The Legacy

Κεφάλαιο 32: Τυφλή και μεθυσμένη από έρωτα. Κυριολεκτικά!

Επτά ώρες αργότερα, δυο έτοιμα δωμάτια του εξοχικού και μια πλήρηςπεριποίηση από το σπα του ξενοδοχείου βρίσκομαι ξανά μόνη μου στο δωμάτιο τηςτεράστιας σουίτας που έχει κλείσει για εμάς ο Ορέστης. Δυστυχώς το τηλεφώνημααποδείχτηκε αρκετά σημαντικό με αποτέλεσμα να τον κρατήσει τόσες ώρες μακριάμου. Ως και στην Χαβάη έχουν καταφέρει και του αποσπούν την προσοχή με τηνδουλειά. Φυσικά δεν με ενοχλεί ιδιαίτερα μιας και ξέρω πως κάνει τα πάντα γιανα συνεχίζει την ανοδική της πορεία η Greco. Ήταν η λατρεία του πατέρα μου καιτου θείου μου και χωρίς να το περιμένω έχει γίνει και δική μου. Απ' ότιφαίνεται όμως είναι και του Ορέστη. Τουλάχιστον μέχρι να έρθει το βράδυ, η μέραπέρασε γρήγορα. Όταν ντύθηκα και κατέβηκα κάτω δεν είδα τον Ορέστη πουθενά αλλάόταν ζήτησα μερικά μπλοκ ζωγραφικής και καλής ποιότητας μολύβια μέσα σε μερικάλεπτά το προσωπικό του ξενοδοχείου είχε φέρει μπροστά μου ό,τι τους είχαζητήσει. Το να έχεις λεφτά τελικά σου ευκολύνει κατά πολύ την ζωή. Ούτε πουθέλω να σκέφτομαι πόσο δύσκολα ζούσα πριν μερικούς μήνες. Αν και δεν έχειπεράσει καιρός νιώθω λες και πέρασαν αρκετά χρόνια, μην πω και αιώνας ολόκληροςαπό τότε που έμενα με την Κωνσταντίνα και φοιτούσα στο πανεπιστήμιο με αρκετήδυσκολία. Με τα μπλοκ ζωγραφικής μπροστά μου λοιπόν κατάφερα να τελειώσω ακόμαδυο δωμάτια του εξοχικού και με την τρελή έμπνευση και ηρεμία που έχω εδώ μέχρινα γυρίσουμε πίσω θα έχω ολοκληρώσει ολόκληρο το project. Θα το τελείωναολόκληρο σήμερα αλλά μιας και είχαμε αποφασίσει απόψε το βράδυ να βγούμε ήθελανα ξεκουραστώ λίγες ώρες πριν πάμε στο κέντρο το οποίο ανέφερε η Νταϊάνα. Γι'αυτό και επέλεξα το σπα του ξενοδοχείου ώστε να με χαλαρώσει και να μεετοιμάσει για το βράδυ. Το σπα εδώ ήταν το κάτι άλλο. Η ξεκούραση εκείξεκινούσε από την στιγμή που έκανες το πρώτο σου βήμα. Ήταν ξεκάθαρη η αίσθησηότι έκανες διακοπές στην άλλη άκρη του κόσμου. Υπήρχαν τεράστιες αψιδωτέςπόρτες οι οποίες ήταν στολισμένες με μεταξωτές κουρτίνες ενώ κεντητά μαξιλάριαυπήρχαν σχεδόν παντού. Μαγεμένη κοιτούσα γύρω μου και παρατήρησα πως από τοταβάνι κρεμόντουσαν κλουβιά με πουλιά που κελαηδούσαν και σε κάθε γωνιά υπήρχανκαταπράσινα φυτά δηλώνοντας περήφανα το εξωτικό στοιχείο της Χαβάης. Κάθεμερικά βήματα υπήρχαν μικρά σιντριβάνια που χάριζαν ήχους τρεχούμενου νερού καιμαζί με την απαλή μουσική που ακουγόταν από τα κριμένα μεγάφωνα έκανε τηνατμόσφαιρα τόσο χαλαρωτική. Από