Κεφάλαιο 51: Τρεχάτε ποδαράκια μου.

641 51 0
                                    

*Μετά απο 2 εβδομάδες*

Δεν είναι καθόλου εύκολο να ανακαλύπτεις πως ο τρόπος που χειριζόσουν μερικές καταστάσεις ήταν εντελώς μα εντελώς λάθος. Το να είσαι θεατής είναι υπερβολικά εύκολο. Κάθεσαι και παρακολουθείς το θέαμα μπροστά σου αμέριμνος χωρίς να σε ενδιαφέρει τι θα γίνει. Εσύ το τέλος θες να ξέρεις. Θα έχει η ιστορία που βλέπεις αυτό το αισιόδοξο και υπέροχο τέλος που όλοι αποζητούμε; Δυσκολίες θα συμβούν, αυτό είναι αυτονόητο. Θα ξεπεραστούν όμως γρήγορα ή θα μας βασανίζουν για πολλή καιρό ακόμα; Απλά παρατηρείς και βγάζεις τα δικά σου συμπεράσματα που και να τα φωνάξεις δεν θα βοηθήσουν κάποιον. Οι πρωταγωνιστές μπροστά σου έχουν ήδη αποφασίσει τι θα κάνουν και έχουν κλειστά τα αυτιά τους για να ακούσουν τα δικά σου συμπεράσματα. Έλα όμως που ένα λάθος κάποιου τυχαίου τεχνικού ρίχνει το φως του προβολέα πάνω σου και από εκεί που καθόσουν στην πίσω σειρά τρώγοντας πασατέμπο και κρίνοντας τους πάντες για τις επιλογές τους, τώρα ξαφνικά γίνεσαι εσύ ο πρωταγωνιστής. Το φως σε τυφλώνει αλλά εσύ παρ' όλα αυτά πρέπει να παλέψεις να δεις τι γίνεται. Όλη η προσοχή έχει πέσει πάνω σου. Οι πρωταγωνιστές που εσύ μέχρι πρότινος έβλεπες έχουν γίνει κομπάρσοι και έχεις πάρει τα ηνία εσύ. Κοιτάζεις γύρω σου για βοήθεια αλλά κανένας δεν φαίνεται να σε αναγνωρίζει. Ένα απλό, ήσυχο και υπάκουο κορίτσι ήσουν προηγουμένως, πως περιμένεις να αντιδράσουν τώρα; Δεν σε είχαν προσέξει καν. Το σανίδι θέλει θάρρος και ο τρόπος που τρέμει το κορμί δείχνει εντελώς το αντίθετο. Τρέμεις μόνο και μόνο στην ιδέα να ζήσεις όσα έβλεπες. Γιατί τώρα το σκέφτεσαι. Τώρα βιώνεις ό,τι έβλεπες. Από μια άψυχη κούκλα τώρα νιώθεις σε κάθε σου νευρική απόληξη την ευθύνη που σε κυριεύει. Μια λάθος δική σου απόφαση τώρα μπορεί να γκρεμίσει το έργο τόσων ανθρώπων. Αυτό ακριβώς βιώνω τις τελευταίες μέρες. Από την ημέρα που ο Αντρέας μου έβαλε το τραγούδι που έγραψε να το ακούσω νιώθω πως ο προβολέας έχει δείξει για τα καλά την παρουσία μου. Ήμουν τυχερή βέβαια εγώ. Έτυχε να γνωρίζω τον ηχολήπτη και με ενημέρωσε προηγουμένως για το πόσο ατσούμπαλος είναι. Περίμενα να γίνει κάποιο λάθος. Όταν έγινε λοιπόν και ο προβολέας έδειξε εμένα ήμουν λίγο υποψιασμένη. Προφανώς και όλη αυτή η αλλαγή από το θεατή στον άμεσα ενδιαφερόμενο με έχει τρομάξει πολύ. Δεν το έχω δείξει όμως σε κανέναν. Μια φλόγα που εδώ και αρκετό καιρό είχα σβήσει από μέσα μου έχει ξανά ανάψει πιο δυνατή από ποτέ. Έμαθα να παλεύω για εμένα και για τα θέλω μου. Άφησα αρκετά από αυτά να καταπατηθούν αλλά όχι πια. Οι σκέψεις μου το τελευταίο διάστημα είναι περίεργες. Νιώθω ότι πολλές φορές δεν βγάζουν νόημα αλλά την ίδια στιγμή η σημασία τους με καταπλήσσει.

The LegacyDonde viven las historias. Descúbrelo ahora