka sa ngiti niya.

"You know what? You're more handsome when your showing those smile of yours. " nakangiting ani nya

"Oh, thank for the compliment. I just want to be cold and emotionless because with that, I won't ever get hurt, again!" kalmadong anas ko gamit ang malalim na boses na ikinatahimik niya

What happen to her? May nasabi ba akong masama?

Zain's Pov

Hindi ako makapaniwalang narinig ko ulit siyang tumawa at nakita ko ulit ang nakaka-akit niyang mga ngiti. I miss those laugh of him, I miss those attractive smile of him.

I'm here watching him while he's laughing out loud under the rain. I can't help but to smile, I made him laugh even its for temporary only.

"You know what? Your more handsome when your showing those smile of yours!" I said while showing him my smile.

He smile back and remain silent for a while.

"Oh, thank for the compliment, I just want to be cold and emotionless because with that, I won't ever get hurt, again. " anas nya gamit ang malalim na tono.

Natahimik ako dahil sa sinabi niya. Kahit itanggi ko halata naman na tinamaan ako sa mga salitang binitawan niya.

I don't know but, I feel my body get weak after hearing those words. Paano nalang kapag nalaman niya na ang totoo. I'm sure that, he will avoid me. He will get mad at me and he will hate me for leaving him.

"Hey, are you okay? Your body is shaking let's, go to the locker. We need to change our clothes before, we get sick." nag-a alalang anas niya

Isa-isang tumulo ang butil ng luha ko dahil doon kampante naman ako dahil hindi niya ako makikitang umiiyak dahil umuulan naman.

"Mauna kana, I want to stay here. Ayos lang ako dito. Gusto ko lang enjoyin ang paliligo sa ulan. " nakangiting ani ko pero kinabahan naman ako ng makitang kunot ang noo niya at titig na titig siya sa muka ko.

Teka? Nahalata niya bang umiiyak ako?

"Are you crying?" kunot noong tanong niya na ikitulos ko sa aking kinatatayuan

Tangina, nahalata niya pa 'yon? Sobrang talas naman ng mata nito. Nung matauhan ay mabilis akong umiling sa kaniya.

"Ako, umiiyak? Tubig ulan lang yan, no. Saka bakit naman ako iiyak?" natatawa kunwaring ani ko

"Don't fool me, woman." seryosong anas niya na bahagya kong ikina-atras dahil sa kaba

"H-huh?" maang-maangan ko

"It's obvious that you're crying. You can't hide it from me." sagot nito na parang wala lang

Napalunok ako sa sariling laway dahil sa mga tingin na ipinupukol niya sa 'kin ngayon. Para niyang vinabasa ang kaloob looban ko maging ang kaluluwa ko dahil sa tingin niya.

"Don't worry, I'm okay. May na-alala lang ako." palusot ko nalang at nag-iwas ng tingin sa kaniya

"Okay, if you say so." kalmado nang anas niya na ikina-hinga ko ng maluwag

Akala ko hindi siya maniniwala, eh.

"Sige, mauna kana!" pag papa alis ko sa kaniya

"Are you sure?" paninigurado pa niya at nanatili sa harapan ko

Sasagot na sana ako ng biglang kumulog ng pagka lakas lakas at may kasama pa 'yong matatalim na kidlat.

"KYAAAAAH!"

Tili ko dahil sa gulat ng biglang kumulog at kumidlat dahil sa gulat ay naout of balance ulit ako at bumagsak ako kay dave.

Napapikit nalang ako at hinintay ang pabagsak naming dalawa ramdam ko ang pag-hawak ni Dave sa bewang ko bago kami bumagsak.

Pero, hindi ko inaasahan ang sumunod na nangyari nanlalaki ang mga mata ko habang nakapatong kay deib at magkalapat ang aming mga labi habang ang kamay niya naman ay nasa beywang ko.

Nanlalaki ang mata ko habang siya naman ay nakatulala lang rinig na rinig ko din ang bilis ng tibok ng puso niya at alam kong rinig din niya ang bilis ng tibok ng puso ko.

Sh*t, get up yourself no, zain. You're already enjoying his lips. Dahil sa naisip ay bigla akong natauhan at mabilis na tumayo at napayuko dahil ramdam ko ang pamumula ng aking muka.

"Sorry. "

"Sorry."

Sabay naming anas kaya nagkatinginan kami at awkward na tumawa.

"D'yos kong mga bata, ire. Hay nako, Iho at iha halikayo't baka mag kasakit kayo diyan sa gitna ng ulan!"

Napatigil kami dahil sa isang boses sabay kaming napatingin sa isang matandang babae na tumatakbo patungo sa amin at may dalang dalawang payong.

Eh? Ano pang silbe non. Eh, basa na nga kami?. Anyways, atleast nag malasakit yung tao hindi ba?