Chapter 70 Tobito
"Do you love your family??"
Nahinto ako sa pagmumuni at nilingon si Lolo.Nakangiti itong tumitig sa mga mata ko na parang makakakuha siya ng sagot mula dito.
Tumango ako."Yes."Sagot ko at seryosong tumitig pabalik sa kaniya.
"Why??"Interesadong tanong niya.
"Family is the most precious thing that a person has."Sagot ko at nagiwas lang ng tingin.I can't believe i'm saying these corny things.
Muli kong sinulyapan ko si Lolo.But it's odd that i feel more comfortable when i'm inside this old Household.When i'm with my Lolo i feel more free and at ease.
"When you're with your family,you feel whole and happy."Dagdag ko at tumingin na sa kaniya."Why did you ask??"Kalauna'y tanong ko.
He chuckled and gently shooked his head."Nothing."Tipid na sagot niya at muling nagpatuloy.I can see that he wants to say something.His eye tells me but he just don't know how to open it in front of me.
Nilingon ko ang painting ng may sapa at malaking puno.Naningkit ang mga mata ko at tinitigan ng mabuti ang mukha ng dalawa karakter sa larawan.
The girl was smiling brightly at kahit sa pagkakapinta ng mga mata nito ay makikita mo ang tuwa.While the guy smiled bitterly as if he was happy and at the same time,in pain.
"How didn't the two of you ended up together Oji-chan??"Magalang ngunit diretsong tanong ko sa kaniya.Seryosong nilingon ko siya na nakangiting tumingin sa painting.
"If you are going to choose between your family and happiness,what will it be??"Tanong niya.
I silently heaved a sigh and looked at the teapot while thinking.After a minute i finally looked at him and answered.
"Family."
Hinihingal akong tumingin si whole body mirror at pinagmasdan ang pawisan kong dibdib at tiyan.I tilted my face and my jaw sharpened.I grab the clean towel hanging on my shoulder and wiped the sweat gushing out from my skin.
Pinunasan ko ang mukha ko at leeg pababa sa dibdib ko.Hinagis ko ito sa lamesa at kinuha ang tumbler ng tubig.Inubos ko ang laman nito bago ko muling isuot ang mga boxing gloves.
Hinawakan ko ang itim na sandbag para tumigil ito sa pag galaw.I started punching the bag as the trickles of sweat flow down from my forehead to my chin.
My jaw clenched and added intensity to my punches.Bawat pagsuntok ko ay ang marahas na paghampas sa ere ng sandbag.
I grunted and finally screamed to deliver my final blow.Bumaon ang kamao ko sa sandbag dahilan upang mabutas ito.
I gulped my unhooked the sand bag and placed it down using my one hand.I heaved a sigh while looking at the ten sand bags na nasira ko ngayong araw.
Matapos mag gym at magpahinga ay dumiretso ako sa kwarto ko upang maglinis ng katawan.Suot suot ang itim na sweat shorts at grey cotton sando ay pumasok ako ng living room.
Umupo ako sa sofa at nilibot ng mga mata ko ang kapaligiran.It's too quiet and solemn,hindi ko alam kung matutuwa ba ako o mababagot.
Bumukas ang pinto ng front door kaya naman nakapamulsang lumabas ako ng living room.Sumandal ako sa pader at seryosong nilingon ang taong pumasok.
Her black straight hair gleamed nang tumama ang sinag ng araw dito mula sa labas.Her deep and cat like eyes darted on me as her thick bangs moved and gently covered her eyebrows.
BINABASA MO ANG
Storms In His Heart (Art Boys Series#1)
RomanceI'm 15, He's 25. Si Ambrielle Celestine o Amber ay isang batang ulila.Tanging ang mayordoma sa mansiyon ng Pamilyang Tobito ang kumukupkop sa kaniya. At such a young age,he knew what he is.He knew that Eve lives within him,na naiiba siya at may nai...