Storms In His Heart (Art Boys Series#1)

Chapter 53

Chapter 53 Speechless

"Naku sir,wala ng digital copy yan."Nagaalalang sabi ni Shanina nang makita ang sketch nabasa sa kape.

Nakalagay na ito sa glass table na nilinisan niya.Tahimik lang akong nakaupo at pinaglalaruan ang sariling mga naglilikot na daliri.

Napaka tanga mo Ambrielle.

"Kailangan na bukas yan diba Sir??"Tanong ni Shanina kay Jao na seryosong tumango.

"Can you ask Architect Limario?Baka may original copy siya."Kalmado paring sabi ni Jao.He  looked at me,mabagal na umiwas naman ako ng tingin dahil sa hiya.

Shinina typed a message using her phone."Sir,yun napo yung original eh."

"It's fine ,you can go now."Ani Jao at tumungo muna si Shanina bago tumingin sakin.Nagaalala siyang ngumiti sakin,pilit na ngumiti naman akong gumanti.

Natahimik kaming dalawa at naglakas loob akong haralin siya.I smiled."Sorry."Mahinang sabi ko."I'm really sorry."I pursed my lips.

"It's fine don't worry about it."Simpleng sabi niya.

I sniffed at muling nagiwas ng tingin.Tumingala ako at lumunok."U-uhm,i can sketch it again if you want."Ngumiti ako ng marahan sa kaniya.

He just looked at me."You can??"Naniniguradong tanong niya.

"Yeah??"Patanong kong sagot.

He smiled at tumango tango."Retentive Memory."Sambit niya na parang may naalala.

Napatingin ako sa relo ko."It's 5:00 pm already,can i start now??"Tanong ko sa kaniya at tumayo.

Naningkit ang mata mata niya bago tumango."Are you sure??"Tanong niya ulit.

I chuckled at tumango bago siya tuluyang tumayo."You can sit there."Tinuro niya ang table niya.

"Eh?Table mo yan eh."Gulat na sabi ko.

"It's fine,its the sketch of a new project were talking about."He shrugged.I hesitated a bit pero nang taasan niya ako ng kilay ay ako na mismo ang lumapit dito.

I sat on his swivel chair and looked at him.I shifted my seat."Wow."Tanging sabi ko at natawa sarili."So this is what it feels like sitting on a ceo's chair??"Nagbibirong tanong ko.

He chuckled at inabot ang isang pencil at papel.Hindi nako nagpatumpik tumpik pa at nagsimula na.

Pumikit ako at ng ilang segundo at nagsketch na.Habang nagtatrabaho ay pinapanood ako ni Jao,sa sobrang seryoso ko ay hindi ko na siya napansin.

Namamawis na ang noo ko nang bumukas ang pinto.Pumasok si Shanina na may dalang take-out na pagkain.

Nagtataka niya akong tinignan,dahil siguro nakaupo ako sa upuan ni Jao.I avoided herstares at muling nagsketch.

Nagpaalam na si Shanina dahil uuwi nadaw ito.Jao tapped the black wooden table then i breathed out at napasandal.

"It's nearly done."Hinihingal na sabi ko at natatawang kinuha ang panyo sa bulsa ko.I took off my eyeglasses at pinunasan ang noo ko.

"It's 5:30,i ordered some food.Take some rest."Sabi niya at sinunod ko nalang siya.

Umupo ako sa sofa at nagutom sa iba't ibang flavor na marinated fried chickens.Tinabihan ako ni Jao at inabot ang isang baso ng coke.

I placed it on the table at nakangiting tinignan ang pagkain.I took out my phone took a photo.Kumuha ako ng drumstick na bbq flavor at kumain.

"Wow."I chuckled habang ngumunguya.

"Does it tastes good??"Tanong niya na umiinom ng coke.Mabilis na tumango ako at kumuha pa ng isa.

"Here,try mo."Masayang sabi ko at nilapit sa kaniya.He chuckled at kumagat dito.