την άλλη, ο αέρας μοσχοβολούσε εξωτικάμπαχαρικά και σε συνδυασμό με όλα αυτά ένιωθα ήδη ξεκούραστη και αναζωογονημένηπροτού καν κάνω κάποια θεραπεία. Πραγματικά το σκηνικό είχε διατηρήσει τηνπολυτέλεια και τον εξωτισμό σε ιδανικό συνδυασμό. Όχι σαν εκείνο το σπα που μεπήρε η Άρια και τρέχαμε να μην μας βάλουν χέρι οι μασέρ. Τι άλλο θα ζήσω μεαυτή την κοπέλα; Αν και μεταξύ μας, δενθα με ενοχλούσε εδώ να μου έκανε μασάζ ένας άντρας μιας και φαντάζομαι πωςείναι επαγγελματίες. Το ξενοδοχείο έχει ένα κύρος, δεν νομίζω να γινόταν καμίαμη επαγγελματική κίνηση από μέρους του προσωπικού. Αλλά και να ήθελα να μουκάνει μασάζ άντρας εκεί που επέλεγα τι ήθελα να κάνω από το πουθενά εμφανίστηκεο Ορέστης και έδωσε εντολή να βρίσκονται μόνο γυναίκες γύρω μου. Μετά λες καιζήτησε κάτι απόλυτα φυσιολογικό και καθόλου τρελό και κτητικό με φίλησε καιέφυγε. Αυτός ο άντρας πραγματικά έχει μάτια παντού. Και δεν το λέω έτσι, τοέλεγξα. Ήμουν με την ρόμπα μου και πήγαινα από την μια θεραπεία στην άλλη ότανστον δρόμο μου συνάντησα έναν υπάλληλο του σπα. Επιλέγω να τον ρωτήσω ανπηγαίνω σωστά προς την θεραπεία που ήθελα να κάνω και πριν καλά καλά προλάβω νατελειώσω την ερώτηση μου τρεις γυναίκες εμφανίστηκαν μπροστά μου. Οι δυο μεοδήγησαν ευγενικά εκεί που ήθελα να πάω και η άλλη απομάκρυνε τον υπάλληλο απόκοντά μου. Ελπίζω τουλάχιστον μετά από αυτές τις χαζομάρες, να έρθει με καλήδιάθεση μιας και όταν τον είδα δεν μουφάνηκε και τόσο χαρούμενος. Άραγε θα κάνει ποτέ διακοπές; Κοιτάζοντας ξαπλωμένητο ρολόι δίπλα μου βλέπω πως είναι επτά το βράδυ. Μήπως να αρχίσω ναετοιμάζομαι ή να περιμένω τον Ορέστη; Κλείνοντας σφικτά το μπουρνούζι μουβγαίνω για λίγο στο μπαλκόνι. Η Χαβάη είναι το κάτι άλλο. Τόσο ωραίο κλίμα καιτόσο όμορφη ατμόσφαιρα. Με έχει ηρεμήσει αφάνταστα. Αρχίζω να σκέφτομαι πολύσοβαρά να επενδύσω μερικά από τα λεφτά που απέκτησα από το Rose εδώ. Θα ήταν ωραίο να μπορώ να έρθω όποτε θέλω. Ειδικά αν είχα για παρέα πέρα από τον Ορέστη και τους φίλους μου. Όπως και το πρωί δυο χέρια τυλίγονται γύρω μου και το άρωμα του Ορέστη μου δηλώνει την άφιξη του. Καλά και το έκανε. Όλο το πρωί παραπονιόμουν ότι δεν με αφήνει να φύγω από το κρεβάτι και τώρα που έλειψε λίγες ώρες νιώθω πάρα πολύ την απουσία του. Με μια αγαλλίαση ακουμπάω το κεφάλι μου πάνω του. «Ένας Θεός ξέρει πόσο κρατιέμαι να μην τους σκοτώσω που με κρατάνε μακριά σου» λέει δίνοντας μου φιλιά στο λαιμό. Η φωνή του βραχνή και βαθιά κάνει όλο μου το σώμα να ανατριχιάσει.