The Most Painfull Heart (ON-GOING)

Chapter 38 : True Feelings

Jeneth's Pov

Matapos naming pumunta noon sa palawan , naging busy ako dito sa pamamahay namin dahil sa dalawa kong magulang .

Hindi ko alam , mayaman nga kami pero ! bakit meron akong ganitong buhay na magulo tssk-.-

Halos pare-parehas lang kami ng situation nila Amber , Diane , Jane and Clarrense . mayayaman kami kaso hindi lang namin pinapahalata sa iba yon.

At ayaw din naman ipaalam , dahil ayaw namin mag karoon ng mga kaibigan , na kakaibiganin lang kami para sa yaman namin .

may mga ganun kasing tao , hindi sa nag jujudgemental ako pero , marami akong napapansing ganun lalo na sa mga classmate ko.

Simula din nung umuwi kami galing sa palawan , dahil sa 1week Bakasyon namin . hindi na nawala sa isip ko yung mga pinag gagawa namin ni nathan . don palang sa laro naming truth or dare , nagulat akong ako pinili niya.

simula nun , naisip kong parang may mali na rin sa ikinikilos ni nathan , hindi ako masyadong nakikisama sa kanila kasi gusto kong makapag isip isip ng mag isa.

hanggang sa naisip kung titigilan kuna si Nathan at Kaile , dapat hindi kuna ipipilit yung sarili ko kung ayaw naman talaga sakin. kahit masakit para sakin kasi mahal na mahal ko talaga si nathan na bestfriend ko , mas pipiliin ko nalang na palayain silang dalawa at mag mahalan nalang silang dalawa.

Sobrang dami kong iniisip sa mga oras na to , feeling ko nga Lonely Girl ako sa aming magkakaibigan eh , parang ako yung mas malaking may problema . ang hirap kapag wala kang masabihan ng ganitong pakiramdam.

Pati mga kaibigan ko halos iwasan kuna din , dahil sa problema ko . kaya napag pasyahan ko nalang na mag simula ulit .

Nakahiga ako dito sa kwarto ko ng biglang may kumatok sa kwarto ko. wala naman akong inaasahang pupunta kasi , pati halos mga kaibigan ko iniiwasan na nila ako .

DOOR's OPEN

Nagulantang ako sa kaba ng makita ko si Mommy sa harapan ko , kahit mommy ko siya pati ako natatakot ako sa kanya. hindi ko alam pero nagiging sunod sunuran ako sa mommy ko simula noon.

Jeneth : Mom , why are you here po?

Mommy : Nothing anak , gusto kulang puntahan ang aking anak :) masama naba iyon ?

Hindi ko alam yung pakiramdam ko , pero parang may binabalak na naman si Mommy eh , parang may gusto na naman siyang ipagawa sa akin . at hindi ko maintindihan eh ! parang hindi niya ako anak dito , para nga akong ampon lang eh.

Jeneth : Ah , hmm hindi po Mommy ! upo po kayo

Mommy : Iha , galit kaba kay Mommy ?

Puro gulat nalang yung nararamdaman ko ngayon , first time ko atang marinig kay Mommy tong salita na to simula kasi nung namatay si Daddy hindi na kami ganung nag uusap ni Mom. hindi ko alam pero parang sakin niya sinisisi kahit wala naman akong kasalanan.

Jeneth : Mommy , hindi po. bakit naman po ako magagalit sa inyo ?

Mommy : Alam ko naman anak na malaki na ang pagkukulang ko sayo *sub* patawarin mo si Mommy anak ah*sub*

Jeneath : Mommy naman okay lang po , naiintindihan ko naman po kayo eh.

Bigla nalang tumulo yung mga luha ko sa mga mata ko , kasi sa totoo lang sobrang galit na galit ako kay mommy eh ! kasi wala naman akong kasalanan pero bakit parang ako yung nasisi niya kay papa.

Mommy : Anak mag hihiwalay na kami ni Tito Albert mo , pumayag na ako sa gusto niya . namimiss na din kita anak ko.*sub*

Hindi ako makapaniwala sa naririnig ko , natutuwa pa nga ako eh ! kasi sa totoo lang simula nung nag sama si Mommy at tito Albert , hindi na naging masaya ang buhay ni Mommy ! halos gabi-gabi nag aaway sila , gabi-gabing umiiyak si Mommy kahit hindi niya ipadama sa akin.