Storms In His Heart (Art Boys Series#1)

Chapter 1

Chapter 1 Tobito

Ang Mansyon na tinitirhan ko ngayon ay hindi biro ang laki,lalong lalo na ang lupain na nakapaligid nito.From its big hectares of land to its big wall na nagsisilbing boundart nang lupain,pakiramdam ko ay nasa loob narin ako ng isang kastilyo.

Ang nakakatuwa lang ay hindi ganon kaluma ang estilyo nang mansyon.May pagkamoderno kasi ang estilo nito pati na ang Architecture at Interior Designs ng mansiyon.Ang pinag halong kulay krema at kulay kape nitong pintura ay siyang pinakagusto ko,magmula sa mga dingding,pintuan at mga pader.Ang mga bintana ay halos salamin ,modern style dahil kapag itinulak mo ito pakanan o pakaliwa ay bubukas na.

Ang mga paso namang may bulaklak ay nakakatuwang alagaan dahil napakasigla at napakadami nito.Halos kasi nasa malaking teresa ang mga bulaklak pero meron din namang nasa loob ng mansyon.Sari sari ang uri ng mga bulaklak dito at araw araw ay dinidiligan ko ang mga ito.Ang sarap kasi sa pakiramdam na diligan sila,parang kahit papano ay natututo akong tumulong sa maraming nangangailangan.

Ang mga taong may ari ng mansyon ay ang pamilyang Tobito,they are a Spanish-Chinese family na dati daw nagmigrate sa Pilipinas at doon nagkakilala ang magasawang Tobito.Señora Serena is a Spanish woman na may kulay berdeng mga mata,matilos na ilong at maputing kompleksiyon.Ang Señor ay hindi maitatangi ang maputi ring kutis,lalo na ang mga mata nitong singkit.They had 3 childrens,dalawang babae at ang bunso ay lalaki.

Makikita kasi ang Family picture nila na nakasabit sa isang pader sa loob ng mansyon.They were still young in that picture though,luma narin ang pagkakuha dito.The 2 girls resembles their mother,mula sa balat,buhok at sa kabuuan nito, habang ang lalaki ay kamukha ang papa nila.With those sharp eyes and daro gazes,ang mga tingin nila ay masasabi kong kakaiba.Hindi korin maiwasang wag nalang titigan nang ganon katagal ang litrato nila dahil sa natatakot dito sa hindi ko maipaliwanag na dahilan.

Dumapo ang repleksiyon ko sa lumang vanity table ng maliit kong kwarto at tumigil.Tumitig ako sa sarili ko at hindi ko maiwasang mawirduhan.Ang mamasa-masang kabuuan ko ay sinipat ko mula ulo,kinagat ko ang labi ko at nagtatakang pinunasan nalang ang buhok ko.

Lalaki ba talaga ako??

The fact that i'm already 15,bakit yata hindi lumalaki ang katawan ko?Usually at this age,may mga traces of muscles na dapat akong makita pero sa kondisyon ko ay sadyang wala.I have a fine petite body,maputi ako at makinis daw sabi ng Lola.Payat ako pero may mga kurba ang katawan ko kahit papano.Maliliit ang mga paa at kamay ko and my hair is very long ,bagsak ito na umaabot hanggang balikat ko.

I have a heart shaped and red lips,my browned eyes were from my Papa.Sa kaniya ko din nakuha ang kulay raven-like kong buhok na sobrang itim.My well defined collar bone ay siyang kapansin pansin sakin lalo na kapag nakahubad ang pangitaas ko.According to my Lola,i have femenine features na namana ko daw sa Mama ko.

I shrugged at the tought at nagbihis na sa puting tshirt at maong shorts.Ang buhok kong mahirap patuyuin ay kinailangan ko munang punasan ulit at suklayan nang paulit ulit.Hinayaan kong sumalbag ito sa magkabilang balikat ko at lumabas na ng maliit kong kwarto.

Sa Maid's Quarter ay may sarili kaming hapag kainan at kakain lang kami kapag tapos nang kumain ang pamilya.Minsan nalang din kasi mangyari ang huli kaming kakain dahil tuwing bakasyon lang may umuuwi sa kanila.Katulad ngayon ay si Señora Serena ang uuwi galing ibang bansa ay may ibabalita daw.

Pumasok ako sa kusina ng mansyon at wala nang masyadong tao doon.Iilan nalang silang nagaayos ng pagkain at tila malapit nang matapos.

"Brie,kanina kapa hinahanap ng Mayordoma."Tawag sakin ng isa.

Yumuko ako."Opo,ate Basyang."Sagot ko at tumango sila sakin bago magpatuloy sa ginagawa.

Lumabas nako sa kusina at lumakad sa isang pasilyo papunta sa malaki at malawak sa na salas ng mansyon.Bumungad naman sakin ang iilang trabahador ng mansyon na nakahilera sa harap ng malaking pinto.Tahimik akong nakitabi sa kanila at yumuko nalang din,pasimpleng nilingon ko si Lola Alita na kausap ang isang magandang babae.

Si Señora Serena.

I stared at her with awe dahil sa parang hindi ito tumatanda.Ang mukha niyang perpekto at detalyado ay sumisigaw sa kagandahan.Her posture emits class,style and elegance especially her height.Ang stillettos na suot nito ay mas nakapagpaganda sa kaniya at sa suot na pulang dress.Everything about her is gorgeous,nakakamangha.

"Ganun ba??And i think matutuwa akong makita ulit siya."Nakangiting sabi ni Lola dito.

"Yes,he's done with his traveling abroad at gusto na muna niyang tumulong sa kompaniya."Litanya ng Señora at naglakad na sa pwesto naming nakahilera.

"Mabuti kung ganon."Sagot ni Lola at tumigil sila sa kinatatayuan ko.Pumikit ako habang nakayuko at kagat kagat ang labing nagpigil ng hininga.

"Well,hindi ba ito ang alaga mo??"Tanong ng Señora kay Lola.

"Siya nga Señora."Sagot naman ni Lola.

Balisa akong nagangat ng tingin at yumuko ulit."M-magandang gabi po,S-señora."I stuttered dahil sa presensiya nitong nasa harap ko.Mabigat at nakakatakot para sakin.

"Magandang gabi hijo,ilang taon kana nga ba ulit??"Tanong ni Señora at umayos na ako ng tayo pero nanatiling nakayuko.

"15 po,Señora."

"15??Bakit parang hindi ka lumalaki??"

Marahang nagsitawanan ang mga tarabahador ng mansyon at mabilis na uminit ang pisngi ko.Kahit ako mismo ay hindi alam ang sagot diyan señora.

"Hahaha!!Sadyang maliit lang talaga ang alaga ko Señora."Tumawa si Lola at nagsalita ulit."Kakatapos lang din niyang gumraduate sa 4rth year highschool niya."Dagdag niya.

"Magaling,hindi lang talaga siguro halata sa itsura niya ang edad niya."Sabi ng Señora na marahang tinanguan ko nalang."Naku,napakalambot nitong alaga mo Alita.He's too feminine."At muling nagsitawanan ang mga trabahador at namumulang ngumuso nalang ako.

"Tama ka Señora,pero maasahan naman ang alaga ko."

"Well then very good Ambrielle,pagbutihan mo lang hijo."Payo nito sakin.

"Opo,Señora."

AN

Next update Tomorrow :>