The Most Painfull Heart (ON-GOING)

Chapter 69 : Paalam Nathan

Jeneth's Pov

Ilang oras bago kami nakarating , kung saan nakaburol ngayon si Nathan ! nakikita ko sa sa gilid ng mata ko na nag aalala sakin si Kaile ng sobra.

Jeneth : Kaile , don't worry ! kakayanin ko to.

Kaile : basta tandaan mo andito lang ako sa tabi mo okay !

Ang sarap sa pakiramdam na may nakakasama ka habang nakakaranas ka ng sakit sa puso ! ang sarap umiyak kung alam mong may dadamay sayo*sub*

Laking pasalamat ko , na pinuntahan ako ni Kaile , ang ATE KO*sub* hindi man niya alam na mag kadugo kaming dalawa dahil sa papa namin. alam kong nandiyan sa tabi ko , alam kong hindi niya ako iiwanan.

Hindi ko alam na , darating kami sa puntong to ! na siya ang tutulong sakin mula don sa kwarto kong iyon. simula nung umuwi kami galing morgue , halos hindi nako lumabas ng kwarto ko , kahit si Mommy hindi na rin ako makausap ! puro iyak nalang yung naririnig ko sa kanya.

----- F L A S H B A C K -----

Umuwi ako sa bahay naming , may dala-dalang sampong bote ng Alak . Hindi kuna din alam kung anong gagawin ko ! Oo , akala nila kanina sa morgue nakakapag isip pa ako ng tama ! pero hindi na , sobrang sakit eh.

Papasok na sana ako sa kwarto ng biglang , lumapit sa akin si Mommy at umiiyak. tssk-.- iyak iyakan

Mommy : Anak , are you okay ?

Jeneth : Muka ba akong Mommy ? siguro naman alam mong hindi ako okay diba ?

Mommy : Anak*sub* alam kong nahihirapan ka*sub* andito lang si Mommy okay*sub*

Jeneth : Iwanan niyo muna ako please*sub* ayoko munang may papasok sa kwarto ko*sub*

hindi kuna inantay na makasagot si Mommy , pumasok na agad ako sa kwarto ko . at saka ko ininom yung Alak na binili ko*sub*

tatlong araw , pero ganun pa din ako*sub* walang kumakausap sakin , walang nagtatanong kung kamusta ako*sub* wala ni isa man lang na pakinggan ako sa nararamdaman ko*sub*

Nagulat nalang ako may kumatok ng ilang beses sa kwarto ko*sub* inakala ko pang si Mommy iyon*sub*
kaya sinabi ko nalang na tuloy .

laking gulat ko ng makita si Kaile sa harapan ko*sub* buti naman at naisipan akong puntahan nito*sub* kailangan ko talaga ng malalabas ng sakit eh*sub*

nagsalita ako , ng nag salita ! hindi kuna rin natiis na umiyak ng umiyak sa kanya*sub* nararamdaman ko siya hindi bilang kaibigan *sub* nakikita ko siya bilang AteKo*sub* gustong gusto ko siyang tawaging ate*sub* pero hindi pa ito ang oras para malaman niya*sub*

Nang mahimas masan naman ako , inayos ko ang sarili ko para makapunta na sa burol ni Nathan*sub* pero nagulat ako nung may hinawakan siyang bracelet*sub* pinag mamasdan niyang maiigi*sub* kaya bago ko pa man tumagal yun naisip ko nalang na yayain na siyang umalis*sub*

----- ENDOFFLASHBACK -----

Nasa tapat na kami , kung saan nakaburol si Nathan ! halos bumabagal yung oras habang onti onti akong pumapasok doon. Naramdaman ko ang aking mga luha na nah uunahang bumagsak*sub*

Napahinto ako at humarap kay Kaile*sub* dahil hindi ko alam kung tutuloy ba ako oh hindi*sub* nakita ko siyang tumango na nag sasabing ituloy ko*sub*

Kaya wala naman akong nagawa , gusto ko man umatras para hindi makita si Nathan na nakahiga don*sub* wala na akong magagawa . kaya pumasok nalang ako*sub*

Agad kong nakitang nag si tayuan ang mga kaibigan ko*sub* nakita ko ang mga mata nilang halos namumugto pa*sub* hindi ko naman sila mapipigilang wag umiyak*sub* dahil nakasama na rin nila si Nathan ng matagal*sub* nasira lang yun dahil sa nangyari samin ni Kaile Noon*sniff*

Hindi kuna sila pinansin pa*sniff* nag tuloy tuloy ako sa harapan*sniff* para pag masdan ang muka niya*sub*

Agad naman ako nakaramdam ng mga yakap mula sa kanilang lahat*sub* samantalang ako halos nakatitig lang kay nathan*sub*

Clarrense : andito lang kami*sub* tibayan mo ang sarili mo*sub*

Kaile : Iwanan muna natin siya.

