The Legacy

Κεφάλαιο 58: Και έλεγα, ποιος μας λείπει από όλο αυτό το πανηγύρι;!

Όταν ένα τραγούδι σε συνεπαίρνει, σε χτυπάει βαθιά και σε καθηλώνει όταν φτάνει στο τέλος του νιώθεις ένα μούδιασμα σε όλο σου το σώμα. Δεν ξέρω αν ήταν τα λόγια, η μελωδία, η ερμηνεία ή το πρόσωπο που τραγούδησε αλλά αυτό το μούδιασμα έχει νεκρώσει όλα μου τα άκρα. Εγώ απ' ότι φαίνεται το εγκεφαλικό δεν το γλιτώνω σήμερα. Έχει βαλθεί να με εξοντώσει αυτός ο άντρας! Ο τρόπος που έλεγε κάθε λέξη είχε άμεσο στόχο την καρδιά μου. Ποτέ δεν κατάφερα να καταλάβω τον τρόπο σκέψης του και ούτε πρόκειται. Μόνο όταν κοίταζα εκείνα τα υπέροχα μπλε του μάτια μπορούσα να τον "διαβάσω". Έτσι πίστευα δηλαδή. Είχα την εντύπωση πως μπροστά μου τα μάτια του δεν μπορούσαν να κρύψουν τίποτα. Δεν υπάρχει όμως καμία περίπτωση να πάω να τον βρω για να δω τι στο καλό σκεφτόταν και επέλεξε να τραγουδήσει μπροστά σε όλο αυτόν τον κόσμο. Λέγοντας για κόσμο, γύρω μου σε όλα τα τραπέζια έχει πέσει μια περίεργη σιωπή και διστακτικά από ένα τραπέζι στο βάθος αρχίζουν να ακούγονται δειλά χειροκροτήματα. Και άλλοι ακολουθούν και καταλέγουν τα μισά άτομα στην αίθουσα να χειροκροτούν. Οι υπόλοιποι μάλλον είναι προσηλωμένοι στις επαγγελματικές τους συζητήσεις ή βρίσκουν παρατραβηγμένο το τραγούδι και ειδικά την ερμηνεία για τέτοια ώρα. Από την άλλη είμαστε εγώ και ο Πέτρος που έχουμε μείνει στήλη άλατος στη θέση μας. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και γυρίζω να κοιτάξω προς την σκηνή. Είναι και οι τρεις άντρες εκεί και προσπαθούν να συνεννοηθούν ποιο τραγούδι θα πουν στη συνέχεια. Έφυγε τόσο γρήγορα; Ήρθε να με αναστατώσει και μετά να συνεχίσει ήσυχος την μέρα του; Το μάτι μου πιάνει μια κίνηση πίσω από την κουρτίνα και κρατάω την ανάσα μου. Άραγε με βλέπει; Ευτυχώς που φοράω τα γυαλιά και δεν φαίνεται που κοιτάζω ακριβώς. Ακόμα μια κίνηση και αντιλαμβάνομαι πως δεν εμφανίστηκε στη σκηνή απλά τραγούδησε πίσω από την κουρτίνα. Η καρδιά μου είναι έτοιμη να βγει από το στήθος μου και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. «Ανάπνευσε Αλίσια» ο Πέτρος προσπαθεί να με ηρεμήσει τραβώντας την καρέκλα του και κάθεται πλέον ακριβώς δίπλα μου. Προσπαθώ να ακούσω τη συμβουλή του και παίρνω ρυθμικές ανάσες. Έτσι θα τον έχω; Δεν θα με αφήσει ποτέ στην ησυχία μου; Του αρέσει να με βλέπει να αιμορραγώ και να μην αφήνει τις πληγές που ο ίδιος άνοιξε να κλείσουν; Πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο θέλει από εμένα. Να ξεχάσω ό,τι έκανε και να είμαστε όπως πριν; Όταν ένα ποτήρι σπάσει δεν μπορείς να ενώσεις τα κομμάτια. Και άντε, αν είσαι τόσο μάστορας και τα καταφέρεις, το τελικό αποτέλεσμα όμως δεν θα είναι το ίδιο όπως πριν. Ακουγόταν τόσο πληγωμένος που αν άκουγε κάποιος την ερμηνεία του θα πίστευε πως εγώ τον απάτησα και όχι αυτός. Οι πράξεις του είναι τόσο παράξενες και δεν ταιριάζουν μεταξύ τους. Αν προσπαθεί να με μπερδέψει το έχει καταφέρει εδώ και μήνες. Τα λεπτά περνάνε με εμένα απλά να κοιτάζω το άπειρο. Η μπάντα έχει προχωρήσει με το πρόγραμμα της και όλοι έχουν γυρίσει πίσω στις συζητήσεις τους. Για αυτούς ήταν απλός ένα ευχάριστο διάλειμμα. Για εμένα μια ακόμα υπενθύμιση για αυτά που είχα και έχασα. Δεν το χωράει το μυαλό μου να κάνει ό,τι κάνει και μετά να δείχνει τόσο μετανιωμένος. Αν προσπαθεί να με χειραγωγήσει τότε είναι πολύ γελασμένος. Τόσα χρόνια το έκανε η Αναστασία. Έχω εκπαιδευτεί από την καλύτερη δεν μπορώ να πέσω σε οποιαδήποτε παγίδα κάποιου ερασιτέχνη. Αν είναι ερασιτέχνης.. Κανείς δεν ξέρει αν τόσο καιρό όλοι αυτή η αγάπη δεν ήταν απλά ένα κόλπο. Αυτές οι μέρες όμως θα πάψουν να συνεχίζονται. Αν βρω ότι η Greco σχετίζεται σε οποιαδήποτε βρομοδουλειά εγώ η ίδια θα είμαι αυτή που θα τον τρέξει στα δικαστήρια. Δεν έχω ιδέα τι είχε μέσα στο μυαλό του ο θείος Έρικ όταν μπλέχτηκε στη νύχτα αλλά εγώ θα μας ξεμπλέξω! Αυτή μου πήρε τα πάντα. Πλέον δεν έχω κάτι να χάσω. Αυτοί όμως έχουν. Είμαι σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση και ακόμα δεν το έχουν καταλάβει.