Jeneath Pov . .
ilang buwan na simula nung mawala si Nathan , ilang buwan na rin simula nung hindi na ako sumasama sa mga kaibigan ko. Matagal na halos sarilihin ko nalang lahat lahat.
Lumabas ako sa Kwarto ko , pero bago ko pa man maisara ang punto , nakarinig ako ng yabag ng mga paa at alam na alam kong si Mommy na naman yon.
Dali-dali akong tumakbo sa higaan ko ulit at saka nahiga at ibinalot ang sarili ko sa Kumot ko at saka ako nag tulog-tulogan. .
ENNNGGGKKKK. . DOORS KLAKK
Naramdaman kong may umupo banda sa kama ko. at alam kong nasa tabi ko si Mommy. I was worried to my mom , hindi ko alam ang nangyayari sa kanya pero isa lang nasisiguro ko nawawala na siya sa pag iisip niya .
Mommy: Baby Im sorry *sniff* i loveyou *sniff*
Ramdam ko ang sinseridad ni Mom sa sinabi niya na iyon. Pero hindi ko maintindihan bakit sa twing natutulog ako don niya ako kinakausap , yung alam niyang hindi talaga ako makakapag salita eh no.
Mommy: Kailangan niyang mawala . Hindi niya pwedeng angkinin ang para sa iyo anak . at ang para sa akin. Ang satin ay satin lang. kaya humanda sila
Kinabahan ako sa sinabi na yon ni Mommy. hinihintay kong umalis si Mom para makalabas nako , gutom na rin ako ilang araw kuna tinitiis ang sarili ko nawawalan ako ng gana sa lahat.
Maya-maya lang nakaramdam ako ng mga yabag muli na paalis si Mom sa kwarto ko. Sinilip ko ng kaonti ang kwarto ko at siniguradong wala na talaga si Mom. Nang makita kong wala na nga si Mom , tumayo ako agad at agad na tumakbo papunta sa kinaroroonan ng cellphone ko.
Kailangan kong matawagan si Kaile. Hindi siya ligtas sa ngayon. kailangan ako ng ate ko hindi ako papayag na pati siya ay mawala pa sa akin.
KAILE (CALLING) . .
R I N G ... R I N G . .
limang beses kong sinubukang tawagan siya pero bakit hindi siya sumasagot. Eh nasa ospital pa naman to diba ??
Tawagan ko ulit . .
R I N G . . R I N G ...
Kaile: H-hello . .
Finally sinagot din !!
Jeneath: Kaile Asan ka ngayon?
Kaile: Nasa bahay nako . nakauwi na ako kahapon
Jeneath: Buti naman . pwede ba tayong magkit----
Naputol ang sasabihin ko dahil sa pag hablot ni Mommy ng cellphone sakin. Kinabahan ako sobra dahil yung itsura ni Mommy makikita mo talagang kaya niyang makapatay ng tao.
Mommy: Sinasabi kuna nga ba at gising ka Baby e . hindi mo ko maloloko Anak
Jeneath : What ? ano na naman bang problema mommy?
Mommy : Bakit ba kamping kampi ka sa ate-atehan mo na yan Jeneath ??
Jeneath : Ate-atehan ? Okay ka lang Mommy alam kong hindi ko siya kapatid sa ina pero dugo ni daddy parehas ang dumadaloy sa amin. Which means Ate ko talaga siya hindi ba.
Mommy : Tsss. akala ko pa naman eh magiging kakampi kita pero bakit sa kanila ka pumanig?
Jeneath : dahil sila tinuring akong hindi iba sa kanila. Sila yung bukas ang pamamahay para iwelcome ako , pero ikaw mommy ano ? asan kaba kapag kailangan ko ng karamay ? asan ka nung mga oras na kailangan ko ng tulong mo bilang ina ? Asan kaba mommy nung durog yung puso ko? Wala ka kasi sobrang busy mo sa ginagawa mong pag hihiganti.
BINABASA MO ANG
The Most Painfull Heart (ON-GOING)
Teen Fiction- Ang kwentong ito ay , makakapag bigay aral sa bawat taong umiibig pero nasasaktan . - Ang kwentong ito kung saan malalaman mo kung ano ang halaga ng pag ibig. - Ang kwentong ito ay kung paano mo maayos ang iyong sarili oras na ikaw ay mabigo Ating...