I bit my lips while smiling nang tumango siya at kunin ang drumstick.

There are four boxes of chickens,nakaubos kami ng dalawa habang naguusap.I wasn't that awkward ,dahil siguro sa pagkain.

After that ay niligpit naming dalawa ang pinagkainan at tinuloy ko na yung ginagawa ko.Ilang minuto pa ang nakalipas ay natapos ko na ang sketch.

"Done!!"Masayang napatayo ako sa inabot sa kaniya.He looked at it and i saw his lips rose."Okay lang diba??"Nakangiting tanong ko.

Hinawakan niya ang labi niya at tumango habang nakangiti."It's identical."Sabi niya habang nakatingin sa sketch ko."This will do."

I sighed ,feeling relieved.Biglang nagring ang phone ko at nakangiti ko itong sinagot.

"Hello??"Tanong ko habang tinitignan si Jao na pagmasdan ang sketch ko.

"It's 6:00 pm Ambrielle,where are you??"Nawala agad ang ngiti ko sa tanong ni Kuya Argust.

Nakaloud speaker ang phoncall and Jao automatically looked at me.

"U-uhmmm."Hindi agad ako nakasagot.

Anong sasabihin ko?Alam nila ay nasa groupmeeting ako pero kapag sinabi ko yon,malalaman ni Jao na nagsinungaling ako.

"Pauwi nako."I answered habang nakatingin parin kay Jao.

"San ka galing??"

Napapikit ako bigla,i glanced at him and smiled bago lumayo.I put the phonecall in silent mode and answered.

"Sa groupmeeting namin."Sagot ko.

"This late??"Tanong ulit niya.I impatiantly breathed out.

"Yes,on my way now."Sabi ko nalang para mapanatag na siya.

"Okay ,ingat ka pauwi."

I smiled."I will,bye."Ako na ang nagpatay ng tawag at lumapit na kay Jao.

"Who's that??"Tanong niya habang inaayos ang vest na pinatong lang niya sa balikat.

"My stepbrother."Sagot ko at kinuha na ang paper bag sa sofa na binalik niya sakin.

"Take that one too."Tinuro niya yung isa.

"Eh,sayo nga yun."

"Take it,you did me a favor."Seryosong sabi niya.Kinuha ko narin dahil baka magalit pa siya.

"I bought it for you in the first place "Dagdag niya at lumabas na ng office.Sumunod naman ako habang nakangiti na parang ewan.

"Hop in."Aniya nang makalapit na kami sa sasakyan niya.

"Ihahatid moko??"Tanong ko.

Tumango siya at pumwesto na sa steering wheel.I bit my lips,smiling again like an idiot bago pumasok.

"Thanks for the chicken."Sabi ko habang nasa gitna ng byahe.Hindi kasi kami naguusap,ang awkward na naman.

"Welcome,you sketch well."

I smiled."Did i improved??"Makapal na mukhang tanong ko.

He chuckled."You did."

Uminit agad ang pisngi ko at tumikhim."There,diyan lang ako."Tinuro ko ang  kanto papasok ng subdivision namin.

"Are you sure??Pwede ko namang ipasok."

"Huh?!Saan?!"Gulat na tanong ko sa sinabi niya.Ipasok??

His eyebrows furrowed."Yeah?To enter your house."

"Ohhh....Hahahahah!!"Humalakhak ako sa tawa,kahit peke naman."Right."

Yuqi,kasalanan mo to!

He parked his car at binuksan ko ka ang pinto.Lumabas nako at humarap sa kaniya."Thank you for these."Tinaas ko yung mga paper bags at ngumiti.

"Sorry ulit dun sa sketch."Dagdag ko.

Ngumiti siya."It's fine,nagawan mo naman ng paraan."I smiled ready to close the door pero nagsalita na naman siya.

"Your hair suits you."Ngumiti siya at siya na ang nagsara ng pinto bago pinatakbo ang sasakyan niya.

Leaving me here speechless and in cloud nine.