Pinag masdan ko ang muka niya*sub* para lang siyang natutulog sa isang maayos na higaan*sub* nakikita kong nakangiti ang kanyang labi*sub*

Jeneth : Nathan*sub* gumising kana diyan*sub* namimiss na kita eh *sub* please*sniff* sabi mo hindi mo ko iiwan*sub* sabi mo sasamahan mo ko sa problema ko*sub* sabi mo sabay nating haharapin yung problema ko*sub* kaya gumising kana please*sub* wag mo naman ako iwan mag isa dito*sub* hindi ko kaya mag isa to*sub* kaya please*sub* wake up !

Umiyak lang ako ng umiyak , doon sa puntod niya ! halos lahat na rin sila naririnig kong umiiyak. kaya naman lumapit sa akin lahat ng kaibigan ko para kayapin ako*sub*

Diane : Jeneth , stay strong ah*sub* Mahal ka namin hindi ka namin iiwan*sub*

Jane : Kahit anong mangyari*sub* andito lang kami*sub*

Kaile : Jeneth , kailangan mo ng mag paalam kay Nathan*sub*

Agad ko naman siyang sinagot*sub* doon ! napag isipan kasi nila na huwag nalang din patagalin ang burol ni nathan , ayon din ang pakiusap ni tita , dahil nasasaktan daw siya sa nangyari para sa anak niya.

Jeneth : Paalam*sub* Nathan*sub* ito na yung huling araw na masisilayan ko*sub* ang mga muka mo*sub* maraming salamat*sub* sa alala-alang ibinigay mo sakin*sub* sobra kitang mamimiss*sub* alam ko namang hindi mo pa din ako pababayaan eh*sub* sana maging masaya ka sa paglalakbay mo*sub* Mahal na Mahal kita*sub* hinding hindi kita malilimutan*sub* Your part of my life*sub* hanggang sa muli*sub*

Onti Onti nang , kinukuha ang katawan ni nathan ! ni hindi na rin ginusto ni tita na mag bigay ng mensahe isa-isa . dahil nasasaktan lang daw siya kung maririnig pa niya lalo. *sub*

kaya agad namang dinala si Nathan , kung saan siya ililibing*sub* habang papunta kami don hindi pa rin namin maiwasang hindi umiyak ng umiyak sa nangyayari*sub*

Nang makarating na kami don , agad kung nilapitan si Tita*sub* naisip kong kailangan niya ako ngayon sa tabi niya*sub* halos hindi din nakarating ang daddy ni Nathan*sub* siguro hindi niya alam ang nangyari sa anak niya*sub*

Jeneth : Tita*sub* magiging okay din po ang lahat*sub* maging matatag ka lang po tayo*sub*

Tita Sophia : I know iha*sub* hindi ko lang*sub* lubos na matanggap na nawala siya agad-agad*sub*

Jeneth : Andito lang po ako tita ah*sub*

Tita Sophia : Salamat anak*sub*

Natapos ang libing ni Nathan , pero kami nanatili pa rin dito sa tent*sub* doon namin sinimulang , mag paalam isa isa kay nathan*sub*

Kahit pala anong pilit mo sa sarili mo na kakayanin mo*sub* yung sakit*sub* pero wala eh ! masakit at masakit pa din*sub* nasasabi ko mang kaya ko*sub* pero ang totoo ay hindi*sub*

Ang hirap unawain ng sakit na nararamdaman ko ngayon*sub* sa sobrang sakit hindi ko*sub* alam kong  anong magagawa ko kapag nalaman ko kung sino ang may pakana nito*sub*

Kaile : Lets Go Jeneth*sub*

Tuluyan kuna ngang iniwan kung saan nakalibing si Nathan*sub* matatanggap ko rin to*sub* hindi lang ngayon*sub* pero balang araw*sub*

Posiblelove-
- Instgram Account ( Bibyyou ) Search nalang
- Twitter    Account ( Bibyyou30 ) Search nalang

F O L L O W M E 😘😘😘❤️❤️❤️

Facebook Account :
👉 Amelyn Lhyn Jandoc I 👈

Enjoy Reading Muaa . Dont Forget to Like , Vote amd Comment open na open para sa question niyo.

Thankyou Muaaaa ❤️❤️❤️