The Legacy

Κεφάλαιο 50: Καλωσόρισες στο πλανήτη Γή Αλίσια!

Θέλοντας να επιβεβαιώσω τις σκέψεις μου χωρίς καμία διακριτικότητα γυρίζω όλο το σώμα μου προς την μεριά που άκουσα την φωνή της και κοιτάζω να βρω την γνωστή της φιγούρα. Δεν ξέρω αν ευχόμουν να έπεφτα έξω αλλά όντως δεν έκανα λάθος. Η Κωστάντζα εντελώς τρομοκρατημένη στέκεται μερικά μέτρα μακριά μου και απαιτεί να την πάνε στη κόρη της. Όσο ταραγμένη και να είναι δεν παύει να είναι εκθαμβωτική για την ηλικία της. «Η Βέρα είναι η κόρη της Κωστάντζας και του Φίλιππου» λέω χαμηλόφωνα στον εαυτό μου προσπαθώντας να το συνειδητοποιήσω. Πόσο μικρός μπορεί να είναι ο κόσμος. Με όσα μου αποκάλυψε πριν από λίγο ο Γκαμπριέλ δεν μπορώ να αποτρέψω το μυαλό μου από την πρώτη σκέψη που κάνω συνειδητοποιώντας το. Είναι και αυτοί μπλεγμένοι μέσα στην νύχτα.. Νιώθω χαζή μόνο και μόνο που ένα μέρος του μυαλό μου εκλιπαρεί να μην είναι έτσι. Δεν μπλέκεσαι εύκολα με την νύχτα.

«Έχεις γνωρίσει τους Καπέρτο; Είναι από τις πιο ισχυρές οικογένειες και μεγάλοι υποστηρικτές του Έρικ» ψιθυρίζει πίσω ο Γκαμπριέλ έκπληκτος που τους γνωρίζω. Απίστευτο πως τα φέρνει η ζωή μερικές φορές. Δεν θα περνούσε ποτέ από το μυαλό μου ότι αυτό το γλυκό και ταιριαστό ηλικιωμένο ζευγάρι μπορεί να έχει ασχολίες με τον υπόκοσμο. Μπορεί και να τα μεγαλοποιώ, δεν ξέρω. Περιμένω όμως σύντομα να καταφέρω να βγάλω μια άκρη. Για να λέει ο Γκαμπριέλ ότι είναι ισχυρή οικογένεια να δούμε τι έχουν κάνει και αυτοί. Άραγε η γνωριμία μου μαζί τους στην Χαβάη ήταν επιτηδευμένη; Μήπως προσπαθούσε με τρόπο να μου τους γνωρίσει ο Ορέστης; Αποκλείεται! Τώρα απλά υπερβάλλω. Δεν έδειξαν να μας γνωρίζουν. Μα αν ήξεραν τον θείο μου όταν τους είπα το όνομα μου γιατί δεν αντέδρασαν; Αρχίζω να αμφιβάλλω την αντίληψη μου αυτήν την στιγμή! Όσο και αν είμαι μπερδεμένη, βάζω στην άκρη τον εαυτό μου. Πρέπει να έχει πεθάνει από την αγωνία της αυτή την στιγμή.

«Ποια είναι η κόρη σας;» ρωτάει τελείως νωχελικά η ρεσεψιονίστ και αν ήμουν στην θέση της Κωστάντζας δεν ξέρω αν θα κρατιόμουν και δεν θα την έβριζα. Φαίνεται ότι είναι στον κόσμο της από μίλια μακριά. Παίζει να είδε την Βέρα με τα δυο γομάρια πίσω της και να το θεώρησε φυσιολογικό. Η ματιά της Κωστάντζας πάνω στον πανικό της πέφτει πάνω μου και ανοίγει με έκπληξη το στόμα της.

«Αλίσια;!;» ρωτάει έκπληκτη και έρχεται με δειλά βήματα προς το μέρος μου αφήνοντας ακόμα την κοπέλα να προσπαθεί να μάθει ποια είναι η κόρη της. Με το μέσο τους παίρνουν εδώ; «Θεέ μου, εσύ είσαι! Ξέρεις πόσο καιρό σε ψάχνω; Με μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα πως υπάρχουν πολλές συνονόματες σου..» λέει αγκαλιάζοντας με σφικτά. Ανταποδίδω την αγκαλιά προσπαθώντας να σκεφτώ πως πρέπει να αντιδράσω. Το ότι υπάρχουν και άλλες με το όνομα μου για κάποιο λόγο με ηρεμεί. Λες και έτσι μπορώ να χαθώ μέσα στο πλήθος.