ÇÜRÜK KOZA (+18)

73. BÖLÜM "DOST DOSTU KORURKEN ONDAN GİDEBİLDİ"

Lütfen oy vermeyi yorum yapmayı unutmayın.

73. BÖLÜM "DOST DOSTU KORURKEN ONDAN GİDEBİLDİ"

Hayalkırıklığı yalancı bir rüzgar gibi gelip geçti bizden.

Bu ailede herkes bilirdi Asaf Toker'in asla böyle bir şey yapmayacağını. Sevdiği kadını böyle koruyordu, onun gibi çaresizdi ve isim vermeyeceğini benim gibi iyi biliyordu.

"Ne dedin?"

Cesur'a baktı. "Doğru duydun bebeğin babası benim." diyerek yalanını devam ettirdi.

"Hadi lan oradan." Bencede Korkut. "Herkesten beklerim ama sen yapmazsın."

"Üzgünüm." dedi gerçeği inkar etmeye devam ederek. "Böyle olmasını istemezdim."

"Kes saçmalamayı, ne dediğini bilmiyorsun ve ne yapmaya çalıştığını iyi biliyorum. Yanlış bu, kız kardeşimi kendince korumakla bir yere varamazsın ki onun korunmaya da ihtiyacı yok. Sadece sorumluluk alacak kişi ortada yok ve nedenini bilmek istiyoruz. Hepsi bu."

"Bilmek istediğin adam karşında zaten,"

"Derdin beni çıldırmaksa Asaf az kaldı, yerinde olsam ağzımdan çıkanlara dikkat ederim." Cesur'a dişlerini sıktıran dost söylediklerinin arkasında inatla durmaya devam etti kardeşten öte sevdiği adamı gözden çıkararak oysa zamanında onun için sevdiği kadından vazgeçmişti.

"Herkes gibi bende hata yaptım, çekinmek yerine sana anlatmalıydım."

"İnanmıyorum." dedi Cesur inatla tanıdığı dosta.

"Çabam yok." diye karşılık verdi bu sefer sevdiği kadını dostun önüne katan dost.

"Gözümde küçülüyorsun, yapma."

"Korkaklık ettim." Hayır Asaf kendine bu lafları nasıl yakıştırırsın.

"Sende olmayan korkuylamı?" Cesur sinirden güldü. "Zerresi yok sende ve yalan söylemeyi beceremiyorsun, karımdan betersin." Dudak büktüm, ucu bana değmek zorunda değildi. Kocamın asafı bozulduğundan sesimi çıkarmadım.

"Gerçek bu, inkar edip kabul etmek sana kalmış."

"Böyle davranmaya devam edersen dalacam sana ha doktor, kes boş konuşmayı." Asaf gözlerini dostunun gözlerinden almadan Korkut'a "Hatamı telafi edeceğim." dedi. "Gördüğünüz gibi buradayım bir yere kaçtığım yok."

"Senin canın dayak istiyor, vereyimde aklın başına gelsin." Korkut Asaf'a yürüyecekken Selçuk araya girip onu durdurdu. "Yapmayın, şiddetle bir yere varamazsınız." dedi doğru konuşarak.

"Gördüğün gibi sakince konuşup halledemiyoruz. Ömür hayatında hata yapmayan adam, pislikten anlamayan adam işin içine sıçıp her nedense yalan söylüyor. Bizi aptal yerine koyarken nasıl sakin kalayım."

"Bir bildiği vardır." dedi Selçuk abi Asaf için bir kapıyı aralayarak, onu anlamamız için yapıyor ve şu an sinirden gözü dönmüş iki adama bunu belletmek imkansızdı.

"Bok biliyor." diye terslendi Korkut. "Üzüldüğüm yetmedi üstüne mahvolduk. Bizi ne hallere düşürdü, buna hakkı yok, hepimiz ona gözü kapalı güveniriz. Hadi kendimi geçtim, incindim derim anasını satayım, ya diğerleri?" Son kısım ya Cesur olmalıydı aslında öyle diyemediğinden çoğul gitti.

"Zorlama artık." Yapma Asaf, yapma. "Üzgün olduğumuda söyledim."

"Sikecem şimdi üzüntünü!"

"Yap, sana karışmam."

"Yapamazsın zaten!" Korkut'uda zıvanadan çıkartınca sustu. İnadı inattı, yanlışı doğru gibi sürdürmeye devam edecekti.

"Dur." dediğimde beni duymazdan geldi yüzüme bakmadan, gözü hala dostundaydı, onun ağzından çıkanlar sadece canını yakabilirmiş gibi bakıyordu gerisinin önemi yoktu artık.