Melek Rüzgarı

*Bölüm 59*

"Hooaaydaaaaa!!!"

Elimdeki yüzük kutusuna boş boş bakarken Feryal'in çıkardığı sesle kendime geldim. Beynim şu anda ne oluyor olduğunu ve neden elimde bir yüzük tuttuğunu açıklayamıyor gibiydi. Tepki vermeden tekrar yüzüğe baktım.

"Sana evlenme teklif ediyor."

"Bana mı?"

Feryal kahkaha attı. Oldukça neşelenmiş görünüyordu bu son gelişmeler ışığında.

"Sorulacak bir sürü soru varken cevabı en belli olanı sormuş olmanı teklif ediyorum Melek."

Yüzüğü evirip çevirdim. Oldukça güzeldi. Taş, işlemeli kenarlığın ortasına oturtulmuş, parıl parıl parlıyordu.

"Eeee?"

Beynim de şu anda aynı soruyu soruyordu bana aslında. Bundan sonra ne yapacaktım? Güvence istemiştim, söz istemiştim, içimin rahatlatılmasını istemiştim, Poyraz da bana bunların hepsini aynı anda vermişti.

Derin bir nefes aldım.

"Biraz otursak mı?"

Elimde yüzük ve mektupla bahçeye doğru ilerledim. Feryal arkamdan gelmeye başladı. Hala konuşuyordu.

"İnanamıyorum ya, sana evlenme teklifi ediyor. Poyraz, evlenme teklifi ediyor. Rüyamda görsem inanmazdım. Bundan sonra sana yüzüklerin efendisi diyeceğim. Bu kaçıncı yüzük?"

"Üç... "diye mırıldandım. Şaşkınlığımı üzerimden atamıyor, yine vermem gereken tepkinin yarısını veriyordum. "Toplamda üçüncü yüzük."

Poyraz'ın annesinin baktığı fal geldi hemen aklıma. 'Üç yüzük var.' Demişti. 'Biri yerde, biri kutuda, biri parmağında.'

Feryal kıpırdanıp duruyordu yanı başımda.

"Denemeyecek misin?"

"Bir saniye Feryal, önce beynimin neler olduğunu idrak etmesi lazım. Şu anda biraz yavaş çalışıyor gibi görünüyor çünkü."

"Kabul edeceksin herhalde?"

Beynim de aynı soruyu sordu. Bugün Feryal'le ağız birliğine varmış gibiydiler. Başımı eğip tekrar yüzüğe baktım.

"Hemen evlenmek zorunda olmadığını biliyorsun. Kendine sorman gereken soru şu, Poyraz'la evlenmek istiyor musun?"

Sesim bir fısıltı gibi çıktı ağzımdan.

"Evet."

Feryal'in yüzü cevabımı duyunca aydınlandı, ellerini birbirine vurdu.

"Ay yaşasın, düğünümüz var."

"Hemen değil elbette ama istiyorum. Yanımda olsun istiyorum, her şeyi ilk ol bilsin istiyorum, şimdi olduğu gibi ben her sendelediğimde beni tutsun istiyorum. Ben ondan evlilik sözü bile istemedim aslında. Bu benim hayal ettiğimden bile fazla çünkü. Ben sadece güvenebilmek istedim."

"Belli ki Poyraz bunu sağlamak için var gücüyle savaşmış."

"Biliyor musun Feryal, ben küçüklüğümden beri evlenmeyi bir hedef, bir başarı gibi görmedim. Zamanı gelince olması gereken bir şey olarak gördüm. Eski arkadaşlarımın çoğu genç yaşlarında evlendiler. Hepsi çok değerli bir şey başarmış gibi onları kutlamamı beklediler. Hayatlarındaki insan gerçekten "o" bile değildi. Ben sadece onu bulabilmeyi istedim çocukluğumdan beri. Kaan 'o' değildi, bunu da gayet iyi biliyordum. Ben ikinci bir şans istedim. Sorumluluklarımdan beni kurtaracak bir şans istedim. Başıma gelenlerden sonra yanlış bir şey istediğimi ve bu nedenle bunları yaşadığımı düşündüm uzun süre. Elimdekiyle yetinmemiştim ve bu nedenle hayat benden elimdekileri de almıştı. Böyle düşündüm uzun süre. Düşünceler değişiyor Feryal, hayattan bekledikleri değişiyor insanın. Aşkı asla önceliğim yapmam derken kısa sürede önceliğim haline geliverdi. Ben değişiyorum, belli ki Poyraz'ı da değiştirmişim. Yaptığım planların hepsi kötü gitti, plan yapmadığımda başıma genelde güzel şeyler geldi. Yapmam gereken şeyi biliyorum o nedenle."