The Legacy

Κεφάλαιο 49: Μικρός που είναι ο κόσμος...και τα μυαλά.

Σε νανοδευτερόλεπτα παίζω στο μυαλό μου τη διαδρομή που χρειάστηκε να κάνω μέχρι να φτάσω στο τέλος του ατέλειωτου διαδρόμου και πάλι πίσω μέχρι την πόρτα του δωματίου που βρίσκεται ο Αχιλλέας. Μπορεί να ήταν σκοτεινά αλλά αν υπήρχε οποιοδήποτε χειρουργείο εκεί ή κάποιο δωμάτιο που να χρησιμοποιούν θα είχε κάποιο φωτισμό ή κάποιο σημάδι ζωής τέλος πάντων. Ο ατέλειωτος διάδρομος που βρίσκεται πίσω μου είναι απόμερος και σίγουρα ό,τι γίνει εκεί δεν πρόκειται να ακουστεί σε κανέναν μας. Στο μυαλό μου έχω διανύσει πολλές φορές τον διάδρομο και βεβαιώνομαι πως δεν υπάρχει τίποτα εκεί. Η άγρια παρουσία των αντρών μπροστά μου κάνει για λίγο το αίμα να παγώσει σε όλο μου το σώμα αλλά δεν αφήνω να με κυριεύσει ο φόβος. Αυτοί σίγουρα δεν είναι για καλό εδώ. «Με συγχωρείται κύριοι αλλά νομίζω έχετε κάνει κάποιο λάθος. Το χειρουργείο είναι αντίθετα» απαντάω όσο πιο ήρεμα μπορώ κρατώντας το κινητό πίσω μου και βεβαιώνομαι πως δεν έχω κλείσει το μικρόφωνο με κάποιο από τα δάκτυλα μου. Αν είναι έξυπνος ο Πέτρος θα τσακιστεί και θα έρθει το συντομότερο. Ο Θεός να με βοηθήσει μόλις έρθει.

«Αστέ μας να κάνουμε την δουλειά μας. Γνωρίζουμε πολύ καλά που είναι το χειρουργείο» απαντάει ο άντρας που άκουσα και προηγουμένως να μιλάει στην κοπέλα μπροστά μου και ρίχνοντας μου μια θανατηφόρα ματιά προσπαθεί να με σπρώξει όσο πιο ευγενικά μπορεί για να κάνω στην άκρη και να προχωρήσει η κοπέλα. Είναι και ανυπόμονος.

«Δεν νομίζω να δουλεύετε εδώ, δεν σας έχω δει ποτέ μπροστά μου» λέω και μπαίνω μπροστά τους. Πάνω από το πτώμα μου θα προχωρήσει με την έγκυο κοπέλα μαζί του. Αν θέλει να προχωρήσει ας το κάνει μόνος του. Είμαι απόλυτα σίγουρη πως δεν δουλεύουν αυτοί οι δυο εδώ. Εκείνοι όμως δεν γνωρίζουν για εμένα άρα μπορώ να προσποιηθώ ό,τι θέλω. Όχι ότι αν με δει κάποιος εμένα θα πει αμέσως «α ναι, αυτή σίγουρα δουλεύει εδώ».

«Εσείς δουλεύετε εδώ;» ρωτάει όπως ήταν αναμενόμενο ανασηκώνοντας το φρύδι του κοιτάζοντας με από πάνω προς τα κάτω κοροϊδεύοντας με. Τα ρούχα μου δεν παραπέμπουν για νοσοκόμα αλλά δεν θα παίζω για πολύ το παιχνίδι τους. Ας κάνω και το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου, δεν με ενδιαφέρει. Το νιώθω πως αυτή η κοπέλα κινδυνεύει και η ίδια δεν έχει πάρει πρέφα τι γίνεται. Στη θέση της και εγώ το ίδιο θα έκανα, πρωτεύοντα ρόλο έχει να γεννηθεί το παιδί. Αν ήξερε πως αυτοί οι κύριοι είναι επικίνδυνοι τώρα που τους απέσπασα για λίγο την προσοχή θα μπορούσε να το σκάσει. Πολύ περίεργο όλο αυτό.