The Legacy

Κεφάλαιο 6: Προσπαθώντας να μπούν τα πράγματα σε μια σειρά.

Σαν να έχω μπει στον αυτόματο πιλότο δεν κατάλαβα πότε ανέβηκα τις σκάλες, χτύπησα την πόρτα, μπήκα μέσα και έπεσα με φόρα πάνω στο κρεβάτι μου. Άκουσα φυσικά την Κωνσταντίνα να λέει κάτι αλλά δεν έδωσα σημασία. Δεν μπορώ να φορτώσω και άλλα πράγματα στο μυαλό μου. Ήδη νιώθω πως θα πάει να εκραγεί. Τόσες σκέψεις περνάνε ανά δευτερόλεπτο μέσα στο μυαλό μου που νιώθω να βγαίνουν καπνοί από τα αφτιά μου. Όπως κάθε φορά στην ζωή μου όλα τα άσχημα γεγονότα θα γίνουν όλα την ίδια χρονική στιγμή ισοπεδώνοντας με τελείως. Εκεί που νομίζεις πως έχεις βρει το βήμα σου και έχεις πάρει μια ανοδική πορεία, τσούπ ένα γεγονός θα έρθει και θα σε πάρει ξανά στο μηδέν. Έτσι είναι η ζωή φυσικά. Αρχίζω να την συνηθίζω. Αλλά όσο και να προσπαθώ να συμβιβαστώ με τα νέα γεγονότα τόσο μαζεύονται και καινούργια συμβάντα κάνοντας με να θέλω να ανοίξει η γη και να με καταπιεί. Ο αδερφός μου έρχεται το βράδυ και δεν πρέπει να με βρει έτσι. Ούτε και εγώ άλλωστε θα πρέπει να συνεχίσω να αναβάλω το αναπόφευκτο. Πρέπει να καθίσω να ξεκαθαρίσω τα πράγματα στο μυαλό μου και τότε όλα θα μου φαίνονται πιο απλά. Όχι όπως τώρα που όλα μου φαίνονται βουνό.

Πρώτο στο μυαλό μου έρχεται το οικονομικό θέμα. Πως γίνεται ένα ολόκληρο πανεπιστήμιο να έχει χάσει τους χορηγούς του;; Αυτό είναι παράλογο! Αν έχει γίνει κάτι τέτοιο τότε το πανεπιστήμιο κινδυνεύει να κλείσει τελείως. Πως θα συντηρηθεί; Όλα εκείνα τα παιδιά που ξέρω που συντηρούνται και αυτά με αυτό το μικρό ποσό που δίνει το πανεπιστήμιο πως θα συνεχίσουν να ζουν;; Κάποια από αυτά είναι δυσλεκτικά, ανάπηρα και με νοητικά προβλήματα. Πως θα βρουν μια δουλειά στην κοινωνία; Ποιος θα τους δεχτεί; Η καρδιά μου πονάει περισσότερο για αυτούς παρά για εμένα. Εγώ έχω την φοιτητική καφετέρια. Πρέπει να συζητήσω με τον πρύτανη του πανεπιστημίου όμως. Ίσως αν κανονίζαμε μια φιλανθρωπική εκδήλωση να μαζεύαμε ένα ποσό που θα μπορούσε να βοηθήσει αυτά τα παιδία για λίγο καιρό ακόμα.

Δεύτερο πρόβλημα είναι η στέγαση. Η Κωνσταντίνα μου έχει πει πως μέσα σε μια εβδομάδα θέλει να έχω φύγει από το σπίτι. Αυτό είναι αδύνατον! Έχω υπογράψει συμβόλαιο που λέει ξεκάθαρα πως αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα και χρειαστεί ένας από τους δυο ενοικιαστές να μετακομίσει πρώτα πρέπει να έχει βρει ένα άλλο μέρος για να μείνει και μετά θα μπορεί να μετακινηθεί. Πάλι καλά που τότε που γινόντουσαν τα χαρτιά για το σπίτι, πάτησα πόδι και μπήκε και αυτός ο όρος μέσα. Φάνηκα και μια φορά έξυπνη. Βοήθησε βέβαια και το ξινό ύφος της Κωνσταντίνας. Δεν μου έβγαλε ποτέ κάποιο αίσθημα εμπιστοσύνης αυτή η κοπέλα. Όμως τα χρήματα για αυτό το σπίτι με βόλευαν πολύ ώστε να την αντέξω για όσο χρειαστεί.